Οι Madrugada ετοιμάζονται για μία μοναδική, ζωντανή εμφάνιση στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 24 Σεπτεμβρίου του 2022
Μετά τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα το 2019, οι Madrugada ετοιμάζονται για την επιστροφή τους στην χώρα μας τον μέσα στο 2022. Στις 24 Σεπτεμβρίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο η διάσημη μπάντα από την Νορβηγία ετοιμάζεται να δώσει μία συναυλία που θα ευχαριστήσει τους πολλούς εν Ελλάδι fans τους.
Η επανένωση των Madrugada πριν από δυο χρόνια με αφορμή τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το πρώτο τους άλμπουμ «Industrial Silence», ήταν ένα μαγικό ταξίδι σε δεκατέσσερις ευρωπαϊκές χώρες. Ο Sivert Høyem περιγράφει την εμπειρία αυτής της περιοδείας ως απελευθερωτική και λυτρωτική συνάμα. «Ποτέ πριν δεν είχα νιώσει τόσο άνετα πάνω στη σκηνή. Και ποτέ πριν δεν μου έχει τύχει να στέκομαι μπροστά σε κοινό και να το ευχαριστιέμαι, να το διασκεδάζω τόσο πολύ». Η συγκινητική υποδοχή του κοινού είναι που δημιούργησε στα μέλη του συγκροτήματος μια δέσμευση απέναντι στους αφοσιωμένους φίλους τους. Η Ελλάδα δεν γινόταν να λείπει από αυτή τους την περιοδεία.
Αυτή τη φορά, το συγκρότημα επιλέγει το Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, έναν ιδιαίτερα εμβληματικό χώρο - σύμβολο που δεν κουβαλά μόνο ένα βαρύ ιστορικό φορτίο που παραπέμπει ευθέως στην κλασική ελληνική αρχαιότητα αλλά εκφράζει και την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας, μιας χώρας που εντάσσεται δυναμικά στον διεθνή καμβά του 21ου αιώνα. Το Καλλιμάρμαρο Στάδιο - το μοναδικό μαρμάρινο σε όλον τον κόσμο - στην υπερεκατονταετή ιστορία του, δεν έχει φιλοξενήσει μόνο τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα όπως το «Rock in Athens», τις συναυλίες του Χοσέ Καρέρας και των R.E.M. αλλά και την πρόσφατη επίδειξη μόδας του οίκου Dior.
Εδώ λοιπόν, κάτω από το λόφο του Αρδηττού, υπό το βλέμμα του Παρθενώνα, οι Madrugada επιστρέφουν και πάλι στην Ελλάδα με το νέο τους άλμπουμ «Chimes at Midnight». Τα τρία πρώτα τραγούδια, που έχουν κυκλοφορήσει ως αυτήν τη στιγμή, «Nobody loves like I do», «Dreams at Midnight» και «The World could be Falling Down» ήδη παίζονται φανατικά από τα ελληνικά ραδιόφωνα από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας τους.
Ο νέος δίσκος τους θα αποδείξει πόσο επώδυνη αλλά και δημιουργική στάθηκε η πορεία του συγκροτήματος. Ενός συγκροτήματος που από το πρώτο του άλμπουμ («Industrial Silence») το 1999 έως και το τελευταίο ομώνυμο του 2008 («Madrugada»), συνέχιζε να δημιουργεί αυθεντικά ροκ τραγούδια γεμάτα πάθος και εξομολογητική ειλικρίνεια. Ξεχωρίζουν ενδεικτικά Majesty, The Kids Are on The High Street, Lift Me, Electric, Strange Colour Blue, Vocal, Shine, Honey Bee, Black Mambo.
Οι Madrugada πρωτοσχηματίστηκαν το 1993 στο σκοτεινό Stokmarknes της Νορβηγίας από τον Sivert Høyem στα φωνητικά, τον κιθαρίστα Robert Burås και τον μπασίστα Frode Jacobsen ενώ λίγο αργότερα προστέθηκε στην μπάντα και ο ντράμερ Jon Lauvland Pettersen. Το πρώτο τους συμβόλαιο με τη Virgin, ο μύθος λέει, ότι το υπέγραψαν πάνω στο καπό ενός αυτοκινήτου, κερδίζοντας επιπλέον από την εταιρεία όσο χρόνο ήθελαν για να ολοκληρώσουν την πρώτη τους δουλειά.
Κυκλοφόρησαν τον πρώτο δίσκο τους, «Industrial Silence» αποχαιρετώντας τον εικοστό αιώνα, το 1999. Η επιτυχία του ήταν άμεση, αρχικά στη Νορβηγία και μετά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, για πρώτη φορά ο δίσκος ενός νορβηγικού – πρωτοεμφανιζόμενου - συγκροτήματος που δεν ανήκε στην κραταιά black metal σκηνή της χώρας, γνώριζε τόση αναγνώριση. «Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα διαχρονικό, κλασικό άλμπουμ με τραγούδια που όταν θα ξαναπαίζαμε μετά από είκοσι χρόνια, να μπορούσαμε να πούμε ότι σίγουρα είχαν αντέξει στο χρόνο», λέει ο Jon Lauvland Pettersen.
