Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025: 18 highlights του φετινού προγράμματος

Ανακοινώθηκε σήμερα το πρόγραμμα του Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2020 και τα τελευταία χρόνια εμπλουτίζεται συνεχώς με τη συμμετοχή ολοένα και περισσότερων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων», με 140  προγραμματισμένες εκδηλώσεις σε 70 χώρους σε 12 περιφέρειες της χώρας μας. Ο Γιώργος Κουμεντάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ και υπεύθυνος του όλου εγχειρήματος παρουσίασε τον φετινό προγραμματισμό, ενώ η Υπουργός Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη δεσμεύτηκε ότι την επόμενη χρονιά θα αυξηθεί η κρατική οικονομική ενίσχυση για τον θεσμό, δίνοντας ευκαιρίες σε περισσότερους καλλιτέχνες να συμμετέχουν.

Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025: Η φετινή θεματική και ο προγραμματισμός

Ο θεσμός εστιάζει στον συνδυασμό της πολιτιστικής κληρονομιάς με τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία, παρουσιάζοντας παραστάσεις θεάτρου, μουσικής και χορού μέσα σε αρχαιολογικά μνημεία, κάστρα και άλλους παρόμοιους χώρους που διαμορφώνονται ώστε να μπορέσουν να τις φιλοξενήσουν. Ο φετινός κεντρικός θεματικός άξονας, που εμπνέεται από τον Ανδρέα Εμπειρίκο είναι ο εξής: «Η πρόσληψη του παρελθόντος- η σήμερον ως αύριο και ως χθες». Ουσιαστικά οι καλλιτέχνες κλήθηκαν να εμπνευστούν από το παρελθόν για τις πρωτότυπες παραγωγές τους και να το χρησιμοποιήσουν ως βάση για κάτι καινούριο. Άλλωστε όπως ανέφερε η κ. Λίνα Μενδώνη, «το παρελθόν μας αποτελεί αέναη κοίτη έμπνευσης της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας». Και δεν μιλάμε φυσικά για παρελθοντο-λαγνεία αλλά δημιουργική έμπνευση από τις ρίζες μας.

Όπως ανέφερε ο κ. Γιώργος Κουμεντάκης, η φετινή ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία καθώς έλαβαν πάνω από 700 καλλιτεχνικές δημιουργίες και το έργο της επιλογής ήταν πολύ δύσκολο. Από αυτές επιλέχθηκαν 70, οι οποίες θα παρουσιαστούν σε 70 αρχαιολογικούς χώρους σε όλη την Ελλάδα, πλην της Αττικής. Καθεμία από τις εκδηλώσεις παρουσιάζεται δυο φορές, ως είθισται. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 24 μουσικές εκδηλώσεις, 22 θεατρικές, 7 για παιδιά και εφήβους, 8 παραστάσεις χορού, 7 περφόρμανς και εικαστικές εκδηλώσεις και 2 παραστάσεις μουσικού θεάτρου. Φέτος στον κατάλογο των χώρων που συμμετέχουν προστίθενται 13 ακόμη νέοι.

Το Όλη Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2025 ξεκινά φέτος από τη Χίο και την Κρήτη με δυο μουσικές παραστάσεις: το «Χίος Aller/ Retour» στο Οθωμανικό Λουτρό, Κάστρο Χίου και το «Μεταμορφώσεων το Ανάγνωσμα» στο Αρχαίο θέατρο Απτέρας στα Χανιά (1&2 Ιουλίου). Ολοκληρώνεται στις 30 και 31 Αυγούστου στην Κρήτη πάλι με το έργο «Οι ρίζες της πορτοκαλιάς» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Όπως κάθε χρονιά, όλες οι παραγωγές είναι πρωτότυπες δημιουργίες για το συγκεκριμένο φεστιβάλ. Ωστόσο, όπως τόνισε ο Γιώργος Κουμεντάκης, οι παραγωγές ανήκουν στους δημιουργούς τους και μετά την πρώτη παρουσίαση τους, εκείνοι είναι ελεύθεροι να τις μεταφέρουν και σε άλλους χώρους, όποτε το θελήσουν.

Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025: Οι παραστάσεις που εμείς ξεχωρίσαμε από το πρόγραμμα

Αισχύλου Πέρσες- Ο θρήνος των άλλων
Τον Σεπτέμβριο του 1951 οι εξόριστοι στον Αϊ-Στράτη αποφασίζουν να ανεβάσουν για πρώτη φορά θεατρική παράσταση στο νησί. Επιλέγουν τους Πέρσες του Αισχύλου. Η λογοκρισία το επιτρέπει, επειδή τέσσερα μόλις χρόνια πριν είχε ανέβει από το Εθνικό Θέατρο με αφορμή τον εορτασμό για την ένωση της Δωδεκανήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα. Επιπλέον, το αισχύλειο κείμενο ανέκαθεν χρησιμοποιούνταν για την υπογράμμιση της εθνικής υπεροχής και της συνέχειας του αίματος με την αρχαιότητα, επομένως θεωρήθηκε ως το πλέον κατάλληλο στη διαδικασία σωφρονισμού των αριστερών εξόριστων. Εξάλλου, οι φράσεις «Ίτε, παίδες Ελλήνων» και «Νυν υπέρ πάντων ο αγών» δέσποζαν στις πλαγιές του «Νέου Παρθενώνα», όπως ονομάστηκε η Μακρόνησος. Η παράσταση του Αϊ-Στράτη το 1951 είναι ίσως η πρώτη καταγεγραμμένη παράσταση στην ελλαδική πραγματικότητα που έχει ανεβεί από τους χαμένους της επίσημης ιστορίας, από αυτούς που αντιμετωπίστηκαν ως οι επικίνδυνοι «Άλλοι» από το καθεστώς και ο αγώνας τους καταδικάστηκε στη λήθη. Για πρώτη, ίσως, φορά οι Πέρσες από επετειακή επίδειξη υπεροχής ξαναγύρισαν στην τραγική τους καταγωγή.
Aπόδοση και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα, 6-7 Ιουλίου

Shattered Ground
Η παράσταση Shattered Ground αντλεί υλικό και έμπνευση από τη μυθική φιγούρα της Περσεφόνης που έχει προσγειωθεί σε ένα αβέβαιο παρόν και οδηγείται σε ένα «θρυμματισμένο» μέλλον. Ένας μετέωρος άνθρωπος προσγειώνεται, με την έννοια της οδυσσειακής περιπλάνησης, σ’ ένα παρόν που καλείται να ανα-δημιουργήσει εκ νέου. Δύο εαυτοί, τους φωτός και του σκότους, όπως το μοίρασμα της Περσεφόνης στον κάτω και στον πάνω κόσμο. Το πέρασμα από τον έναν τόπο και xρόνο στον άλλο κυοφορεί την αλλαγή και τη μεταμόρφωση. Η χορογράφος και ερμηνεύτρια Αθανασία Κανελλοπούλου χορογραφεί μια υβριδική μουσική παράσταση σε συνεργασία με τη συνθέτρια και πιανίστα Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου και την υψίφωνο Πένυ Δεληγιάννη. Τρεις γυναίκες συνθέτουν ένα σκηνικό σύμπαν όπου ο χορός, η ζωντανή μουσική και τα διαφορετικά ηχοτοπία συνδιαλέγονται ταυτόχρονα επί σκηνής, ακροβατώντας ανάμεσα στο μυθικό και το πραγματικό, το γήινο και το υπερφυσικό, με απώτερο σκοπό τον –ενδεχόμενο– επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας του σύγχρονου ανθρώπου.
Σύλληψη, χορογραφία, σκηνοθεσία:Αθανασία Κανελλοπούλου 
Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών, 9-10 Iουλίου

Ιώ: στο Βουνί των Μεγάλων Θεών
Σε μια εποχή όπου ο χρόνος επιταχύνεται, η συλλογικότητα θρυμματίζεται και η βιωμένη εμπειρία υποκαθίσταται από την πληροφορία, η σκηνική μουσική σύνθεση Ιώ: στο βουνί των μεγάλων θεών εμπνέεται και εφορμάται από το μυστήριο του νησιού της Σαμοθράκης και διερευνά την πίστη ως τόπο ιδεών, συγκρούσεων και συνδέσεων. Μια σύγχρονη διαβατήρια τελετουργία για τη φωτιά του πολιτισμού μας, την απανθρωπιά του ανθρώπου και την αλληλεγγύη, με βασικό υλικό τον Προμηθέα δεσμώτη του Αισχύλου. Εκκινώντας από εθιμοτυπικά σχήματα ενός παραδοσιακού γάμου συναντάμε έναν έρημο πια Προμηθέα. Ο ιερός γάμος που προορίζεται για τη νύφη-Ιώ δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Καμιά και κανένας από τους παρευρισκομένους δεν γνωρίζει πια το τελετουργικό. Ο κορυφαίος του Χορού τραγουδά την αδυναμία των ανθρώπινων κοινωνιών και τους πόνους του Τιτάνα που τιμωρείται για τα δώρα που έδωσε στην ανθρωπότητα. Οι μουσικές συνθέσεις των People of the Wind δίνουν το έδαφος στα μέλη του Χορού να αναζητήσουν νέες ερμηνείες του μύθου και της ιστορίας. Υπάρχουν άραγε άλλοι τρόποι συσχέτισης πέρα από αυτούς που αναπαράγουμε;
Σκηνοθεσία: Γιώργος Βουρδαμής, Κείμενο, δραματουργία: Παυλίνα Μάρβιν, Μουσική, ενορχήστρωση: People of the Wind (Αλέξανδρος Ριζόπουλος, James Wylie, Fausto Sierakowski)
Ιερό των Μεγάλων Θεών Σαμοθράκης, 22-23 Ιουλίου

