The Last Shadow Puppets: Η μία και μοναδική συναυλία τους στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2016, στο Rockwave Festival, μέσα από τις εικόνες του Χρήστου Κισατζεκιάν.
Ίσως πρόλαβες κιόλας να δεις κι εσύ το ολόφρεσκο, στιλάτο βίντεο κλιπ του νέου single με άκρως επίκαιρο τίτλο “Don’t Let It Get You Down”. Πιο στιλάτο, πεθαίνεις. Εδώ ο εντός ολίγου τριανταεξάχρονος Miles ζει το δικό του όνειρο δίπλα στον Jimmi Simpson (Black Mirror, It’s Always Sunny In Philadelphia, Westworld, House Of Cards), παρέα με τον Paul O’Grady, και το ομολογεί δημοσίως. Παίζει τον ρόλο προπομπού αυτό το φιλμάκι που σκηνοθέτησε ο James Kelly για το επερχόμενο τέταρτο δισκογραφικό κύημα του Miles Kane που θα βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων στις 21 Ιανουαρίου.
«Θα μπορούσα άνετα να παρουσιάσω το “Change The Show” προσποιούμενος πως οι ιστορίες που πραγματεύεται αφορούν κάποιον άλλο, μα ποιο θα ήταν τότε το νόημα;» δηλώνει ο διάσημος Άγγλος μοναχογιός. «Αυτά είναι τα πιο τίμια τραγούδια που έχω γράψει μέχρι σήμερα. Το άλμπουμ αυτό είναι Εγώ, όπως είμαι Τώρα: γερασμένος εν τέλει».
Να θυμίσω πως λίγο πριν την προσωπική κυκλοφορία του (κατά την άποψη του ιδίου) κομβικού “Coup De Grace” που προηγήθηκε το 2018 για να σκαρφαλώσει στα δέκα πρώτα της Μεγάλης Βρετανίας, ο συνιδρυτής των Last Shadow Puppets είχε μετακομίσει πίσω στα πάτρια εδάφη, στο βροχερό Λονδίνο, αφήνοντας πίσω του την επίμονη και δημοφιλέστατη λιακάδα του Λος Άντζελες. Πράγμα που από ό,τι φαίνεται ξεκάθαρα πλέον, τον θέλει πιο ώριμο, συγκροτημένο, με την αυτοπεποίθησή του... εμβολιασμένη. «Μετακόμισα στο Μπέθναλ Γκρίν και αυτομάτως επανήλθα πίσω στη Γη. Οπτικά, Λονδίνο με Λος Άντζελες είναι δυο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι! Κι όμως. Εγώ νιώθω σαν πιτσιρικάς που γύρισε στο πατρικό του σπίτι, στην αγκαλιά της μάνας μου. Νιώθω πιο άνετα από ποτέ, σαν να πατώ ξανά στα πόδια μου. Λογικό και επόμενο λοιπόν όλο αυτό να έχει μεγάλο αντίκτυπο και στη συγγραφή του νέου μου υλικού. Πέρα από το ότι με βοήθησε και σαν άνθρωπο. Ξάφνου μπορούσα να δω ξεκάθαρα τι είναι σημαντικό γύρω μου» εξομολογείται εκτιθέμενος.
Ο επερχόμενος δίσκος εμπνεύστηκε, γεννήθηκε και ηχογραφήθηκε εν τω μέσω των άχαρων μα επιβεβλημένων περιορισμών της πανδημίας. «Έχοντας ξάφνου όλο αυτό τον απροσδόκητα κενό χρόνο στη διάθεσή μου, σε δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες αυτοστοχασμού έγραψα τραγούδια για όλα τα μεγάλα (μου) επιτεύγματα, για τις απότομες κατρακύλες μου, για τα ζωντανά μου όνειρα, τους αληθινούς μου φίλους και τα βαθιά συναισθήματα που μένουν πίσω. Και μέσα από όλο αυτό, έμαθα να αφήνω το Μέλλον να ξεδιπλώνεται από μόνο του κατά βούληση, παραμένοντας αυθεντικός απέναντι στον εαυτό μου. Γεγονός που οδήγησε στα δικά μου τα μάτια σε ένα πραγματικά εύχαρο και ανυψωτικό άλμπουμ. Ένα άλμπουμ για μικρούς και μεγάλους».
