Νils Frahm
© Θανάσης Καρατζάς
Μουσικη

Ανταπόκριση από το live του Νils Frahm στο Μέγαρο

Ένα αντισυμβατικό δίωρο με τον πιανίστα να σπάει τις κλασικές φόρμες με ένα συναρπαστικά φρέσκο ήχο

4169-207182.JPG
Γιώργος Δημητρακόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή από το Μέγαρο Μουσικής για να ζήσουμε από κοντά τη συναυλιακή εμπειρία του Νils Frahm. Με ένα καλωδιωμένο setup στο κέντρο της σκηνής με πολλά πιάνο, πλήκτρα, σύνθια και drum machine χωρισμένα σε 2 αντιστικτικά «δωμάτια»  ήχου ενός τρελού επιστήμονα. 

Ξεκίνησε με το Whole Universe Wants to Be Touched από το «All Melody» από την ονειρική πλευρά στήνοντας ένα κινηματογραφικό intro με τα χορωδιακά φωνητικά των Shards. Ακολουθεί το Sunson και 100 ασυνήθιστα για την αίθουσα bpm συντονίζουν στο ρυθμό τους 1700 θεατές που ανταποκρίθηκαν άψογα στον θεωρητικά δύσκολο ήχο του γερμανού που συνομίλησε με χιούμορ μαζί μας αυτοσαρκαζόμενος για την ίδια του τη μουσική και για τη σύμβαση της ίδιας της συναυλίας.  Επικεντρώθηκε σε τραγούδια ή μάλλον καλύτερα σε συνθέσεις από δύο μόνο κυκλοφορίες. Το περσινό Αll Melody και το Spaces του 2014. 

Με μινιμαλιστικά μοτίβα ως μινιατούρες, εμμονικές λούπες, breaks και αναλογικά σύνθια ο Frahm συνέχισε τη δημιουργία μεγάλης διάρκειας συνθέσεων κινούμενος διπολικά σαν μανιακός από την μελωδική, ήσυχη αριστερή πλευρά, με σόλο πιάνο για παράδειγμα, στα δεξιά με vintage synths, φίλτρα, πετάλια, drum machines και το βαρύ μπάσο συντονισμένος με όλο του το σώμα στον ήχο που δημιουργούσε εκείνη τη στιγμή σαν κύματα διαφορετικών εντάσεων. 

Λίγο πριν το τέλος τoυ live ακύρωσε το κλισέ του encore λέγοντας μας «αυτό είναι το τελευταίο τραγούδι, που σημαίνει ότι δεν είναι το τελευταίο αλλά το κομμάτι πριν το encore. Oπότε θα βγω για λίγα δευτερόλεπτα από τη σκηνή αλλά θα επιστρέψω αμέσως για να παίξω άλλο ένα».  Το κοινό συνομίλησε υποδειγματικά μαζί του με απόλυτο σεβασμό πέρα από λίγα αναπόφευκτα ringtones, φωτισμένα smartphones που έψαχναν σποραδικά την επαφή με τον έξω κόσμο και τον κολλητικό βήχα που πιάνει το κοινό σε εκείνα τα λεπτά μιας απόλυτης ησυχίας με δεκάδες άσχετες σκέψεις που δεν λένε να σταματήσουν.  Αυτή όμως είναι η δύναμη της μουσικής και στο μεγαλύτερο μέρος του συναρπαστικού αυτού ηχητικού ταξιδιού ο Frahm κατάφερε να αδειάσει το μυαλό μας με εκστατικό τρόπο πλημμυρισμένο από συναισθήματα που θα μας ακολουθούν για καιρό.

PHOTOS: Θανάσης Καρατζάς

atk_2455.jpg
atk_2458.jpg
atk_2462.jpg
atk_2508.jpg
atk_2489.jpg
atk_2475.jpg
atk_2510.jpg
atk_2491.jpg
atk_2478.jpg
atk_2469.jpg
atk_2519.jpg

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

Δειτε περισσοτερα