Ο βιρτουόζος του βιολιού Nigel Kennedy παρουσιάζει το έργο του «Τέσσερις Εποχές» του Vivaldi στο Ηρώδειο
Ο Nigel Kennedy θεωρείται ο σούπερ σταρ του βιολιού και όχι άδικα, αφού μέχρι σήμερα κατέχει το Ρεκόρ Γκίνες για το για τον κλασικό δίσκο με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως. Ο δίσκος αυτός ήταν η ηχογράφησή του «Four Seasons» (Τέσσερις Εποχές) του Vivaldi από το 1989 και μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Ο κορυφαίος βιρτουόζος του βιολιού, που βρέθηκε πέρσι στην Αθήνα και αποθεώθηκε από το ελληνικό κοινό, επιστρέφει αυτόν τον Οκτώβριο στο Ηρώδειο, αυτή τη φορά για να ερμηνεύσει το έργο που τον ανέβασε στο πάνθεον των βιολιστών. Μαζί του θα έχει μία ορχήστρα 30 μελών και βασικά όπλα του θα αποτελέσουν η τεχνική του, το μοναδικό του ταλέντο και η πληθωρική σκηνική του παρουσία, τα στοιχεία δηλαδή εκείνα με τα οποία κατάφερε να δημιουργήσει νέες προοπτικές τόσο για το κλασικό, όσο και για το σύγχρονο ρεπερτόριο.
Ο ίδιος αναφέρει για το έργο που στιγμάτισε την καριέρα του: «Αυτό που με συνεπαίρνει περισσότερο από όλα στις Τέσσερις Εποχές, είναι το πώς ο Vivaldi συμπυκνώνει τόσο δυνατές εικόνες, με έναν τόσο ευθύ τρόπο. Τα γρήγορα «περάσματα» γεμάτα ενέργεια, οι μελωδίες που επικοινωνούν ευθέως με την ομορφιά και την απλότητα. Και οι τεράστιες αντιθέσεις στην μουσική που επιδρούν κατευθείαν στα αυτιά του ακροατή. Από την στιγμή που έχω κατακτήσει μια ενστικτώδη σχέση με την μουσική μου, χρειάζεται να χρησιμοποιήσω κάθε πιθανό μέσο τεχνικής για να επικοινωνήσω με τον ακροατή, προλαβαίνοντας και αποκλείοντας κάθε πιθανό εμπόδιο που μπορεί να φέρει σε αυτή την επικοινωνία, η εποχή που γράφτηκε η μουσική. Κατά την γνώμη μου, αν ένα μουσικό κομμάτι «ανήκε» μόνο στην εποχή κατά την οποία γράφτηκε, δεν θα έπρεπε να παίζεται στις μέρες μας. Οι Τέσσερις Εποχές του Βιβάλντι έχουν να μας προσφέρουν πολύ περισσότερα από μία ιστορική αναζήτηση. Φυσικά, στο τέλος, αυτό που μετράει είναι πάντα η μουσική και ο ακροατής είναι ο μόνος που θα αποφασίσει για την αξίας της. Οπότε, ελπίζω απλά να το απολαύσετε».
Πώς έφτασε ο Nigel Kennedy στην κορυφή; Οι Τέσσερις Εποχές κυκλοφόρησαν σε LP, κασέτα και CD. Η δομή των συναυλιών για τον νέο δίσκο του Nigel Kennedy ήταν ιδανική για το εμπορικό ραδιόφωνο. Ήταν η πρώτη φορά που οι τεχνικές προώθησης της ποπ χρησιμοποιήθηκαν για έναν κλασσικό δίσκο. Μεγάλες γιγαντοαφίσες στον δρόμο και διαφημίσεις κατέκλισαν το ραδιόφωνο και την τηλεόραση - κάτι ασυνήθιστο για την κλασσική μουσική.
Μετά από μια εβδομάδα, το άλμπουμ εκτοξεύτηκε στο Νο.1 του Classical Charts του Ηνωμένου Βασιλείου και μπήκε στην λίστα με τους Top 75 πιο εμπορικούς δίσκους της χώρας. Η ταινία για την ηχογράφηση του Four Seasons και η τηλεοπτική προβολή της την περίοδο των Χριστουγέννων ανέβασε το άλμπουμ στο Top 30 της ίδιας λίστας και τελικά, μετά από μερικές εβδομάδες, έφτασε μέχρι τοNo.3! Τα δισκοπωλεία πουλούσαν2 αντίτυπα του άλμπουμ ανά λεπτό! Η περιοδεία του Nigel Kennedy σε όλη τη Βρετανία έδωσε στο κοινό την ευκαιρία να δει τον Nigel αυτοπροσώπως, συνοδευόμενο από την English Chamber Orchestra. Αυτές δεν ήταν συνήθεις κλασικές συναυλίες. Ο Nigel μίλησε σε ένα νεότερο κοινό και το συνέδεσε με την κλασσική μουσική, απλά κλείνοντας τα μάτια και παίζοντας.
Ο συνδυασμός μεγαλοφυΐας, καινοτομίας, ενέργειας και χαράς του Nigel ήταν πρωτοφανής. Αποθεώθηκε από πολύ διαφορετικά μεταξύ τους ακροατήρια στην Αυστραλία, την Γερμανία, την Ιαπωνία κ.α.. Έσπασε τους φραγμούς της κλασσικής μουσικής. Μερικές φορές φαινόταν ακόμη και πεισματάρης ή δύσκολος, πάντα όμως ήταν προκλητικός. Ο Nigel γνώρισε την ευχαρίστηση της κλασικής μουσικής σε όλους, όχι μόνο στην ελίτ.
Τον Απρίλιο του 1990, ο Nigel έφτασε στο τέλος μιας θριαμβευτικής περιοδείας στη Βρετανία με μια συναυλία στο Royal Albert Hall. Μιλώντας στο ακροατήριο είπε: «Γεια σας! Ξέρετε, απλά ήθελα να πω ευχαριστώ, γιατί όλοι εσείς κάνατε αυτή την βραδιά τόσο σημαντική. Ήταν για μένα σπουδαία αυτή η περιοδεία. Γι 'αυτό σας ευχαριστώ όλους. Αλλιώς ποιόν θα μπορούσα να ευχαριστήσω; Τη μαμά μου, ας πούμε, που με έφερε στη ζωή. Ποιόν άλλον; Την EMI, που με βοήθησε να κάνω την ηχογράφηση αυτού του άλμπουμ και όποιον το αγόρασε, για να μας επιτρέψει να κάνουμε με την μουσική, πράγματα που ως τώρα δεν επιτρέπονταν. Ευχαριστώ πολύ!».
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
9°
