Τα βασικά προφανώς τα ξέρουμε όλοι. Ο ήχος περνάει από τα αυτιά μας, φτάνει με κάποιον τρόπο στον εγκέφαλο και αυτός τον μεταφράζει. Ναι, αλλά πώς; Την απάντηση έρχεται να μας δώσει, με έναν χαριτωμένο τρόπο, το 6λεπτο animation βίντεο «Η Οδύσσεια του Αυτιού» (Odyssey of the Ear), το οποίο δημιουργήθηκε στα πλαίσια των μαθημάτων του Harvardx, «Τα Βασικά της Νευροεπιστήμης» (Fundamentals of Neuroscience).
Το σενάριο του παραμυθιού, ουσιαστικά, αυτού έγραψε η Nadja Oertelt και σκηνοθέτησε ο Andrew Benincasa και ακολουθεί την πορεία τριών μουσικών, των ηχητικών κυμάτων, στα βάθη του ανθρώπινου ακουστικού συστήματος. Στο ταξίδι τους συναντάνε τέρατα και καταιγίδες, αλλά και περίεργους απρόσωπους ανθρώπους (το μόνο μη animation κομμάτι του βίντεο), που κρατάνε μεγάλα οστάρια και χορεύουν.
Σκοπός ουσιαστικά της ιστορίας είναι να μας δείξει ότι, παρά το γεγονός ότι σε εμάς η αντίληψη του ήχου φαντάζει ως κάτι το αυτόματο και το γρήγορο, στην πραγματικότητα η διαδικασία μόνο απλή δεν είναι. Τα ηχητικά κύματα περνάνε ως διαφορετικές πιέσεις του αέρα μέσα στο αυτί μας, για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους, και πηγαίνουν στο ακουστικό κανάλι, ώστε να χτυπήσουν το τύμπανο μας και αυτό με τη σειρά του να μεταφέρει τις δονήσεις που δέχεται στα οστάρια. Από εκεί το ταξίδι τους συνεχίζεται, ώστε μετά από μία σειρά από άλλες στάσεις να καταλήξουν ως ακουστικά σήματα στα βαθύτερα σημεία του εγκεφάλου και τελικά στον ακουστικό φλοιό, όπου βιώνουμε πλέον συνειδητά τον ήχο και τον μετατρέπουμε σε σκέψεις. Με άλλα λόγια, τελική «Ιθάκη» αυτής της «Οδύσσειας» είναι κάτι το εξωτερικό να μεταμορφωθεί σε κάτι εσωτερικό.
17°
