O Kristof μιλάει στην ATHENS VOICE με αφορμή το 4ο κατά σειρά άλμπουμ του με τίτλο «Ψυχαγωγία»
O Kristof είναι ένα πολύ ιδιαίτερο πλάσμα, φτιαγμένο κάπου ανάμεσα στο μαγικό δάσος του Ονείρου Θερινής Νυκτός, στον πλανήτη Σαμποτάζ της Λένας Πλάτωνος και στα noir cabaret παρέα -δεν ξέρω- με τον Marc Almond; Ή με τη Λόλα της Anouk Aimée; Φτιάχνει τραγούδια ιδανικά για να γίνονται βίντεο και σε όλα κρύβει μία τραγική ειρωνεία, ανάμεσα στην ηλεκτρική ποπ και το μελαγχολικό του πιάνο. Τώρα, έρχεται με νέο άλμπουμ να δώσει ένα ιδιαίτερο show γεμάτο εκπλήξεις, όπου εκτός από τα τραγούδια του δίσκου, θα παιχτούν και ακυκλοφόρητα, θα υποδεχτεί guests, θα δοθούν δώρα και γενικά θα «ψυχαγωγηθούμε με μαγικά μέσα», όπως εξηγεί παρακάτω.
Πού σε βρίσκω; Σε τι κατάσταση ψυχολογική και πνευματική;
Σε απόλυτη ησυχία. Μόλις είδα μια ταινία και τώρα προσπαθώ να συγκεντρωθώ ώστε να απαντήσω τις ερωτήσεις.
Στο νέο, 4ο κατά σειρά άλμπουμ σου με τίτλο «Ψυχαγωγία», διευκρινίζεις ότι η λέξη σημαίνει «ανάκληση ψυχών από τον Άδη διά μαγικών μέσων, η διασκέδαση, η τέρψη». Μπορείς να μου εξηγήσεις πώς εμπνεύστηκες τον τίτλο, την ερμηνεία και πώς ξεδιπλώνεται αυτό στο άλμπουμ;
Η ψυχαγωγία σαν λέξη έχει περάσει από διάφορες σημασίες στο πέρασμα των χρόνων. Από «ανάκληση ψυχών» (από τον Άδη διά μαγικών μέσων), η πειθώ, το κλέψιμο, η εξαπάτηση, το παιχνίδι, η τέρψη. Η ίδια η ψυχή από μόνη της είναι πνοή-αναπνοή, για αυτό όταν πεθαίνει κάποιος λένε πως «βγαίνει η ψυχή από το στόμα». Ένιωθα πως εκείνη την περίοδο ζούσαμε κάτι απόκοσμο, και περιμέναμε για το πότε θα βγούμε σε έναν νέο κόσμο. Κάτι σαν θάνατος, μεταφορικός και κυριολεκτικός. Ήθελα να υπάρχει αυτή η αίσθηση στον δίσκο: το έξω συναντάει το μέσα. Ένας ολόκληρος άλλος κόσμος που δημιουργείται μέσα μας και προετοιμάζεται να βγει προς τα έξω. Έστω φαντασιακά.
Στο άλμπουμ, οι έννοιες της ψυχαγωγίας ξεδιπλώνονται στιχουργικά με τα κομμάτια να κυκλώνουν την έννοια αυτή. Η μυθολογία λειτουργεί ως παρανομαστής για να πιάσει το νήμα της ψυχαγωγίας και να το φέρει στο σήμερα. Από τον ψυχοπομπό Ερμή, ο οποίος ταξίδευε τις ψυχές στον κάτω κόσμο («ψυχαγωγούμαι από έναν κλόουν Θεό» – στο κομμάτι όλοι κοιμούνται), αναφορές στους μαντευτές κύκνους, οι μαρκαδόροι, όπου ζωντανεύουν ό,τι ζωγραφίζεις, γίνονται τα «μαγικά μέσα», σύμβολα της τέρψης. Επίσης αναφορές στους μύθους της Αράχνης, του Κυπάρισου και της Πανδώρας μέχρι που καταλήγουμε στην ωδή της «Ψυχαγωγίας» (τελευταίο ορχηστικό κομμάτι του δίσκου) όπου πλέον άγεται η ψυχή. Κάτι φεύγει από μας και δίνεται στο σύμπαν.
Δεν είναι τυχαίο που η λέξη ψυχαγωγία ακούστηκε πολύ στην περίοδο της καραντίνας (κλείνει η ψυχαγωγία κ.λπ.)