Αισχύλου Πέρσες – Οι ευτυχισμένες μέρες

Η βασίλισσα των Περσών Άτοσσα, ύστερα από ένα όνειρο που προμήνυε συμφορές για τον γιο της, ενημερώνεται πως ο στρατός της Περσίας καταστράφηκε. Στην εμφάνισή του από τον κάτω κόσμο, ο νεκρός άντρας της, ο Δαρείος, εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν στην ήττα και τους προτρέπει να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων. Στη νέα παραγωγή του έργου ο Αισχύλος συνδιαλέγεται με το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ Ευτυχισμένες μέρες. Η παράσταση δανείζεται την αριστουργηματική σύλληψη του Μπέκετ προκαλώντας ένα εντυπωσιακό μονοθέαμα με αυτούσια την ποίηση του Αισχύλου. Η βασίλισσα των Περσών, ακινητοποιημένη μες σ’ ένα βουνό αναμνήσεων, σταδιακά βυθίζεται μες στο σωρό των τραγικών γεγονότων του παρελθόντος. Πλάι της καθισμένος ο νεκρός σύντροφός της διαβάζει στην εφημερίδα τα ολέθρια νέα. Η νέα αυτή δημιουργία μάς επιστρέφει στη σκέψη πως το παρελθόν μας είναι αδύνατον ν’ αποκοπεί από το μέλλον μας· ενυπάρχουν και τα δυο αυτούσια μες στο παρόν μας.
Δραματουργία, σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
Aρχαίο Θέατρο Ερέτριας, 22-23 Ιουλίου

Δεν είναι εποχή για ποίηση – Νίκος Εγγονόπουλος
Ο Εγγονόπουλος έχει αφήσει το αποτύπωμά του στο παλίμψηστο της νεοελληνικής ταυτότητας με ένα έργο που αντέχει στον χρόνο. Οξύτητα ποιητικού λόγου, εικαστική διεισδυτικότητα, αποθέωση του χρώματος, ελευθερία, γενναιότητα, «τρέλα» για ζωή και έρωτα. Υπερασπίστηκε το ρεύμα του υπερρεαλισμού με πάθος και πείσμα, συνομίλησε με την παράδοση με γνώση και τόλμη, οδεύοντας αέναα σε μια συνεχή υπέρβαση. Δανειζόμαστε τον στίχο του «Δεν είναι εποχή για ποίηση…» για μια παράσταση γεμάτη μουσική και ποίηση, στο επισκέψιμο μνημείο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Τορνικίου, κοντά στη Δεσκάτη Γρεβενών. Ο Σωκράτης Σινόπουλος υπογράφει την πρωτότυπη μουσική και συνδράμει μουσικά με το κουαρτέτο του. Ο αρχέγονος ήχος της λύρας συναντά την τζαζ και τη σύγχρονη μουσική. Η σπουδαία Ρένη Πιττακή και ο Κώστας Βασαρδάνης ερμηνεύουν και συνομιλούν με τους μουσικούς, στις όχθες του Αλιάκμονα, λουσμένοι σε ένα μαγικό φως με φόντο αγριολούλουδα, ήχους πουλιών, αντανακλάσεις νερού.
Σενάριο, σκηνοθεσία: Ελπίδα Σκούφαλου
Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Τορνικίου, Γρεβενά, 23- 24 Ιουλίου

