The Mystery Lights: Συνέντευξη με το συγκρότημα που την Τετάρτη 19/2 θα πλημμυρίσει ενέργεια τη σκηνή του Gagarin 205
Έρχονται φουριόζοι από τη Νέα Υόρκη για το πιο άχαστο live των ημερών μας. Με νέο δίσκο στις προθήκες, και με τη φήμη της πιο ηλεκτρικής, εκρηκτικά φορτισμένης μπάντας του σύγχρονου garage, την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου οι Mystery Lights θα ροκάρουν το Gagarin 205 με την υποστήριξη του Athens Voice 102.5. Όλη η αγριότητα και η ομορφιά του σέξι, ακατέργαστου, no-bullshit rock’n’roll είναι αποτυπωμένη στα αυλάκια του νέου τους LP, «Too Much Tension!», το οποίο κυκλοφορεί από τη Wick, θυγατρική της μυθικής Daptone Records. Γεννήθηκαν στην Καλιφόρνια, ανδρώνονται στη Νέα Υόρκη, οι Mystery Lights είναι εμπνευσμένοι νέοι που θέλουν να ζήσουν έτσι όπως τους οδηγεί το πνεύμα τους. Τώρα που η αποδοχή του κοινού απέναντί τους είναι ενθουσιώδης και το κιθαριστικό underground πέφτει στα πόδια τους, διάβασε τι μας είπαν, πήγαινε να τους δεις και μην ξεχνάς να ακούς καθημερινά τα καλύτερα rock tracks, επιλεγμένα και μιξαρισμένα από τους παραγωγούς του Athens Voice 102.5.
Ηχείτε γαλουχημένοι με sixties punk και ακατέργαστο ροκ εν ρολ. Ποιες ήταν οι σημαντικότερες επιρροές σας;
Μεγαλώσαμε με τις γκαράζ συλλογές του 1960, με τα Back From The Grave, τα Nuggets, τα Uptight Tonight, ταυτόχρονα όμως και με το πανκ της δεκαετίας του ’70, με τους Television, τους Velvet Underground, τον Richard Hell. Οπωσδήποτε στις σημαντικές επιρροές μας συγκαταλέγονται ο Billy Childish, οι Fred and Toody Cole των Dead Moon, Pierced Arrows, The Rats και Western Front) ο Mark e. Smith και οι Fall, οι CAN, ο Lee Hazlewood, ο Ben Wallers των Country Teasers και των The Rebel, οι Wu Tang Clan… η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζεται στο διηνεκές.
Πότε σκεφτήκατε ότι θα μπορούσατε να επιδοθείτε στο δικό σας μουσικό ταξίδι;
Στα μέσα της εφηβείας. Ακούγοντας όλα αυτά τα διαμάντια, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε τη δική μας μπάντα, να ηχογραφούμε demo και ίσως να παίξουμε και σε κάποιο τοπικό πάρτι. Η περιπέτεια ξεκίνησε στα 15-16, αλλά κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας άλμπουμ με τη Wick Records μονάχα προ τεσσάρων ετών.
Όντως, περάσατε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας περιοδεύοντας ασταμάτητα δίχως να κυκλοφορείτε κάτι επίσημο έως το 2016. Ήταν σημαντικό να ραφινάρετε την τέχνη σας στο δρόμο προτού περάσετε την πόρτα του στούντιο;
Δεν ήταν απαραίτητο, μα οπωσδήποτε βοηθητικό. Απλά έτσι προέκυψε.
Θα χαρακτηρίζατε την καριέρα σας προϊόν σκληρής δουλειάς ή χρειάστηκε και η τυχερή συγκυρία σε κάποιο σημείο;
Στην περίπτωσή μας, όλα κυλούν αργά. Είμαστε μαζί πολύ καιρό, αλλά το κοινό μόλις μας ανακαλύπτει. Δε χρειαζόμαστε ούτε γυρεύουμε «τυχερά» και δεν ενδιαφερόμαστε κατηγορηματικά για οποιοδήποτε είδος δόξας ή επιτυχίας. Είμαστε απόλυτα ευτυχείς στο σημείο που βρισκόμαστε! Το να πληρώνουμε ενοίκια και λογαριασμούς με τα χρήματα που κερδίζουμε περιοδεύοντας και πουλώντας δίσκους είναι ο δικός μας ορισμός της επιτυχίας. Θέλουμε να περνάμε καλά φτιάχνοντας μουσική με τους ανθρώπους που αγαπάμε, να ταξιδεύουμε, να βλέπουμε καινούργια πράγματα και να γνωρίζουμε κόσμο.
Πώς καταλήξατε να υπογράφετε για την Wick Records, την πιο κιθαριστικά προσανατολισμένη θυγατρική της Daptone; Είστε ικανοποιημένοι από τη σχέση σας με την εταιρία;
Ήρθαν να μας ακούσουν κάποια καλοκαίρια πριν, σε ένα απογευματινό σόου στο Γιούνιον Πουλ στη Νέα Υόρκη. Τους άρεσε αυτό που είδαν και μας κάλεσαν στο στούντιό τους, για να κουβεντιάσουμε και να ακούσουμε λίγη μουσική. Τους ακολουθήσαμε και δεθήκαμε μέσα από το κοινό πάθος για το πρωτόγονο γκαράζ ροκ και τη σόουλ. Μας εκμυστηρεύτηκαν ότι ήθελαν να ξεκινήσουν μια θυγατρική ετικέτα, περισσότερο προσανατολισμένη σε αυτό το στιλ και μας ρώτησαν εάν θέλαμε να εγκαινιάσουμε την πρώτη κυκλοφορία. Ασφαλώς νιώσαμε κολακευμένοι και ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι στην ιδέα. Κυκλοφορήσαμε ένα σαρανταπεντάρι μαζί, το οποίο πήγε αρκετά καλά ώστε να αποφασίσουμε να βγάλουμε και ορισμένα LP μαζί. Αφότου συνεργαστήκαμε με τη Daptone, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τη μουσική μας, άνθρωποι που δε θα μας ήξεραν διαφορετικά, και είμαστε ευγνώμονες για αυτό. Το να δουλεύουμε μαζί είναι ό,τι καλύτερο, είμαστε οικογένεια και διαβάζουμε από την ίδια σελίδα.
Περίπου όλα όσα συνάθροιζαν τον ροκ εν ρολ τρόπο ζωής στο παρελθόν έχουν εκλείψει πια. Κανείς δεν μπορεί πλέον να ζει σαν τους MC5 ή τον Johnny Tunders. Θα λέγατε ότι η μουσική έχει χάσει την ικανότητα να αγγίζει τους ανθρώπους με την ένταση που το πετύχαινε στο παρελθόν; Και πώς σας επηρεάζει το γεγονός αυτό προσωπικά;
Αποκλείεται το ροκ εν ρολ να έχει χάσει τη δυναμική του, δε μπορείς να στερήσεις αυτή τη μαγεία από τη μουσική και το κοινό της. Είναι τρόπος ζωής. Οτιδήποτε γίνεται με αυθεντικότητα είναι πάντα επιδραστικό. Οι MC5 και ο Johnny Thunders εκφράστηκαν με πάθος, το έκαναν αυθεντικά, ήταν ωμοί και αληθινοί. Αυτό ήταν που τους έκανε τόσο επιδραστικούς. Και υπάρχουν αναρίθμητοι που συνεχίζουν με την ίδια ένταση και ψυχή. Όχι, τίποτα δεν έχει χαθεί, είναι ίσως λίγο πιο δυσεύρετο, αλλά αρκεί να ξέρεις πού το ψάχνεις. Και ποτέ να μην υπακούς στα κελεύσματα του κάθε δημοσιοσχετίστα, γύρω από το επόμενο καλό πράγμα.