Μετά από 3 αγγλόφωνα άλμπουμ, για πρώτη φορά τραγουδάς (ή να πω απαγγέλλεις;) στα ελληνικά. Γιατί αυτή η επιλογή;
Είχα την ανάγκη να εκφραστώ στη μητρική μου γλώσσα και ένιωσα πως τώρα ήταν η ώρα. Ήθελα να γίνω πιο άμεσος. Άρχισα να ξαναβλέπω στίχους που είχα γράψει, να διορθώνω, να ξαναγράφω απ’ την αρχή ανακαλύπτοντας δικούς μου τρόπους. Η «πρώτη» καραντίνα με βρήκε πολύ δημιουργικό!
Η «Ψυχαγωγία» μοιάζει να αφήνει πίσω την προηγούμενη εικόνα και ήχο σου που ήταν πιο ποπ, ηλεκτρικά και θεατρικά. Ισχύει αυτό; Και πώς θα περιέγραφες το νέο σου μουσικό προφίλ;
Έχει ενδιαφέρον αυτό που λες. Για μένα όμως η «Ψυχαγωγία» περιλαμβάνει, συνδυάζει και εξελίσσει πολλά από τα στοιχεία των προηγούμενων δίσκων. Υπάρχουν αμιγώς τα πιανιστικά κομμάτια με πρόζα, κάποια πιο ηλεκτροπόπ και κάποια αρκετά θεατρικά. Η αλλαγή εδώ είναι έντονη κυρίως στην εκφορά και στην ερμηνεία που έχει να κάνει με τον ελληνικό στίχο. Τα κομμάτια μου τα αντιμετωπίζω πάντα σαν μονόπρακτα έργα.
Αυτή τη φορά μοιάζεις να «θολώνεις» λίγο την εικόνα σου, να την κάνεις πιο σκοτεινή και ασαφή. Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό;
Αν μιλήσουμε για το εξώφυλλο έχει μια αναφορά στις τρεις μορφές της Εκάτης, η οποία σχετίζεται με τη μαγεία, το φως και τη νεκρομαντεία. Επίσης η κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι όντως σκοτεινή και ασαφής.
Παρά τη σκοτεινιά, οι στίχοι σου κρύβουν μέσα τους ένα παιδί (μαρκαδόροι, ενυδρεία κλπ.). Πώς γράφεις τους στίχους σου; Τι ενεργοποιείς μέσα σου;
Πράγματι. Υπάρχει έντονα το στοιχείο της παιδικότητας σε πολλά από τα κομμάτια. Είναι κάτι που πάντα με απασχολεί. Δεν θέλω να χαθεί η αθωότητα, η φαντασία και το παιχνίδι που είχαμε ως παιδιά. Έχει τεράστια σημασία για μένα αυτό. Όσον αφορά τους στίχους, πολλές φορές γράφω αυτόματα και μετά διορθώνω. Άλλες φορές ξεκινάω με την ιστορία μέσα στο μυαλό μου και βλέπω πού μπορεί να φτάσει. Κάτι ενεργοποιείται μόνο του. Επίσης σημειώνω σε ένα τετραδιάκι που κουβαλάω πάντα μαζί μου στιχάκια ή λέξεις που μου κάνουν το «κλικ» και μετά τις ηχογραφώ στο κινητό όταν μου έρθει και μελωδία.
Στο σημείο όπου, ας πούμε, ραπάρεις, στο κομμάτι που ανοίγει το άλμπουμ, την «Τηλεπάθεια», μιλάς για φιλοσοφία και θέατρο, μέχρι μαθηματικά, φυσική και γεωμετρία. Μπορείς να μου το εξηγήσεις λίγο;
Η «Τηλεπάθεια» γράφτηκε κυριολεκτικά όπως λέει στο τραγούδι μέσα στο νερό, το καλοκαίρι του 2020. Έκανα ένα είδος διαλογισμού και όντως υπάρχει ένα άτομο με το οποίο επικοινωνούμε τηλεπαθητικά και προσπαθούσα να του μεταφέρω τις ερωτικές μου επιθυμίες. Στο «πρόζοραπάρισμα» που λες, εννοώ ότι όλα μοιάζουν να είναι περίπλοκα απλά και ότι όλα συνδέονται.
Μία φίλη μου άκουσε τους «Μαρκαδόρους» και είπε «ο τύπος έχει ακούσει πολλή Λένα Πλάτωνος». Όντως; Είναι μέσα στις αναφορές σου; Και ποιοι είναι ακριβώς οι επηρεασμοί σου;
Ευχαριστώ τη φίλη σου γιατί λέει αλήθεια. Για τους πολύ φαν της Πλάτωνος υπάρχει σαφέστατη αναφορά στο «μαρκαδόρος- δορυφόρος» που λέει στο «τι νέα, ψιψίνα;». Η Λένα είναι η αγαπημένη μου εν ζωή καλλιτέχνις. Ήταν και είναι πολύ μπροστά από την εποχή της. Και στιχουργικά και μουσικά. Σαφέστατα και είναι μια απ’τις μεγαλύτερες επιρροές μου. Μερικές ακόμη είναι: Χατζιδάκις, Αττίκ, Στέρεο Νόβα, Nalyssa Green, Agnes Obel, Soap & Skin, Cure, Air, Momus και ο Μπέκετ!