Ο μουσακάς
Mε αφορμή ένα κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι που περιλαμβάνει ελληνικές γεύσεις ανθεκτικές στο πέρασμα των ετών, ξεπηδούν οι ιστορίες παραδοσιακών φαγητών και η πρόσληψή τους στο σήμερα. Εκεί όπου συναντιούνται και συναλλάσσονται οι διαφορετικές γενιές, αντιλαμβανόμαστε τους τρόπους που έχουν μεταβληθεί οι διατροφικές μας παραδόσεις αλλά και η ίδια η ζωή. Ο μουσακάς, οι πίτες, τα ντολμαδάκια και τα μπαχάρια της ξακουστής πολίτικης κουζίνας μάς φέρνουν στον νου τις ιστορίες των γιαγιάδων μας, ενώ η μπομπότα ή, αλλιώς, η πίτα των φτωχών μάς γυρίζει πίσω στη δύσκολη περίοδο της Κατοχής και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού για επιβίωση. Παραδοσιακά ακούσματα μπλεγμένα με ήχους τηγανίσματος και κατσαρόλες που βράζουν, ιστορίες ανθρώπων και συνταγές που όλοι μας έχουμε δοκιμάσει δημιουργούν μια παράσταση φόρο τιμής στα τραπέζια που μας μεγάλωσαν.
Δραματουργία: Νεφέλη Μαϊστράλη, Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Μετοχιακό συγκρότημα Νέων Φλογητών- Κέντρο Βυζαντινού Πολιτισμού-Βυζαντινό Μουσείο Χαλκιδικής, 27-28 Ιουλίου

Κωνσταντίνος Βήτα: ο χρόνος, ο χώρος και η μνήμη

Ο σπουδαίος μουσικός και καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Βήτα παρουσιάζει στο «πι», το ιστορικό παβιγιόν Πικιώνη στους Δελφούς, τη νέα του εικαστική έκθεση και μουσική παράσταση, σε επιμέλεια της Κίκας Κυριακάκου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του Polygreen Culture and Art Initiative (PCAI).

Πρόκειται για ένα νέο εικαστικό εγχείρημα του Κωνσταντίνου Βήτα σε συνεργασία με το PCAI, σε άμεσο διάλογο με το σημαντικό παρελθόν του αρχιτεκτονικού μνημείου Πικιώνη, με την ιστορική βαρύτητα της περιοχής των Δελφών, καθώς και με το ευρύτερο φυσικό τοπίο και περιβάλλον. Ο τίτλος του προγράμματος είναι εμπνευσμένος από την πρώτη ποιητική ανθολογία του μεταπολεμικού ποιητή Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου (Δύσκολος θάνατος, 1954).

Η παρούσα έκθεση του Κωνσταντίνου Βήτα και του PCAI και η ζωντανή μουσική παράσταση που θα την πλαισιώσει με έναυσμα τη φράση του Ανδρέα Εμπειρίκου Η σήμερον ως αύριον και ως χθες συνδιαλέγονται με το έργο του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου και την καλλιτεχνική σχέση του με το παρελθόν, τη μνήμη και το παρόν.

Ο Κωνσταντίνος Βήτα αναφέρει: «Η μνήμη στην ποίηση του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου δεν είναι μόνο ατομική, είναι συλλογική, ιστορική και βαθιά ελληνική. Μέσα από τη γραφή του και τις προσωπικές του εμπειρίες αναδύονται τα τραύματα αλλά και οι μετασχηματισμοί της μια χώρα – μνήμη υπαρξιακής αγωνίας και στοχασμού. Διαβάζοντας τα ποιήματά του δημιουργήθηκε μέσα μου η ανάγκη να φτιάξω κάποιες εικόνες. Ο ποιητικός του λόγος μετατρέπεται σε ένα χώρο νοσταλγίας, απώλειας και συνειδητοποίησης, που αντανακλά την ψυχή της σύγχρονης Ελλάδας».

Η Κίκα Κυριακάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του PCAI, σημειώνει: «Η εικαστική γλώσσα του Κωνσταντίνου Βήτα αποτελεί μια εξαίσια έκφανση του πολυσχιδούς ταλέντου του. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης και των μουσικών συνθέσεων που την πλαισιώνουν, το έργο του Βήτα συνδιαλέγεται αρμονικά με τους στίχους του Ασλάνογλου και το δελφικό τοπίο προτείνοντάς μας μια επιστροφή στον ποιητικό εαυτό».

