Οι Post Lovers, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι «η Post Lovers». Πίσω από αυτό το post modern όνομα για project κρύβεται ή μάλλον εκφράζεται μέσω αυτού, η Ελένη Καραγεώργου που τη γνωρίσαμε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2017, με το single «Melbourne/Going Anyway» της επετειακής σειράς «A Distant Victory Singles Club» της Inner Ear (με τις ωραίες, διάφανες πολυχρωμίες στα εξωφυλλάκια).
Οι Post Lovers φέρνουν στο φως το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους, μέσα στον Δεκέμβριο. Το άκουσα μία μέρα με πυρετό και οφείλω να πω ότι ένοιωσα μία δροσιά στο πρόσωπο – την ίδια που ακόμα και τώρα μου προκαλούν βρετανικά συγκροτήματα από το Μάνστεστερ και πάνω. Μία τρυφερή αίσθηση Beautiful South με τρεις σταγόνες θλίψης παραπάνω γιατί ζούμε και σε διαφορετικόν αιώνα, όλα είναι πιο άγρια και σκληρά.
Θα ήθελα τώρα, έτσι όπως μιλάμε ήρεμα, να σας τα ταΐζω τα τραγούδια ένα-ένα, κουταλιά-κουταλιά, σαν να σας δίνω βελουτέ χορταρικών με όλες τις βιταμίνες που χρειάζεται μία αθηναϊκή ψυχή: Ηρεμία. Χαλαρότητα με έναν ρυθμικό γοφό να φεύγει πιο κουλαριστά όταν προτείνετε το ένα πόδι μπροστά. Χιούμορ με μισό χαμόγελο και σκανταλιάρικο βλέμμα. Προώθηση από εκείνην που δίνουν οι ωραίες κιθάρες με αντήχηση. Ελαφρύ άγχος γιατί κινούμαστε σε πολύβουο περιβάλλον. Ωραίο, ζεστό beat από την μπότα της ντραμς. Αναλγητικά λόγια που μιλάνε για «κατάσταση του μυαλού» και «ιστορίες ζωής». Αναμνήσεις από κάποιες εξοχικές, ξεθωριασμένες Polaroid που κρύβουμε όλοι στο συρτάρι με τις ταξιδιωτικές κασέτες. Χρώματα από ‘80s πλήκτρα (ψάξτε το «Kick off») και φωνητικά το ένα δίπλα στο άλλο, όπως όταν καθόμασταν μεσάνυχτα, στο τελευταίο λεωφορείο για σπίτι και αφήναμε ελεύθερο το κεφάλι να ανεβοκατεβαίνει χωρίς μουσική καν, σαν σκυλάκι σε ταμπλό αυτοκινήτου. Είναι μουσικές που τις έχεις μέσα σου έτσι κι αλλιώς. Η ανακουφιστική αίσθηση της γνώριμης, φιλόξενης playlist. Αυτό είναι το άλμπουμ τους: μια λίστα αγάπης με γεύση βελουτέ λαχανικών.
Λοιπόν, οι Post Lovers είναι ένα γκρουπ που το σέβεσαι για τη συνέπεια στο ύφος και την μουσική παιδεία που κρύβουν όλα αυτά τα κομμάτια τους, σε ένα άλμπουμ που είναι απόλυτα προσωπικό αλλά με έναν «γενναιόδωρο τρόπο μοιράσματος» που λέει και η Inner Ear. Θα ήθελα αυτό το άλμπουμ να εμπνεύσει σκηνοθέτες για αθηναϊκές ταινίες, σεναριογράφους για μικρού μήκους, βιβλία των 700 σελίδων και σημειώσεις, πρόχειρα γραμμένες με μπικ στα περιθώρια. Ξεχάστε για λίγο το γαμω-smartphone. Θέλω να δω τον γραφικό σας χαρακτήρα.
Το album ηχογραφήθηκε την άνοιξη του 2018 στο Suono studio σε παραγωγή του ημίθεου Coti K. Θα το δείτε να κυκλοφορεί σε μαύρο (παραδοσιακό) και πράσινο (σαν ανοιξιάτικο μαμούνι) βινύλιο και digital album (για τις ψηφιακές ψυχές) από την Inner Ear.
Οι μουσικοί που συμμετέχουν στους Post Lovers είναι:
Σταύρος Γεωργιόπουλος - μπάσο, φωνητικά
Δανάη Eco - πλήκτρα, κρουστά, φωνητικά
Δανάη Παλάκα- ντραμς
Νίκος Τσέλιος - ηλεκτρική κιθάρα - φωνητικά
Ελένη Καραγεώργου - ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά
Τι ξέρουμε για την Ελένη;
Η Ελένη Καραγεώργου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με τη μουσική από το 1997 που αγόρασε την πρώτη της ακουστική κιθάρα. Χρόνια μετά, οι Post Lovers αποτελούν την πρώτη της ολοκληρωμένη απόπειρα σε σύνθεση και ενορχήστρωση. Το 2014-2015 συμμετείχε στο σχήμα Household και στην ανεξάρτητη κυκλοφορία του ομώνυμου EP τους.
Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του πρώτου τραγουδιού «Look around» από το νέο άλμπουμ, μία ρυθμική απαρίθμηση λαθών και πόνων, ζήτησα από την Ελένη να το προσδιορίσει. Να τι είπε:
«Το Look Around είναι ένα τραγούδι που μιλάει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τρεις γενιές γυναικών εξαιτίας του φύλου τους. Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτό το κομμάτι. Μάλλον πολύ απλά. Με καθημερινές οδυνηρές ματιές γύρω μου. Ήταν όλα εκεί. Είναι όλα εκεί. Σε μικρούς κλειστούς κύκλους ή σε δημόσια θέα. Τόσο δεδομένα, τόσο ξεκάθαρα δεδομένα, τόσο εξοργιστικά δεδομένα που με προκαλούν να σε ρωτήσω: έχεις συνειδητοποιήσει πως φέρεσαι στη μάνα, την αδελφή, την κόρη σου;»
Δείτε τους live στο Death Disco στις 29 Δεκεμβρίου και aκούστε το Look Around, βήμα-βήμα μαζί με τους στίχους:
the closed doors, the secrets, the future that’s encrypted
the screaming, the sorrow, the dreams you’ll never follow
the symptoms, the orders, the blameful miscarriage
the bleeding, the bleeding, the bleeding
have you ever realised what you’ve been doing to your sisters?
the shut-ups, the sit-downs, the servant on your pleasure
the too slim, the too fat, the you should just behave now
the make up, the dresses, the reasons you got married
the children, the children, the children
have you ever realised what you’ve been doing to your mothers?
the saints and the devil, the guilt you need to carry
the self defence, the violence, the laws on your conviction
the same jobs underpaid, the same lives underestimate
the power, the power, the power
have you ever realised what you’ve been doing to your daughters?
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
17°
