H ερωτική μου κασέτα: Χριστόφορος Παπακαλιάτης

1. Something - Beatles.  Η αρχή. Τα πρώτα βλέμματα. Αυτό που ξέρεις ότι γουστάρεις αλλά αποφεύγεις γιατί φοβάσαι.

2. As Time Goes By - Bryan Ferry. Αυτό που αρχίζεις να περνάς καλά. Έχετε πολλά κοινά, σε κάνει να γελάς, σου λείπει η παρουσία και το πρώτο φιλί είναι αφοπλιστικό.

3. Wild is the Wind - David Bowie. Αυτό που επισήμως είσαι ερωτευμένος. Χάνεσαι στο διάστημα. Η ψευδαίσθηση της Αθανασίας.

4. Into my Arms - Nick Cave. Αυτό που είναι ανώτερο από εσένα. Τρέμεις μην το χάσεις κι αναπνέεις καλά μόνο όταν είστε αγκαλιά.

5. Windmills of your Mind - Dusty Springfield. Αυτό που τα σώματα χάνονται το ένα μέσα στο άλλο… Έλξη που δεν εκλογικεύεται.

6. I’m Fool to Love You - Frank Sinatra ή με Billy Holliday. Αυτό που ξέρεις ότι η πραγματικότητα ίσως μια μέρα το σκοτώσει.

7. Again - Archive. Αυτό που διεκδικείς με λάθος τρόπους. Όλα εγωισμός. Τραυματίζεσαι, ξανά και ξανά (το τραγούδι αυτό είναι 16΄. Τυχαίο;).

8. Δικαίωμα - Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Αυτό που αρνείσαι ότι χάνεις. Ξαφνικά είσαι μόνος.

9. Να μ’ αγαπάς - Παύλος Σιδηρόπουλος. Αυτό που η έλλειψη σου έχει ρουφήξει όλη σου τη δύναμη. Όλη σου την ψυχή.

10. Πόσο πολύ σ’ αγάπησα - Χρήστος Θηβαίος. Αυτό που ποτέ δεν θα ξεπεράσεις αλλά κάποια στιγμή θα μάθεις να ζεις χωρίς…

11. The Blower’s Daughter - Damien Rice. Αυτό που ξημερώνει η μέρα που όλα είναι λίγο πιο μακρινά. Όμως αν ποτέ διασταυρωθείτε θα νιώσεις πάλι ένα μικρό κενό.

12. A Whiter Shade of Pale - Procol Harum. Αυτό που η ζωή σού φέρνει το επόμενο και ξαφνικά είσαι ευγνώμων που έζησες το προηγούμενο.

*Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης αυτή την περίοδο γράφει το σενάριο της πρώτης του ταινίας.