Μουσικη

Το νέο άλμπουμ της Dua Lipa θα μας σώσει

Το «Future Nostalgia» μετατρέπει την καραντίνα σε disco party

Κρίστυ Περρή
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Future Nostalgia: Ο δεύτερος δίσκος της Dua Lipa είναι ό,τι πιο ταιριαστό για την καραντίνα των ημερών

Ας απαντήσει κάποιος ειλικρινά: έχουμε δικαίωμα να αισθανόμαστε χαρούμενοι με την κυκλοφορία ενός pop δίσκου ενώ ο υπόλοιπός κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Μήπως θεωρείται απρεπές να γιορτάζουμε τον μουσικό θρίαμβο μιας 24χρονης τραγουδίστριας μέσα από τα δωμάτιά μας, τη στιγμή που μάλλον θα έπρεπε να αφιερωνόμαστε στον διαλογισμό και τις προσευχές; Σίγουρα υπάρχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούμε από το πώς θα στήσουμε ένα disco party στο σαλόνι, με μοναδικό soundtrack το νέο άλμπουμ της Dua Lipa. Kι όμως, ίσως αυτό και μόνο μπορεί να σώσει την καραντίνα.

Φωτογράφηση της Dua Lipa για το άλμπουμ Future Nostalgia

Έτσι κι αλλιώς, το λέει και η ίδια: «I know that I seem a little stressed out/ I wanna feel a different kinda tension — yeah you guessed it, the kind that’s fun», δηλαδή «το ξέρω πως φαίνομαι στρεσαρισμένη/θέλω να νιώσω μία διαφορετική ένταση, ναι το μάντεψες, μία ένταση που έχει πλάκα».

Εγώ ταυτίζομαι, εσύ;

Το «Future Nostalgia» είναι το πιο σωστό άλμπουμ στην πιο λάθος εποχή. Σου προκαλεί μία νοσταλγία (όπως λέει και ο τίτλος) για χαρούμενες μέρες του παρελθόντος, όπου μπορούσες να βρεθείς σε χώρους παρέα με άλλα άτομα και να χορέψεις, να φλερτάρεις, να φιληθείς. Όμως θα το απολαύσεις το ίδιο και σε αυτόν τον περίεργο κόσμο στον οποίο πλέον ζούμε, όπου το σπίτι μας έχει μετατραπεί σε γραφείο, εστιατόριο, γυμναστήριο, τώρα και σε nightclub. Το ακούς και ξαφνικά μεταφέρεσαι εκτός τόπου και χρόνου, με τις απίστευτα χορευτικές μελωδίες της Dua να συνοδεύουν το διαστημικό, pop ταξίδι σου.

Ένας δίσκος με εξαιρετική παραγωγή και μοναδική αισθητική που, ναι, ταιριάζει απόλυτα με την εποχή που διανύουμε γιατί μας θυμίζει το πόσο όμορφο είναι που είμαστε άνθρωποι. Και που μπορούμε ακόμα να χορέψουμε σαν να βρισκόμαστε στο Studio 54.

Disco, αλλά στο 2020
Όταν ανακοίνωσε τον τίτλο του άλμπουμ τον περασμένο Δεκέμβριο, η Dua δήλωσε πως έχει σκοπό να δημιουργήσει κομμάτια που είναι αντάξια σε ποιότητα με εκείνα των αγαπημένων της καλλιτεχνών, ενώ παράλληλα θα ακούγονται ως κάτι το φρέσκο και απόλυτα εναρμονισμένο με το προσωπικό της στιλ. Σύμφωνα με την ίδια, έχει αντλήσει έμπνευση από ονόματα όπως Gwen Stefani, Madonna, Blondie, Moloko και Outkast, ενώ σε τραγούδια όπως το «Future Nostalgia» κανείς μπορεί να εντοπίσει σαφείς επιρροές από τον Prince.

Παρόλο που η ίδια γεννήθηκε μόλις το 1995, ο δεύτερός της δίσκος είναι γεμάτος από ήχους των 80s και 90s, με funky μπάσα και synthesizers, και το αποτέλεσμα είναι τόσο χορευτικό και χαρούμενο που θα το ζήλευε και η Donna Summers. Κομμάτια όπως το Physical και το Break My Heart είναι ό,τι πρέπει για έντονη γυμναστική, αν και κινδυνεύεις να χαθείς στον ρυθμό τους τόσο πολύ που θα μπεις σε ένα περίεργο disco τρανς και θα καταλήξεις μούσκεμα στον ιδρώτα.

Φεμινιστική σεξουαλικότητα

Ιδού η αλήθεια: έτσι κι αλλιώς ο δεύτερος δίσκος της Dua Lipa θα ήταν επιτυχημένος. Είναι αρκετά γνωστή και αγαπητή έτσι ώστε να ακολουθήσει την κλασική συνταγή που πουλάει και να σκαρφαλώσει τα charts χωρίς κόπο. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει ήταν να συνθέσει 17 τραγούδια (τόσα χρειάζεται το Spotify για να ανεβάσει τα stream σου), μερικά σε συνεργασία με τον Ed Sheeran, συνδυάζοντας ανεβαστικά singles με δύο-τρεις ερωτικές μπαλάντες και ένα στενάχωρο, αργό κομμάτι για φινάλε. Πανεύκολο.

Κάπου εκεί όμως ήταν που αποφάσισε να πει ένα απλό «fuck it» και να μπει στο στούντιο με μόνο μέλημα να περάσει καλά και να εκφράσει όλα όσα νιώθει, χωρίς ταμπού και περιορισμούς. Αποτέλεσμα; Σέξι στίχοι και φεμινιστική οπτική γωνία, που σε κάνουν να αισθάνεσαι έτοιμη να κυριαρχήσεις τον κόσμο, ακόμα και αν είσαι κολλημένη σε 60 τετραγωνικά.

«I know you ain't used to a female alpha» και «I can't teach a man how to wear his pants» είναι στίχοι που ακούγονται από το πρώτο κιόλας τρίλεπτο του Future Nostalgia, ενώ ολόκληρος ο δίσκος κλείνει με το σαρκαστικό, ειλικρινές και υπέροχο Boys Will Be Boys, που ήδη αποτελεί γυναικείο ύμνο. Βoys will be boys but girls will be women.

Το κοκτέιλ γίνεται λίγο πιο spicy με τραγούδια όπως το Good in Bed, όπου η Dua μιλάει ξεκάθαρα για το πόσο απολαμβάνει το σεξ και υπενθυμίζει πως η σωματική απόλαυση των κοριτσιών είναι εξίσου σημαντική και με εκείνη των αγοριών. Σαν επιπλέον μπόνους, τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου έχουν ουδέτερες αντωνυμίες και έτσι μπορούν να ακουστούν με την ίδια χαρά από άτομα κάθε σεξουαλικού προσανατολισμού. Όχι, μπράβο της.

Aς χορέψουμε λοιπόν. Στ' αλήθεια, δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε.