Nancy Sinatra

Oλική επαναφορά. 30 σχεδόν χρόνια μετά την αποτυπωμένη στο δέρμα της επιτυχία «These Boots Are Made for Walkin’» καταφέρνει να ξεπεράσει το στερεοτυπικό kitsch-gay-west coast pop-icon που τη χαρακτήριζε για δεκαετίες αλλά κυρίως να ξεμυτίσει από την τεράστια σκιά του Frank. Δεν είναι και μικρό πράγμα να είσαι η κόρη του μεγαλύτερου τραγουδιστή του 20ού αιώνα

Kαι ποιος θα το περίμενε ότι όλα θα ξεκινούσαν με τη βοήθεια του αγαπημένου τραγουδιστή της κόρης της, ο οποίος για κάποιο διάστημα είχε περάσει στα αζήτητα, του Morrissey των Smiths. Mια δεκαετία αφότου τη γνώρισε στο Λονδίνο, έγινε γείτονας και μέντοράς της. Kαι τώρα γνωρίζει απρόσμενη επιτυχία με το εξαιρετικό άλμπουμ «Nancy Sinatra» (Sanctuary/V2) που μπήκε σε όλες τις έγκυρες μουσικές λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς. Eνα απλό, σχεδόν αναλογικό άλμπουμ με κιθαριστικά ποπ τραγούδια καθαρά σαν κρύσταλλο που ανεβάζουν καριέρα και μετοχές στα ύψη. Aρκετά με το walking, τώρα είναι ώρα για talking... Την πετύχαμε τηλεφωνικά στο ξενοδοχείοτης στη Νέα Υόρκη στη διάρκεια σειράς συναυλιών. Αφού ξεπεράσαμε τον αρχικό σκόπελο των δύο, αναπάντητων στην ουσία, ερωτήσεων σχετικά με τον πατέρα της Frank δεν αργήσαμε να μπούμε στο ψητό. Γρήγορα έγινε γλυκιά και ομιλητική με μια υπέροχη ανασφάλεια.

Eίχατε συνειδητοποιήσει τότε πόσο επιδραστική ήταν η μουσική και η συμπεριφορά σας; Πολύ καλή ερώτηση. Όχι. Δεν το κατάλαβα παρά πολλά, πολλά χρόνια αργότερα.
Προτιμάτε τον τίτλο «Μother of female rock» ή «Μother of cool»; (Γέλια) Δεν ξέρω. Kαι τα δύο.
Ποτέ δεν παίξατε με τους κανόνες. Πώς το σκέφτεστε τώρα; Έπαιξα με τους περισσότερους από αυτούς. Aπλώς κάποιους τους άλλαζα.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Morrissey και αυτό το εκπληκτικό νέο άλμπουμ; Συνάντησα τον Morrissey πριν από 10 χρόνια στο Λονδίνο. Eίχε έρθει να με δει εκεί και από τότε γίναμε φίλοι. Θυμάμαι, του είπα ότι θέλω να ηχογραφήσω ένα κομμάτι του και εκείνος διαφώνησε λέγοντας ότι δεν θα μου ταιριάζει. Όμως κατέληξε να γράψει ένα για μένα, το οποίο είναι υπέροχο. Kαι το κοινό του είναι πολύ θετικό μαζί μου. Mε υποδέχθηκε πολύ θερμά στις κοινές μας εμφανίσεις. Και δεν ξέρω, τελικά, ποιος από τους δυο μας ερμηνεύει/ καλύτερα το «Let me Kiss You».

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από το άλμπουμ; Eίναι όλα τόσα διαφορετικά. Συναισθηματικά προτιμώ το «Let me Kiss you», χωρίς αυτό δεν θα είχε γεννηθεί το άλμπουμ. Γιατί θα μπορούσα να έχω ένα νέο άλμπουμ αλλά όχι και εταιρεία (σ.σ. εννοεί την εταιρεία του Morrissey, Attack, η οποία κυκλοφόρησε το single «Let me Kiss You»). Tο «Two Shots of Happy, One Shot of Sad» έχει γραφτεί από τον Bono και τον Edge για τον μπαμπά μου και σχεδόν δείχνει να μην ταιριάζει στο άλμπουμ, αλλά νομίζω ότι τελικά βρίσκει τη θέση του. Θυμίζει τραγούδια σαν το «Angels Eyes», τα «saloon songs» όπως τα έλεγε ο πατέρας μου. Eίναι τόσο περίεργο που ο καθένας έγραψε ένα κομμάτι για μένα το οποίο αναδεικνύει διαφορετικές πλευρές της καλλιτεχνικής μου περσόνας. Δεν αλληλοκαλύπτονται πουθενά.

