Συνέντευξη με τον Διογένη Δασκάλου για τη συνεργασία με τον Γιώργη Χριστοδούλου και τις τρεις παραστάσεις των Monie & Monie Conniente.
Τρία Σαββατόβραδα στον Μύλο της Θεσσαλονίκης, με την μπάντα από τη Θεσσαλονίκη να μην πρωτοξέρει ποιον να πρωτοακομπανιάρει: τον Διογένη ή τον Γιώργη; Τον Δασκάλου ή τον Χριστοδούλου; Κι επειδή δεν είναι τέτοιες μέρες για να πολυσκοτίζεσαι, οι κομπανιέρος την πήραν την απόφαση: τρεις παραστάσεις σκέτο γλέντι, και με τον Διογένη και με τον Γιώργη. Και με την Αθήνα και με τη Θεσσαλονίκη, και με τον Αττίκ και με τα σουίνγκ, και με πρόζα και με λαλά, τρεις παραστάσεις που οι δύο γίνονται ένα και πολλά περισσότερα για αυτή την ε-ε-ένωση δια στόματος Διογένη Δασκάλου. Που υποδέχεται στον Μύλο της Θεσσαλονίκης τον Αθηναίο φίλο, ταξιδευτή και τροβαδούρο, τάζοντάς μας τρεις παραστάσεις μοναδικές.
ΕΓΩ ΕΝΑ ΕΣΥ! Αν δεν διαλέγατε αυτά τα τρία έψιλον κι έπρεπε να δουλέψετε με τρία άλφα, πώς θα λεγόταν η παράσταση;
Άναρχοι Άρχοντες Αποκαλύπτονται.
Όμως δεν μπορεί, υπάρχει κάποιο μήνυμα κρυμένο σ' αυτά τα τρία έψιλον. Που καλείστε να το βγάλετε στη φόρα...
Σαφώς. Τα δύο μισά en face παράγουν κάτι; Τα δύο μισά προφίλ; Μπορεί να υπάρξει Ιανός σε μία συνεργασία; Οι δύο ψυχές να έσονται μία; Σας αποκαλύπτω τη ζύμωση δύο συνεργατών με κοινή κουλτούρα στη μουσική και τον λόγο που δεν θέλουν ακόμη ένα «μπες βγες» επί σκηνής, αλλά μία παράσταση πάλλουσα, αυθόρμητη όσο και δουλεμένη. «ΕΓΩ ΕΝΑ ΕΣΥ». Μπορεί να συμβεί; Θα το τολμήσουμε, γιατί δεν μας αρκεί το «Εγώ κι εσύ μαζί». Ούτε στον έρωτα, ούτε στη νύχτα. Λάτρεις της ουτοπίας κι εγώ κι ο Γιώργης σ’ ένα μουσικό γλωσσοθέατρο των MONIE & MONIE CONNIENTE.
Μουσικά τι είναι αυτό που θα ακούσουμε; Τι είδους ισορροπίες έπρεπε να κρατήσετε ώστε ανάμεσα στο χαμηλόφωνο ρετρό «σουίνγκ» του Γιώργη και τη μονίμως ευέξαπτη λάλαλαντ των Conniente, η παράσταση να μην μπατάρει προς τα κάπου και να μην υπάρχει gap;Πειράξαμε το ρετρό «σουίνγκ» με τον Γιώργη από χαμηλόφωνο σε πιο υψηλόφωνο και το κάναμε πιο εύκαμπτο. Εννοείται ότι χαμηλώσαμε και ραφινάραμε την οξύτητα της Connienteland, αλλά το βιτριόλι... βιτριόλι... Είμαστε σε μια dark chocolate χημεία, όπως καταλαβαίνετε, με τη γλύκα του flaneur Γιώργη Χριστοδούλου και την πίκρα της καυτής σάτιρας απ’ τη μεριά μου. Μιας pepper dark chocolate για την ακρίβεια. Το μόνο gap της παράστασης είναι gap gap από κατ’, κατ’, κατ’ κάν’ νταπ νταπ!