Μουσικά ο δίσκος πατά σε κάθε βαθιά επιρροή του πρωταγωνιστή, παντρεύοντας γόνιμα το κλασικό rock με το glam, τη soul και την R&B της Motown. Τα χάλκινα πνευστά ως εκ τούτου εδώ γιορτάζουν! Όσο για την επερχόμενη περιοδεία της προώθησης του στη Μεγάλη Βρετανία προβλέπεται πλουσιότατη, αρχής γενομένης στις 28 Ιανουαρίου στο Albert Hall του Μάντσεστερ και με κλείσιμο προς το παρών στην πατρίδα του, το Λίβερπουλ, στις 29 Φεβρουαρίου. Επίσης ήδη προγραμματίζονται και ημερομηνίες ευρωπαϊκές μες τον προσεχή Απρίλιο.
Φωτορεπορτάζ Rockwave Festival: The Last Shadow Puppets, Suede, Dropkick Murphys, Turbonegro, The Subways, Despite Everything, The Callas, Whereswilder, Wish Upon A Star – Terra Vibe, Μαλακάσα, Κυριακή 5 Ιουνίου 2016
Όσο για μας τους Έλληνες, η μοναδική φορά που τον είδαμε επί σκηνής έως και σήμερα παραμένει αυτή στη Μαλακάσα, στο πλαίσιο του ετήσιου Rockwave Festival, τον καυτό Ιούνιο του 2016. Θυμάσαι μωρέ. Τότε που από ό, τι φάνηκε γλωσσοφιλήθηκαν με τον Alex Turner!
Πρωτοστατώντας στην τιτάνια σκηνή που αποκαλούμε Terra Stage, πάνω κι από τους Suede, οι Last Shadow Puppets είχαν να ανταγωνιστούν τον ξέφρενο αφιονισμό που προκάλεσαν απέναντι, λίγο πιο πάνω στην Vibe Stage οι συνήθεις ύποπτοι. Οι λατρεμένοι ήρωες του ελληνικού κοινού, οι Dropkick Murphys. Λες να επέλεξαν λοιπόν επίτηδες το εξοντωτικό αριστούργημα “I Want You (She’s So Heavy)” των θρυλικών Beatles ως ψαρωτικό άνοιγμα της δικής τους αυλαίας; Παρατείνοντας μάλιστα επιδεικτικά το σαρωτικό, ψυχεδελικό, ψυχοβγαλτικό του τελείωμα; Με το “Everything You’ve Come To Expect” να έχει κυκλοφορήσει μόλις δύο μήνες νωρίτερα, οι απαραίτητες αναφορές ήταν αναμενόμενες και τα “Aviation”, “Miracle Aligner”, “Dracula Teeth” και “Bad Habits” έχαιραν θερμής υποδοχής. Ειδικά στο τελευταίο όπου συνέβη η προαναφερθείσα σύμπτυξη των δυο μπροστάρηδων, σηκώθηκε μεγάλο μπαϊράκι! Όμως ακούστηκαν και αρκετά (επίσης απαραίτητα) χιτάκια. Τα “Standing Next To Me”, “Miracle Aligner” και “In My Room” λοιπόν ολοκλήρωσαν την απόλαυση του κυρίως πιάτου της βραδιάς, ενώ η πολυπόθητη παράταση (βλέπε encore) ήθελε τους δυο ηγέτες των Last Shadow Puppets να τιμούν το κοινό Alter Ego τους σερβίροντας μας απροσδόκητα το “505” των Arctic Monkeys. Μα και το επίσης απρόσμενο άσμα “Is This What You Wanted” αείμνηστου Leonard Cohen.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
12°