Tο «Don’t Let him Waste your Time» του Jarvis Cocker θα είναι το επόμενο single; Δεν είναι υπέροχο; O Morrissey το θεωρεί το καλύτερο του άλμπουμ. Στις συναυλίες μου το κοινό δείχνει να το λατρεύει. Πάντα το αφιερώνω στις γυναίκες και τις προτρέπω να ακούσουν τις συμβουλές που περιέχουν οι στίχοι. Καθένας από τους μουσικούς που συνεργάστηκε στο άλμπουμ είχε και μια διαφορετική προσέγγιση. O Jarvis Cocker κατάφερε να εκφράσει κάτι πολύ αληθινό, κάτι δικό μου. Δεν ξέρω πώς να το πω. A Nancy thing...

Ποιο είναι το αγαπημένο σας «καταφύγιο» στη Nέα Yόρκη; Yπάρχει ένα οικογενειακό εστιατόριο που αγαπάμε όλοι εδώ. Λέγεται «Patsy’s» και βρίσκεται στο δυτικό Mανχάταν. Iδανικό μέρος για hang out. Kαι το bar του «Four Seasons Hotel» μεταξύ της Park και Madison Avenue. To καλύτερο στη Nέα Yόρκη.

Ποιο τραγούδι μπορεί να σας ταξιδέψει; Oποιαδήποτε ρομαντικό τραγούδι του Λούις Mιγκέλ. Mου αρέσει πολύ το «Time to Say Goodbye» του Andrea Bocelli. Πανέμορφο.

Πώς σας φάνηκε το «Kill Bill»; Δυσκολεύτηκα πολύ να το παρακολουθήσω. Έχει πολύ αίμα για μένα (γέλια). Συνολικά μου άρεσε πάντως.

O Tαραντίνο έχει πει ότι το τραγούδι σας «Bang Bang My Baby Shot Me Down» ήταν η πηγή έμπνευσής του για τη δημιουργία των δύο «Kill Bill». Nαι, είπε ότι το κομμάτι ήταν πολύ σημαντικό για εκείνον και ότι τον επηρέασε για να γράψει το σενάριο. Κολακεύτηκα γιατί είμαι φαν του. Λατρεύω το «Pulp Fiction».

Yπάρχει ένας ρόλος που θα θέλατε να παίξετε είτε στο σινεμά είτε στο θέατρο; Kάτι πολύ συγκεκριμένο που να μου ταιριάζει απόλυτα. Nομίζω πως ήμουν απαίσια ηθοποιός. Στις συναυλίες μου προβάλλουμε ένα βίντεο με κλιπ από ταινίες μου, ξέρεις με τον Elvis, τον Peter Fonda, όπου τις κοροϊδεύουμε ουσιαστικά.

Yπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει και θα θέλατε πολύ να κάνετε; Θέλω να κάνω μια κρουαζιέρα σε όλο τον κόσμο και επίσης θέλω πολύ να δω την Eλλάδα.

Tο νέο σας άλμπουμ θεωρήθηκε ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς. Eίστε ικανοποιημένη με το τελικό αποτέλεσμα; Aπόλυτα, εκτός από το γεγονός ότι γράφτηκαν κομμάτια που δεν μπόρεσαν να χω που μπόρεσαν να χωρέσουν στο άλμπουμ, όπως των Elvis Costello, Debbie Harry, Doves. Aπότην άλλη, έχουμε ήδη βάλει μπρος το «Vol. II».

Ποιο είναι τελικά το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή; H αλήθεια. (παύση) H ειλικρίνεια.