Άκου τους, «ὁ πάνθηρας» δαγκώνει και οι ρὸκ γᾶζ δεν αστειεύονται

Αυτό είναι το τραγούδι που θα το ακούς όλο και πιο συχνά στο Athens Voice Radio 102.5. Δεν ξέρω για τους άλλους παραγωγούς, μιλώ μόνο για την εκπομπή μου, κάθε μεσημέρι 12:00 με 14:00. Στις παλιές καλές εποχές, που η dark σκηνή της Αθήνας θα χόρευε στη Rebound της Πατησίων, το τελετουργικό θα ήταν το ίδιο: μαυροφορεμένα αγόρια και κορίτσια θα το ζητούσαν παραγγελιά. Μπορεί και ο Μίλτος Σαχτούρης: οι ρὸκ γᾶζ δεν είναι μόνο μουσική, είναι και ποίηση. Κάποτε η παρέα τους εκτός από την Rebound σύχναζε στο Booze και την Οκτάνα, την Όστρια και το Decadance ή το μπαρ Clown στα Εξάρχεια. Ελπίζω οι ρὸκ γᾶζ να σας συγκινήσουν όσο κι εμένα. Γι' αυτό παραθέτω, εκτός από το καινούργιο τους τραγούδι «ὁ πάνθηρας», και παλαιότερες δουλειές τους. 

ρὸκ γᾶζ με τόνο στο όμικρον και περισπωμένη στο άλφα. Ποιο σημάδι, αποκρυφισμό, μήνυμα κρύβει ο τίτλος του σχήματος; 
Αυτό δεν είναι ροκ, αυτό είναι ρὸκ γᾶζ! Δηλαδή, σαν να λέμε, κάτι που έχει ροκ ιδιότητα, αλλά κρύβει κάτι άλλο. Και θα συνεχίσει να κρύβει, γιατί αφηγούμαστε μία πλοκή μυστηρίου. Όσο για τους τόνους, τη βαρεία και την περισπωμένη, είναι μία μικρή αναφορά σε όλους εκείνους τους μεγάλους ποιητές που τους χρησιμοποίησαν για να υμνήσουν τον Έρωτα και την Ελευθερία.

«Το ρολόι μετρά αυτοπαθώς / τη μηλιά φυλά / ένα δύο χυμά / ο δράκος που φυλά το ενιαίο». Πώς να ορίσω τη μουσική σας; New wave dark παλιάς κοπής συνδυασμένο με ποίηση; Υπαρξισμός με ηλεκρονικό τέμπο; Βοηθήστε...
Με βασική μας κατεύθυνση να ξανακοιτάξουμε τα στερεότυπα και τις βεβαιότητες της εποχής μας, εμείς θα το ονομάζαμε νέο no wave electronica σε συνδυασμό με ποίηση.

Θα ρίξω δυο ονόματα που αυτόματα μου έρχονται επίσης στο μυαλό όταν σας ακούω, αόρατη οικογένεια: Αν Κλαρκ και Front 242. Συμπληρώστε μια λίστα επιρροών, καλλιτεχνών που όλοι μαζί, μέσα και οι ρὸκ γᾶζ, ας πούμε πως συναρμολογούν το ιδανικό label.
Ναι, σωστά τα λες και μάλιστα ορατή οικογένεια! Μπορούμε πρόχειρα να συμπληρώσουμε: Suicide, Fad Gadget, Human League, Soft Cell, Ultravox, Tubeway Army, Yazoo, Yello, Propaganda, Japan και φυσικά τους πρώιμους Depeche Mode και Simple Minds.

Πάμε ξανά (πάμε, πάμε), «φεύγω μακριὰ, ἔρχομαι κοντὰ», «οἱ ἑτοιμόρροποι θεοί» και τελευταίο ντίτζιταλ σινγκλ «ὁ πάνθηρας». Αραιές, σποραδικές κυκλοφορίες που επιμένουν να κρατούν το ίσο του σχήματός σας - μνήμη μιας παλιάς «dark wave» Αθήνας. Πώς νιώθετε στο τώρα; Τι απέμεινε; 
Μια χαρά νιώθουμε στο τώρα, και τότε στο «τώρα» ήμασταν. Τα ερείπια βέβαια δεν τα αποφύγαμε, πάνω σε αυτά προσπαθούμε να ξαναχτίσουμε.

Από τις ηρωικές μέρες των Alive She Died, των Trespass, των Atria και των Ammos, μοιάζει σαν το σχήμα σας να λειτουργεί περισσότερο ως υπενθύμιση πως το χνάρι εκείνης της σκηνής (;) περισσότερο ήταν και είναι μια παρέα με κοινές αισθητικές ανησυχίες και αναζητήσεις, παρά τρόπος βιοπορισμού. Εντάξει, στην εταιρεία Ammos Music βλέπω το εμπορικό κομμάτι της «διεύρυνσης» και σε άλλα είδη μουσικής, όμως πείτε μου: τι έγινε εκείνη η παρέα; Επικοινωνείτε; Υπογείως ή ευθέως...
Οι παλιές παρέες διαλύθηκαν… Έκαναν ένα δυο κύκλους και τέλειωσαν. Παρέμειναν όμως κάποιες προσωπικές σχέσεις, που με τον χρόνο βάθυναν πολύ, ώστε να γίνουν αληθινές φιλίες. Αυτές μας στηρίζουν για να υπάρχουμε και να δημιουργούμε.

«εἶναι συμπονετικός / ἔρχεται καταπάνω μου»: έριξα δυο στίχους-κλίμα από το νέο σας τραγούδι. Πώς θέλετε να το ακούσουμε; 
…σαν να σου τρυπάει το βέλος του Έρωτα την καρδιά
…σαν να αντιλαμβάνεσαι για πρώτη φορά τί είναι η αγάπη
…σαν αυτή η αγάπη να στέκεται μπροστά σου και να σου αποκαλύπτεται

ρὸκ γᾶζ είναι ο Γιώργος Γκίνης (Alive She Died, Trespass, Ding An Sich, Άμμος) και ο Ηρακλής Αναστασιάδης (Alive She Died, Trespass, Atria, GAD., Dark En Ciel). Το τραγούδι κυκλοφορεί από την Ammos Music. Μπορείτε να το βρείτε σε όλες τις  μεγάλες διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες όπως: iTunes/Apple Music, Amazon, Spotify, Google Play, Deezer.