Πόση πρόζα και πόση μουσική; Να υποθέσω πως ένεκα Χριστουγέννων κερδίζουν τα τραγούδια;
Είναι πολύ καλός ο Γιώργης στην πρόζα. Πραγματικά όμως δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή αυτό έκανα μόλις... Έκοβα τραγούδια. Φτάσαμε να έχουμε υλικό για τριήμερο γάμου! Σκεφτήκαμε ακόμη να φανταστείτε στις 28, στην πρεμιέρα, να παίξουμε το πρώτο μέρος και στις 4 Ιανουαρίου, το δεύτερο Σάββατο, το δεύτερο μέρος. Θα μπορούσαμε στην τρίτη παράσταση δε να το κάνουμε διαφορετικό με απογευματινή και βραδινή. Αστειεύομαι εννοείται! Νομίζω ότι το πιο ενδεδειγμένο είναι το μισό - μισό.
Πώς κολλήσατε εσείς οι δυο; Υπάρχει «ημερολόγιο σχέσης»; Πώς γνωριστήκατε, ανταλλάξατε, συντονιστήκατε, ταιριάξατε και φτιάξατε το πρόγραμμα;
Ένας κοινός και πολύ όμορφος φίλος, ο Βασίλης Μπαρμπαρίγος, μετέφερε τη γύρη ένθεν κακείθεν, αλλά πιο πολύ ως αίσθηση παρά ως γεγονός. Μου άρεσε πάντα ο Γιώργης και η αδυναμία του στον Αττίκ. Άλλωστε είναι ένα είδος που λατρεύω από τους γονείς μου μέχρι και σήμερα. Τυχαία τον άκουσα, για νιοστή στο Τρίτο Πρόγραμμα την εποχή που είχα την επιμέλεια των παραστάσεων στην ταράτσα του Capsis το καλοκαίρι και έτσι τον κάλεσα, ήρθε, έπαιξε και γέμισε έναν τεράστιο χώρο και μάλιστα με τον ίδιο κατά 90% κόσμο με αυτόν των δικών μου παραστάσεων. Εσείς δεν θα το σκεφτόσασταν; Του έκανα λοιπόν τη νέα πρόταση γι’ αυτές τις 3 εμφανίσεις και εγένετο φως. Το πρόγραμμα δεν είναι παιδί καισαρικής. Βγήκε αβίαστα, γιατί, ξέρετε, οι Conniente από το 1994 υπηρετούν το «σουίνγκ», τη hot jazz και τη dixieland, μεταξύ άλλων.
Προδώστε! Τραγούδι έναρξης και νότες - τίτλοι τέλους. Όπως και εν τάχει τι παίζει στο ενδιάμεσο...
Η έναρξη έχει πνευστά με τζουρά και μαντολίνο, cinecitta ασπρόμαυρη πλεκτή με βαλκάνιο χρώμα και έναν κομπέρ από ένα μπαρουτοκαπνισμένο Βερολίνο να υπόσχεται ένα περιπατητή σε μία Σαλονίκη αμήχανη, περίεργη αλλά και λαίμαργη, όπως πάντα, να υποδεχθεί ακόμη ένα πείραμα. Το πρώτο κοινό μας τραγούδι μετά από όλη αυτή την αίσθηση στην ορχηστρική εισαγωγή είναι «Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά», αλλά τόσο αλλιώτικα πειραγμένο, που το μόνο που σου ξυπνάει τη «γνωστική φαγούρα» είναι αυτή η φράση. Είναι η στιγμή λοιπόν που ξεκινά το «ΕΓΩ ΕΝΑ ΕΣΥ».
MONIE & MONIE CONNIENTE και ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ υποδέχονται τον ΓΙΩΡΓΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Ένα ιπτάμενο μετρό / αφήνει πίσω τα ρετρό / το 2019 που έφυγε και πάει.
Στο CLUB του ΜΥΛΟΥ θα το βρεις / και οι στάσεις του θα είναι τρεις / 28 και 4 και 11 Γενάρη.
Το 2020 CONNIENTE θα τρατάρει / Γιώργης - Διογένης μια αγκαλιά / σε περιμένει στο Βορρά / μαζί να γίνουμ’ ένα.
Η γιορτή που περίμενες έρχεται μετά τις γιορτές / Γιατί πιο πάνω από το «μαζί» είναι το «ΕΓΩ ΕΝΑ ΕΣΥ».
13°