Ο Αθανάσιος Πολυχρονόπουλος, Polygreen CEO και ιδρυτής του PCAI, αναφέρει: «Είναι μεγάλη μας χαρά να συνεργαζόμαστε με τον θεσμό Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός καθώς και με τον σημαντικό και καταξιωμένο καλλιτέχνη και μουσικό Κωνσταντίνο Βήτα».
Εικαστική έκθεση, μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα, Επιμέλεια: Κίκα Κυριακάκου, Περίπτερο Πικιώνη Δελφοί, 29-30 Ιουλίου

Άξιον Εστι
Το Άξιον Εστί (1960) του Μίκη Θεοδωράκη, βασισμένο στην ομώνυμη ποιητική σύνθεση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, παρουσιάζεται μέσα από την ηχοχρωματική παλέτα έξι πιάνων και την ηχητική ομοιογένεια της ερμηνείας δώδεκα πιανιστών της πιανιστικής ορχήστρας Piandaemonium. Το εμβληματικό έργο που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης συνιστά ένα υβριδικό άκουσμα συμφωνικής ορχήστρας και χορωδίας από τη μια, με ψάλτη και αφηγητή από την άλλη, σε ένα σταυροδρόμι όπου η λόγια μουσική συναντά την παράδοση. Η βαθιά συζήτηση των εκφραστικών φορτίων των ετερόκλητων μουσικών παραδόσεων γίνεται πάνω στον καμβά της υψηλής ποίησης του Ελύτη, προσδοκώντας την έκφραση μιας ελληνικότητας σύγχρονης και πολυδιάστατης, με βλέψεις άμεσης επικοινωνίας του συλλογικού μηνύματός της με ένα μεγάλο κοινό. Αυτός ο μοναδικός ήχος αποκτά νέα ζωή μέσα από την πρωτότυπη σύλληψη και εκτέλεση της μοναδικής πιανιστικής ορχήστρας Piandaemonium, η οποία με την εικοσιπενταετή εμπειρία της επιχειρεί μια σύγχρονη ηχητική επαναπροσέγγιση ενός έργου που κουβαλά ακόμα και σήμερα τα σύμβολα ενός πολιτισμού που διαρκώς ανανεώνεται.
Μουσική Διεύθυνση: Διονύσης Παντής
Ελληνιστικό θέατρο στο Δίον, Πιερία, 30-31 Ιουλίου

Παραπατήματα
Η παράσταση σύγχρονου χορού Παραπατήματα εξερευνά την έννοια του παραπατήματος ως μιας φυσικής, ψυχικής και ιστορικής διαδικασίας που αποκαλύπτει την ευθραυστότητα και ευαλωτότητά µας. Μέσα από την κίνηση και τον ήχο, δύο χορεύτριες και δύο μουσικοί συνθέτουν ένα σύμπαν όπου η απώλεια της ισορροπίας και η διαρκής προσπάθεια να επανακατακτηθεί συνιστούν το κεντρικό θέμα της. Κυκλικές κινήσεις, σπειροειδείς διαδρομές και μετατοπίσεις βάρους αποτυπώνουν την κυκλικότητα του χρόνου: το σώμα θυμάται, το παρελθόν επιστρέφει και η σκηνή μεταμορφώνεται σε έναν χώρο όπου το σήμερα γίνεται αύριο και χθες. Η παράσταση είναι μια προσπάθεια να σταθούμε όρθιοι σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Είναι μια υπενθύμιση ότι η ισορροπία είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης µε άλλους ανθρώπους, υποστήριξης και αλληλεγγύης, κι ένα ταξίδι από τα μικρά παραπατήματα της κίνησης μέχρι τα μεγάλα και υπαρξιακά παραπατήματα που διαμορφώνουν τη μνήμη, την ταυτότητα και την ιστορία μας.
Χορογραφία: Νίκος Καλύβας
Β΄ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας, 1- 2 Αυγούστου

