Κωνσταντίνος Βήτα και Νίκος Πατρελάκης για τη Neapoly στην ΕΛΣ
Η νέα τους συνεργασία αποτελεί «μια βόλτα εξερεύνησης και πειραματισμού στην electronica, τις μινιμαλιστικές της φόρμες, τις επαναλαμβανόμενες ακολουθίες της»
Η Neapoly των Κωνσταντίνου Βήτα και Νίκου Πατρελάκη στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ
Δύο χρόνια μετά τη συνεργασία τους στο έργο Ο κόσμος είναι ένας, με θέμα τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο, ο Κωνσταντίνος Βήτακαι ο Νίκος Πατρελάκης επανέρχονται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το νέο τους οπτικοακουστικό εγχείρημα, με τίτλο Neapoly, γεννήθηκε στα χωριά της Πελοποννήσου όπου βρέθηκαν με το ξεκίνημα της πανδημίας και αποτελεί, όπως δηλώνουν: «μια κοινή βόλτα εξερεύνησης και πειραματισμού στην electronica, τις μινιμαλιστικές της φόρμες, τις επαναλαμβανόμενες ακολουθίες της, σαν τις πτυχές αυτού του τσιμεντένιου κόσμου που προσπαθεί να αποδείξει τη δύναμη και την παρουσία του στη φύση».
Αποτέλεσμα δύο χρόνων πειραματισμού, ηχογραφήσεων και κινηματογράφησης, το νέο τους πρότζεκτ θα παρουσιαστεί για τέσσερις συναυλίες στην στις 17, 18, 19 και 20 Μαρτίου 2022.
Η μινιμαλιστική επανάληψη των arpeggiators, ο εξαρχής σχεδιασμός των τεχνητών ηχοχρωμάτων, η χρήση αναλογικών πηγών και επεξεργαστών αποτελούν τη βάση της ηχητικής πραγματικότητας του έργου. Παράλληλα, οι δημιουργοί στρέφουν το βλέμμα τους στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, αναζητώντας τις αρχικές μουσικές και αισθητικές αναφορές της electronica.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα και ο Νίκος Πατρελάκης για το Neapoly στην ΕΛΣ
Όλα ξεκίνησαν από τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες την άνοιξη του 2020, στις δύσκολες πρώτες μέρες της πανδημίας. Όπως θυμάται ο Κωνσταντίνος Βήτα: «σε μια από τις συζητήσεις μας σκεφτήκαμε να πειραματιστούμε σε ηλεκτρονικά μουσικά κομμάτια με στόχο κάποια στιγμή να τα παρουσιάσουμε σε μια διαδικτυακή συναυλία. Ο Νίκος ήταν αποκλεισμένος στην Επίδαυρο κι εγώ σε ένα χωριό της Κορίνθου. Είχαμε και οι δύο φορητούς υπολογιστές και μικρά συνθεσάιζερ μαζί μας και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να αλληλογραφούμε και να φτιάχνουμε προσχέδια, ενώ ο Νίκος παράλληλα άρχισε να τραβάει βίντεο και να μοντάρει τις πρώτες εικόνες. Δουλέψαμε περίπου δύο χρόνια το υλικό και το καλοκαίρι του 2021 ξεκινήσαμε την τελική παραγωγή στο στούντιο του Νίκου, μέχρι το τέλος του χρόνου. Τον πίνακα με τις δύο αλεπούδες τον δούλευα την ίδια εποχή και, όταν τον έδειξα στον Νίκο, συμφωνήσαμε κατευθείαν πως αυτό το εικαστικό θα ήταν αυτό που θα αντιπροσώπευε το πρότζεκτ Neapoly, δύο ζώα σε λάθος περιοχή, σαν εμάς τους δύο στη φύση να παράγουμε ηλεκτρονικούς ήχους».
Την πρώτη παρουσίαση του έργου στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συνοδεύουν τα βίντεο που δημιούργησε ο Νίκος Πατρελάκης. Μια ποιητική περιήγηση στην Ελλάδα, ένα «roadmovie» που διατρέχει τη φύση και τις πόλεις της χώρας, καταγράφοντας τα βουνά, τους ουρανούς και τις θάλασσες, τους ανθρώπους και την καθημερινότητά τους. «Για τα βίντεο ταξιδέψαμε κινηματογραφώντας στην Πελοπόννησο, στη Στερεά Ελλάδα, στην Αιτωλοακαρνανία και την Ήπειρο, στη Δυτική Μακεδονία, με μέρος των γυρισμάτων σε άδεια τοπία από τουρίστες, στην αρχή του καλοκαιριού του ’20» σημειώνει ο ίδιος σχετικά. «Δάση και ορίζοντες, ήλιοι και αστικές δομές σε εξπρεσιονιστική εμπλοκή με ψηφιακά οργανικά στρώματα και μικρόκοσμους, που αγκαλιάζουν τα δέντρα, ξαπλώνουν στις θάλασσες και εκτυλίσσονται κάτω από τους ίδιους ουρανούς μαζί με τη μουσική. Όλα τα γυρίσματα της Δυτικής και της Βόρειας Ελλάδας τα κάναμε με βάση τα Ιωάννινα. Τα γυρίσματα στην Πελοπόννησο έγιναν με βάση την αγαπημένη μου Επίδαυρο. Τα πλάνα πόλης γυρίστηκαν στις γειτονιές μας στην Αθήνα».
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
13°