Απολαυστική η συνθετική σας δεινότητα, εκείνο ωστόσο που τεντώνει κάθε αυτί είναι το τζαμάρισμα στο μέσον του «ThickSkin». Κάποια σπουδαία δείγματα αυτοσχεδιασμού κρύβονται εδώ, μαζί με μια αλάνθαστη φιλοφρόνηση προς τους Can, προτού αποχαλινωθείτε σε ένα άκρως εθιστικό μηχανοκίνητο γκρουβ. Τι γίνεται, παίδες; Έχετε μέσα στην καρδιά σας το γερμανικό kraut ροκ; Ή μήπως πρόκειται για σκέτη λατρεία προς τον επαναληπτικό ρυθμό της Moe Tucker;
Και τα δύο! Αγαπάμε τον ρυθμό της Moe Tucker όσο και το γερμανικό kraut. Τα ενσωματώνουμε αμφότερα στον δικό μας τρόπο δουλειάς προκειμένου να δημιουργήσουμε κάτι ολότελα προσωπικό.
Ήταν απαραίτητη η μεταφορά σας στη Νέα Υόρκη για να συμβούν σπουδαία πράγματα για τους Mystery Lights; Πώς είναι η ζωή εκεί, σε σχέση με την Καλιφόρνια;
Η μετακίνηση στη Νέα Υόρκη ήταν οπωσδήποτε αναγκαία. Αν δεν είχαμε έρθει, δε θα είχαμε γνωρίσει τη Daptone και πιθανότατα η μουσική μας δε θα είχε δει ποτέ το φως της ημέρας. Το Σαλίνας της Καλιφόρνια είναι μια πολύ πιο αδρανής μικρή πόλη. Εξακολουθώ να το αγαπάω, αλλά είναι τόπος μικρός, χωρίς δράση. Χρειαζόμουν περισσότερη κινητικότητα, πιο πολύ κέφι, μια αλλαγή ρυθμού. Κάποιοι φίλοι στη Νέα Υόρκη διέθεταν ένα δωμάτιο προς ενοικίαση, οπότε έκανα το άλμα, βρέθηκα στην απέναντι πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Καμία μετάνοια, το λατρεύω. Έπεισα και τον Λούις να έρθει εδώ και κάπως έτσι ξαναστήσαμε το γκρουπ στην Ανατολική Ακτή. Παρότι αναπολώ την ήσυχη ζωή και τη φύση της Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη παραέχει πολλά να προσφέρει. Πάντοτε κάτι συμβαίνει και τίποτα δεν είναι κλειστό. Είναι ταυτόχρονα και η έδρα της δισκογραφικής μας, οπότε σίγουρα θα παραμείνουμε ως τη λήξη του συμβολαίου με τη Daptone.
Ποιασύγχρονασχήματαεκτιμάτε;
Mark Sultan, Exploded View, Anika, Beak>, Fat White Family, Insecure Me, Brian, Tim Presely (WHite Fence), Cate Le Bon Bodega, Future Punx, Night Beats, The Frightnrs, The Ar-Kaics, Sheer Mag, είναι ορισμένοι που έρχονται στο μυαλό. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι, υπερβολικά πολλοί για να κατονομαστούν. Κυκλοφορεί άφθονη καλή μουσική στις μέρες μας.
Θα λέγατε ότι το να ζείτε και να εργάζεστε ως γκρουπ είναι η εκπλήρωση των ονείρων σας; Φαντάζεστε τους εαυτούς σας ως περιοδεύοντες καλλιτέχνες στο απώτατο μέλλον;
Όσο το νιώθουμε αληθινά και συνεχίζει να μας χαρίζει κέφι, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Οι Mystery Lights εμφανίζονται ζωντανά την Τετάρτη 19/2 στο Gagarin 205. Special guests, οι BUS The Unknown Secretary. Τιμή εισιτηρίου: Προπώληση 15€, ταμείο 18€. Ο Athens Voice 102.5 είναι χορηγός επικοινωνίας
16°
