Σε μία κατάμεστη αίθουσα στο Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό και μαζί με αγαπημένους συνταξιδιώτες 50 ετών, επέλεξε ο Διονύσης Σαββόπουλος να περάσει τα γενέθλιά του.
Γενέθλια για τον Διονύση Σαββόπουλο και συμπλήρωση 50 ετών από την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου.
«Το φορτηγό» ξεκίνησε το ταξίδι του το 1966. 50 χρόνια μουσικές περιπλανήσεις. 50 χρόνια γεμάτα μια ξέφρενη μουσική επανάσταση. Μια επανάσταση που σε ξεσηκώνει.
Αγαπημένοι στίχοι του «Νιόνιου» να μας κάνουν να νιώθουμε και πάλι παιδιά. Να επιβιβαζόμαστε στο Φορτηγό, παρέα με τα κορίτσια εκείνα που πηγαίνουν δυο-δυο, τη Συννεφούλα του και παραδίπλα μας να κάθεται μια μαϊμού.
Να κάνουμε στάση στα στενά της Πλάκας και στη Μπουάτ που πρωτοσυστηθήκαμε, για να ακούσουμε το «Μια αγάπη για το καλοκαίρι», νοσταλγώντας την Καίτη Χωματά.
Καθώς τα χρόνια περνούν, οι αναμνήσεις χαράσσονται, μένουν. Και ο «Νιόνιος» συνεχίζει να μας ταξιδεύει με το πάθος του εικοσάχρονου τότε εαυτού του, που ποτέ δεν εγκατέλειψε. Με εκείνο τον ενθουσιασμό, αλλά και τη σοφία πλέον. Σαν άλλος δάσκαλος μας δείχνει τις αλήθειες του, τις αλήθειες που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα. Από τα παγκάκια ως τις αίθουσες και τα Ηρώδεια, με μόνο οδηγό το πάθος και την αγάπη. Την πίστη και την αγάπη στη μουσική του.
Όλα αυτά που κάνουν και εμάς να πιστεύουμε. Σε εμάς, σε εκείνον, στα καλύτερα αύριο που θα ‘ρθούν.
Σε εκείνο το μέλλον που τότε έγραψαν οι δικές του παρέες ένα Καλοκαίρι στην Ύδρα. Στο μέλλον που πάντα θα χτίζεται μέσα από παρέες. Γιατί «όσο και να ταλαιπωρηθούμε, οι παρέες πάντα θα βρίσκονται, πάντα θα διδάσκουν το κάλος και την ομορφιά των απλών πραγμάτων».
Γιατί οι ανήσυχοι άνθρωποι πάντα θα έχουμε ανάγκη για συντροφικότητα, για παρέες και για νέες μουσικές. Και πάντοτε θα μας ελκύουν συνταξιδιώτες που κάτι έχουν να πουν. Συνταξιδιώτες σαν το «Νιόνιο» και την παρέα του. Την Εύη Μάζη, το Θέμο Σκανδάμη και την Κατερίνα Πολέμη. Τρεις καλλιτέχνες που απολαύσαμε για πρώτη φορά και μας εξέπληξαν ευχάριστα. Τρεις καλλιτέχνες που δίδαξαν πως και η νέα γενιά έχει κάτι να πει. Ιδιαίτερες χροιές, εξαιρετικές προσωπικότητες.
Η Εύη Μάζη να μας νοσταλγεί με την μελωδική φωνή της σε άλλες δεκαετίες. Ο Θέμος Σκανδάμης να μας διασκεδάζει σαν άλλος showman, μέσα από μουσικές επαναστάσεις. Και η Κατερίνα Πολέμη να μας εκπλήσσει με τη σύνθεση της “Like mother, like son”.
Στη μουσική αυτή συντροφιά, βρέθηκαν και ο Δημήτρης Λάππας, ο δάσκαλος της άταστης κιθάρας και ο Γιώτης Κιούρτσογλου στο μπάσο.
Η βραδιά δε θα μπορούσε να κλείσει χωρίς τον αγαπημένο μας «Καραγκιόζη». Κι επειδή σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες, ας κρατήσουν οι χοροί.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος, θα βρεθεί επί σκηνής με την παρέα του για τρεις ακόμα εμφανίσεις. Σάββατο 3 Δεκεμβρίου, Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου και Σάββατο 10 Δεκεμβρίου.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
8°