Έχω την αίσθηση ότι ο Κριστόφ όταν παίζει πιάνο, είναι εντελώς διαφορετικός από τον Κριστόφ των στίχων. Τι λες γι’ αυτό; Πώς παντρεύονται αυτά τα δύο;
Ο ίδιος είμαι. Απλώς το ένα συμπληρώνει το άλλο. Συνήθως ξεκινάω από τον στίχο. Το πιάνο χρωματίζει και φτιάχνει την ατμόσφαιρα. Άλλες φορές όμως μπορεί το πιάνο να μου υποδείξει την ιστορία. Π.χ. στον «ιστό» η όλη ιδέα του στίχου μου ήρθε όταν έκανα ζέσταμα στο πιάνο κάτι ασκήσεις δεξιοτεχνίας και παρατηρούσα το χέρι μου. Ήταν σαν μια αράχνη που ύφαινε ιστό! Και μετά μου γεννήθηκε όλη η ιστορία του κομματιού…
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι από το άλμπουμ και γιατί;
Έχω δύο αγαπημένα: Τους «Μαρκαδόρους» γιατί είναι το πρώτο που γράφτηκε και το «Εχινόψις» γιατί κάθε φορά που ποτίζω ένα φυτό, φαντάζομαι ότι μεταμορφώνεται σε άνθρωπο. Το κομμάτι αυτό μιλάει για ένα φυτό σε ένα σπίτι φίλων που μεταμορφώνεται σε εραστή!
Σε τι σκηνή θα μπορούσαν να παρουσιαστούν αυτά τα τραγούδια; Εγώ θα σε φανταζόμουν σε μία σκηνή μικρή, noir cabaret. Εσύ τι σχεδιάζεις επάνω σε αυτό;
Αυτό που κάνω θα ταίριαζε σε μικρή σκηνή καμπαρέ όντως. Δυστυχώς υπάρχει ένα θέμα με τους χώρους στην Αθήνα και λόγω ήχου αλλά και οι περισσότεροι δεν έχουν φυσικό πιάνο. Τα ενοίκια για πιάνο δεν τα λες και φθηνά… Θα ήθελα πολύ να παίξω live σε κάποια θέατρο. Μου αρέσουν οι κλειστοί χώροι.
Πες μου μια ταινία που αγαπάς και μπορεί να έπαιξε ρόλο στη δημιουργία της «Ψυχαγωγίας».
Για ταινία δεν ξέρω αλλά την περίοδο που έγραφα την «Ψυχαγωγία», έβλεπα συνέχεια μια σειρά animation που λέγεται «Don’t hug me I’m scared». Είναι μόνο 6 επεισόδια και μπορείτε να τη βρείτε στο YouTube!
Αν είχες μπροστά σου τη Laurie Anderson τι θα έκανες;
Μπορεί να της έλεγα «We are all going down. Together». Και να έφευγα.
Πώς ζεις στην Αθήνα; Πού μένεις; Πού πας; Σε επηρεάζει καθόλου σε αυτά που γράφεις; Και πώς συγκεκριμένα;
Τα τελευταία χρόνια μου αρέσει περισσότερο η Αθήνα. Λατρεύω τον δρόμο με τα υφασματάδικα στην Αγίου Μάρκου και γύρω. Μένω στη Νέα Σμύρνη αλλά αυτό το διάστημα ψάχνω σπίτι και βλέπω ότι τα ενοίκια είναι απλησίαστα. Γενικά επηρεάζομαι από τα πάντα. Οτιδήποτε μπορεί να με ωθήσει να συλλέξω υλικό και αργότερα να γίνει κομμάτι.
Ποιός είναι ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος;
Μου αρέσει όταν ακούω σκόρπιες συνομιλίες ανθρώπων που στο τέλος όλες μαζί φτιάχνουν μια ιστορία.
Τι έχει για εσένα το επόμενο διάστημα – άνοιξη, καλοκαίρι;
Παρουσίαση δίσκου την Κυριακή 27 Μαρτίου στο six dogs με full band. Ίσως κάποια ακόμη λάιβ την άνοιξη, πρόβες για 2 ταίνιες μεγάλου μήκους και ανυπομονώ για το καλοκαίρι. Πρώτη φορά που χρειάζομαι τόσο τη θάλασσα. Πόσες μέρες είπαμε για το καλοκαίρι;
* Ο Kristof ζωντανά, για πρώτη φορά με μπάντα, την Κυριακή 27 /3 στο six d.o.g.s. Προπώληση: viva.gr. Το άλμπουμ «Ψυχαγωγία» κυκλοφορεί από την Inner Ear.
22°