Ο αρχαιολόγος
Η παράσταση Ο αρχαιολόγος είναι μια φρέσκια, σατιρική και βαθιά χιουμοριστική διασκευή του τολμηρού και αμφιλεγόμενου ομώνυμου έργου του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Σε μια Ελλάδα που αναζητά συνεχώς τη θέση της ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, μια ομάδα ηθοποιών στήνει επί σκηνής μια «ανασκαφή» όχι μόνο στο χώμα, αλλά και στην εθνική μας συνείδηση. Ο θεματικός άξονας του έργου είναι η φράση του Ανδρέα Εμπειρίκου «Η σήμερον ως αύριον και ως χθες». Το έργο του Καρκαβίτσα γράφτηκε το 1903 σε μια Ελλάδα ταπεινωμένη από την ήττα του 1897, που υπέφερε οικονομικά από συνεχείς πτωχεύσεις και αναζητούσε την ταυτότητά της ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν της κλασικής αρχαιότητας και την επείγουσα ανάγκη να συμβαδίσει με τον τότε πολιτισμένο κόσμο. Το έργο του θεωρήθηκε βλάσφημο γιατί μίλησε με απαξιωτικό τρόπο για τα έργα τέχνης της κλασικής Ελλάδας. Όμως, το έργο του παραμένει επίκαιρο για τη σχέση της τέχνης σήμερα με το παρελθόν αλλά και με το μέλλον.
Διασκευή: Γιώργος Αγγελίδης, Σκηνοθεσία: Νατάσα Παπαδάκη, Αιμιλία Υψηλάντη
Αρχαίο Θέατρο Μαρωνείας, Ροδόπη, 4-5 Αυγούστου

Βρυκόλαξ εν Καβειρίω
Μια λυρική περφόρμανς κάτω από το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού στον αρχαιολογικό χώρο του Καβειρίου της Λήμνου, με σολίστ τη διεθνή υψίφωνο Αφροδίτη Πατουλίδου και με το διακεκριμένο μουσικό σύνολο Ventus Ensemble. Τα γλυπτά του εικαστικού Φίλιππου Βασιλείου εμπνέονται από τις αναγεννησιακές εικόνες του Gregorio Dati, ξεδιπλώνοντας ετερόκλητες υφές του μύθου. Τα έργα «Συγχώρεση» του Ιάκωβου Πολυλά και «Ο γυιος του βρυκόλακα»» του Αχιλλέα Παράσχου, οι σκοτεινές βαμπίρ νουβέλες του 19ου αιώνα ως υπόμνηση ενός παράλογου σύμπαντος, συνδιαλέγονται με το πρωτότυπο λιμπρέτο των δημιουργών μεταγγίζοντας και σ’ εμάς το πρόταγμα ενάντια στην απομάγευση του κόσμου.
Σύλληψη, καλλιτεχνική επιμέλεια, σκηνικά, σχεδιασμός εκπαιδευτικής δράσης: Kournos Music Festival, Μουσική: Αποστόλης Κουτσογιάννης
Αρχαιολογικός χώρος Καβειρίου, Λήμνος, 8-9 Αυγούστου

ΑΙΝΙΓΜΑ: Σφιγξ / Οιδίπους

H παράσταση ΑΙΝΙΓΜΑ αποτελεί μια ακροβατική-θεατρική περφόρμανς. Με πολύτιμα εργαλεία το θέατρο και τα εναέρια ακροβατικά, τρεις ερμηνευτές φέρνουν στο φως τον μύθο του Οιδίποδα. Ο μύθος, μέσα από μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση, ενημερώνει τη δημιουργική ενασχόληση με καίρια υπαρξιακά ζητήματα. Όλα ξεκινούν και εξελίσσονται στο ακανθώδες πεδίο του Αινίγματος. Η Σφίγγα αιωρείται συνεχώς, υπενθυμίζοντάς μας τη διαρκή σύγκρουση μεταξύ του χάους και της λογικής, του αμετάβλητου πεπρωμένου και της ανθρώπινης βούλησης, τον επώδυνο δρόμο της αναζήτησης της αλήθειας και της αυτογνωσίας. Η Σφίγγα «βαδίζει» πάνω στα συντρίμμια του Οιδίποδα, εκτός και αν συμβαίνει το αντίθετο. Πάντοτε μέσα στα όρια του Αινίγματος που είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη. Ποια είναι τα σημερινά Αινίγματα / Σφίγγες που καλούνται να απαντήσουν οι σημερινοί Άνθρωποι / Οιδίποδες; Ποιος γεννάει τα αινίγματα, το «Τέρας» ή ο Άνθρωπος; Η λύση του Αινίγματος είναι λύτρωση ή ύβρις;
Σύλληψη: Ηλέκτρα Καρτάνου, Σκηνοθεσία, δραματουργία: Ηλέκτρα Καρτάνου, Θανάσης Ακοκκαλίδης
Κάστρο Πάτρας, 19-20 Αυγούστου

