«Στέλνω ένα μήνυμα από τον ουρανό, δεν σας ξεχνώ... δεν σας ξεχνώ...»

Ένα τραγούδι που ποτέ δεν μελοποιήθηκε. Έμεινε να πλανιέται στο διάστημα σαν χαμένο μήνυμα προς τους ανθρώπους των αστεριών. Το έγραψε ο Γιώργος Παυριανός σε ανύποπτο χρόνο, το 1996, με στίχους που δεν πατούν -αλλά ακολουθούν τα βήματα- επάνω στο "Space Oddity" του David Bowie.

Ανάμεσα στα εκατομμύρια μηνύματα που στέλνονται σήμερα στο διάστημα για τη μνήμη του, άλλο ένα που ταξιδεύει μαζί του:

Στέλνω ένα μήνυμα στη γη

μα η απάντηση αργεί

είμαι μονάχος μου τρεις μήνες

και οι τουρμπίνες

με διώχνουν μακριά από την γαλάζια σφαίρα

δεν ξέρω αν είναι νύχτα ή ημέρα

Στέλνω στη βάση SOS

μα γίνονται παρεμβολές

είναι Χριστούγεννα, κρυώνω

κι ακούω μόνο

τραγούδια και ευχές απ΄τον ασύρματό μου

μέσα μου γίνεται διάσπαση του ατόμου

Στέλνω ένα μήνυμα απ΄τον ουρανό

δεν σας ξεχνώ, δεν σας ξεχνώ

μα κάτι με τραβάει και πάω

μακριά από εκείνους που αγαπάω

μόνος στο διάστημα, μόνος στο..., μόνος..

* Οι στίχοι είναι δημοσιευμένοι στο βιβλίο του Γ.Θ.Παυριανού "40 υπό σκιάν"

Η φωτογραφία είναι από εδώ