Το άλμπουμ αποτέλεσε μια αξεπέραστη τομή για το συγκρότημα και σήμερα πλέον θεωρείται κλασικό. Όμως, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, οι Madrugada αγαπήθηκαν στην Ελλάδα και γι' αυτό η χώρα μας ήταν μια από τις πρώτες στις οποίες εμφανίστηκαν ζωντανά όταν άρχισαν να περιοδεύουν και εκτός της πατρίδας τους. Από τότε, ξεκινά η δυνατή σχέση του ελληνικού κοινού με το συγκρότημα, η οποία με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και μεγαλύτερη.
Μετά το πρώτο και απόλυτα επιτυχημένο άλμπουμ «Industrial Silence», ακολούθησαν άλλα τρία albums, το «Nightly Disease» το 2001, το «Grit» το 2002 και το «The Deep End» το 2005, καθένα αναδεικνύοντας το λιτό, αλλά ταυτόχρονα και σύγχρονο ύφος των Madrugada. Καθώς ωρίμαζαν μουσικά, απολάμβαναν την εκτίμηση και το σεβασμό του μουσικόφιλου κοινού ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Έχουν εμφανιστεί εντός των συνόρων αρκετές φορές, ενώ δεν ήταν λίγες εκείνες που συνέβη εκτός προγραμματισμένης περιοδείας.
Οι Madrugada απολαμβάνουν να παίζουν, με τις ζωντανές εμφανίσεις να αποτελούν ένα δυνατό τους σημείο. «Η μουσική μας έχει φτιαχτεί για να παίζεται ζωντανά. Ειδικά το πρώτο μας άλμπουμ, Industrial Silence, κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύψει κανείς τη μουσική μας. Να μας ακούσει να παίζουμε ζωντανά». Σε αυτές ήταν που αναδεικνυόταν ο δυνατός αλλά και υποβλητικός ήχος των τραγουδιών τους αλλά βέβαια και η ερμηνεία του Sivert Høyem ο οποίος εξελισσόταν σταθερά σε έναν πολύ σπουδαίο τραγουδιστή.
Την ανοδική πορεία του συγκροτήματος, διέκοψε ο αδόκητος θάνατος του κιθαρίστα Robert Burås που βρέθηκε νεκρός τον Ιούλιο του '07, στην ηλικία των 31. Συγκλονισμένοι από τον θάνατο του εφηβικού τους φίλου, τα άλλα δύο ιδρυτικά μέλη, ο Sivert Høyem και ο Frode Jacobsen, αποφάσισαν να ολοκληρώσουν την ηχογράφηση του δίσκου και στη συνέχεια να αποσυρθούν. Το πέμπτο και - μέχρι πρόσφατα - τελευταίο album των Madrugada με το συμβολικό τίτλο απλά το όνομά τους κυκλοφόρησε στις αρχές του '08 και με αυτό, μία μεγάλη rock μπάντα του εικοστού πρώτου αιώνα πάτησε το pause. Όλα αυτά τα χρόνια, που οι Madrugada αποτραβήχτηκαν, οι φίλοι τους δεν τους ξέχασαν και διατήρησαν ζωντανή τη μουσική τους. Το ελληνικό κοινό ήταν από εκείνα που δεν σταμάτησαν να ακούν το συγκροτήμα σε σταθερή βάση.
Οι Madrugada αγαπήθηκαν και έλειψαν από το προσκήνιο. Ο Frode Jacobsen παραδέχεται ότι ένα κίνητρο για την επανένωσή τους ήταν να διατηρήσουν ζωντανή την κληρονομιά του συγκροτήματος ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα ένα νέο κοινό μουσικό έδαφος. Ήταν εκπληκτικά εύκολο να χτυπήσουν τη σωστή νότα. «Το καλύτερο είναι όλα όσα δεν έχεις να πεις». Η περιοδεία του 2019 όχι μόνο τους σύστησε σε ένα νέο κοινό αλλά και οι ίδιοι εκτίμησαν το μουσικό ιδίωμα που ήδη είχαν δημιουργήσει τα πρώτα, τα έντονα χρόνια της καριέρας τους. Για την επανένωσή τους, στη θέση του «αναντικατάστατου» Robert Burås προσκάλεσαν δυο φίλους και αξιόλογους Νορβηγούς μουσικούς, τον Cato "Salsa" Thomassen και τον Christer Knutsen, στις κιθάρες και τα keyboards και οι δυο - ένα διευρυμένο σχήμα που τους «δυνάμωσε» περισσότερο.
Οι Madrugada από τη Νορβηγία αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο στα βιβλία της μουσικής. Ξεκίνησαν από μικρά δωμάτια πρόβας και κατέληξαν να παίζουν μπροστά σε χιλιάδες κόσμο, αφού δοκιμάστηκαν κάτω από δύσκολες συνθήκες. Στις ίδιες δοκιμάστηκε και ο κόσμος που τους ακολουθεί και του είχε λείψει η σκοτεινή, μελαγχολική μουσική τους. Το κάθε μέλος δίνει στην μπάντα κάτι το ξεχωριστό, με την χαρακτηριστική φωνή του frontman, Sivert Høyem, να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ιστορικού συγκροτήματος. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι άλλωστε «Τα καλύτερά μας τραγούδια δεν ακολούθησαν ποτέ έναν τυπικό κανόνα. Θέλαμε να ακολουθήσουμε ένα δικό μας δρόμο, να τα κάνουμε όλα με τον δικό μας τρόπο».
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