Πατέρας & Γιος: Διάλογος μέσα από την Τζαζ – Το Βάρος της Κληρονομιάς
Στη μουσική παράσταση υπό τον τίτλο Πατέρας & Γιος: Διάλογος μέσα από την τζαζ – Το βάρος της κληρονομιάς ο Δημήτρης Βασιλάκης, διεθνώς καταξιωμένος σαξοφωνίστας και συνθέτης, και ο Νέστορας Βασιλάκης, εκπρόσωπος της νέας γενιάς μουσικών, συνομιλούν μέσα από τη μουσική, εξερευνώντας τη σχέση παράδοσης και καινοτομίας. Το συναυλιακό πρόγραμμα περιλαμβάνει επιλεγμένα κομμάτια πατέρα και γιου από το standard jazz ρεπερτόριο, καθώς και πρωτότυπες συνθέσεις και από τους δύο σε έναν διαρκή διάλογο που γεφυρώνει τις γενιές και με την ποίηση αλλά και με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.
Σαξόφωνα, φωνητικά, Somax AI system: Δημήτρης Βασιλάκης, Τενόρο σαξόφωνο, laptops: Νέστορας Βασιλάκης
Ρωμαϊκή Αγορά Δελφών, 21-22 Αυγούστου

Τρεις αδελφές (θα έρθουν καλύτερες μέρες)

Τρεις αδελφές επιστρέφουν στο νησί από όπου κατάγονται λόγω κληρονομικών ζητημάτων. Ο πατέρας τους έχει πεθάνει, δεν έχουν πλέον συγγενείς και η ζωή και των τριών είναι αποκλειστικά πλέον στην Αθήνα. Από μικρές ονειρεύονταν τη μεγάλη πόλη, την απόδραση για σπουδές, έρωτες και καλύτερες επαγγελματικές δυνατότητες. Η επιστροφή στο πατρικό τις φέρνει αντιμέτωπες με τη ζωή που έχουν διαλέξει, τις φαντασιώσεις των παιδικών τους χρόνων και τα πρόσωπα της παιδικής τους ηλικίας που τις καθόρισαν. Αντλώντας έμπνευση από τις Τρεις αδελφές του Τσέχοφ, το νέο έργο προσπαθεί να φωτίσει τις ανησυχίες μιας νέας γενιάς που κατοικεί σε μεγάλα αστικά κέντρα, εργάζεται πολύ, ψάχνει τον έρωτα και εντέλει αναζητά διαρκώς μια Μόσχα για να μπορέσει να υπάρξει.
Κείμενο: Ειρήνη Λαμπρινοπούλου, Δανάη-Αρσενία Φιλίδου, Σκηνοθεσία: Ειρήνη Λαμπρινοπούλου
Κάστρο Αγίου Γεωργίου, Αργοστόλι, Κεφαλονιά, 23-24 Αυγούστου

Η ποίηση στη μουσική – Κρυμμένη Ποίηση | Μυστική Συναυλία
Έχοντας εμπνευστεί και μελοποιήσει μοναδικά ποιήματα σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών, το θρυλικό συγκρότημα Υπόγεια Ρεύματα θα πραγματοποιήσει μια ξεχωριστή συναυλία η οποία, με στόχο τη συνολική παρουσίαση αυτών των εξαιρετικών πρωτότυπων συνθέσεων, νέων και παλαιότερων, ειδικά διαμορφωμένων για τη «μυστική» συναυλία, θέτει τις βάσεις για συζήτηση, έμπνευση και εξέλιξη της λογικής σύνδεσης της κλασικής μας κληρονομιάς με τη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση. Παράλληλα, η εικαστικός Ρένα Παπαγεωργίου εκθέτει τις δημιουργίες της, απεικονίζοντας τις προσωπογραφίες σπουδαίων ποιητών και ποιητριών μας με τη μοναδική αφηρημένη αλλά γεμάτη σεβασμό και ενδιαφέρον τεχνοτροπία της. Οι καλλιτέχνες, με τις μελοποιημένες ποιητικές συνθέσεις και τις εικαστικές απεικονίσεις, αντιμετωπίζουν το παρελθόν ως μια δημιουργική συνθήκη η οποία αποτελεί την έμπνευση αυτής της δράσης αφιέρωμα στην ποίηση και στην καλλιτεχνία, μέσω μιας ατμοσφαιρικής συναυλίας που θα προσφέρει μια μοναδική εμπειρία στο κοινό.
Υπόγεια Ρεύματα, Εικαστική και σκηνοθετική επιμέλεια: Ρένα Παπαγεωργίου
Φορτέτσα Ρεθύμνο, 25-26 Αυγούστου

Έλα και τράβα τη σκεπή, να φύγω να πετάξω…
Ο Μανώλης Μητσιάς κάλεσε την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό, να αποδώσουν μαζί τραγούδια που συνθέτουν τη συλλογική μας μνήμη και την εμψυχώνουν στους καλούς και στους σημερινούς δυστοπικούς καιρούς. Ένα αφιέρωμα από καρδιάς στους ποιητές των τραγουδιών και μέσα από αυτό μια ολοκάθαρη μουσική διαδρομή στην ιστορία και τον πολιτισμό της νεότερης Ελλάδας. O αξεπέραστος Μανώλης Μητσιάς συναντιέται στη σκηνή με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία απαγγέλλει στίχους των ποιητών και τραγουδά για πρώτη φορά επί σκηνής. Τραγούδια σε στίχους των Νίκου Γκάτσου, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Γιάννη Ρίτσου, Μάνου Ελευθερίου, Λευτέρη Παπαδόπουλου, των ποιητών που έδωσαν τον κανόνα του καλού ελληνικού τραγουδιού.
Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας, 25-26 Αυγούστου

Μητέρα Αράχνη

Το έργο Μητέρα αράχνη αποτελεί ένα εικαστικό-θεατρικό-μουσικό δρώμενο, που περιλαμβάνει δώδεκα σύγχρονα έργα υφαντικής τέχνης, επιλεγμένα και επιμελημένα από τη διακεκριμένη ιστορικό τέχνης και επιμελήτρια Ίριδα Κρητικού. Τα δώδεκα υφαντά είναι φιλοτεχνημένα από τους σημαντικούς εκπροσώπους της τέχνης του υφάσματος (textile artists) Ειρήνη Γκόνου, Μαρία Γρηγορίου, Στάθης Κατσαρέλης, Ελένη Κρίκκη, Μαρία Κώτσου, Αναστάσης Μαδαμόπουλος, Πανδώρα Μουρίκη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Ισμήνη Σαμανίδου, Ερμιόνη Συρογιαννοπούλου, Ιωάννα Τερλίδου και Αργύρης Χατζημαλλής. Τα έργα, στερεωμένα σε ανισομεγέθη τελάρα, λειτουργούν όχι μόνο ως αντιπροσωπευτικά δείγματα της σύγχρονης υφαντικής τέχνης, αλλά και ως ένα δεύτερο, συνολικό έργο, που αποτελεί το σκηνικό της παράστασης. Τα κείμενα, επιλεγμένα και δραματοποιημένα από τον Γιώργο Γιανναράκο, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, διανύουν τις τρεις τελευταίες χιλιετίες και αναφέρονται στην ελληνική υφαντική τέχνη, μέσα από το έπος, τη μυθολογία, το θέατρο, τη λογοτεχνία, τους θρύλους και την ποίηση. Τα τραγούδια, διασκευασμένα παραδοσιακά ή σύγχρονα, ενωμένα με το θεματικό «νήμα» της παράστασης, τονίζουν τη συνέχεια της μουσικής, αλλά και τη σημασία της υφαντικής τέχνης μέσα στον χρόνο.
Σύλληψη, σκηνοθεσία: Γιώργος Γιανναράκος, Εικαστική επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Πρωτότυπη μουσική, ζωντανή εκτέλεση: Νίκος Κυριαζής
Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, 28 εως 31 Αυγούστου

Ο μαγεμένος βοσκός του Σπυρίδωνος Περεσιάδη
Δραματικόν ειδύλλιον εις πράξεις τρεις, μετ’ ασμάτων και χορών ελληνικών. Το δραματικό ειδύλλιο Ο μαγεμένος βοσκός του Σπυρίδωνος Περεσιάδη ζωντανεύει μέσα από μια σύγχρονη, λυρική ανάγνωση που αντλεί έμπνευση από τη μνήμη και την προφορική παράδοση. Το έργο λειτουργεί ως όχημα για την επιστροφή στην τελετουργία, σε έναν παρελθόντα κόσμο όπου η φύση έχει φωνή και η μαγεία δοκιμάζει την αγάπη. Μέσα από μουσικά μοτίβα, γκροτέσκ μεταμορφώσεις και λαϊκούς ήχους, η παράσταση γίνεται ένας ύμνος στη μνήμη. Το παρελθόν γίνεται τόπος νοσταλγίας αλλά και εργαλείο επανεφεύρεσης του παρόντος, παραμένοντας ένα κομμάτι μας που συνεχώς μεταμορφώνεται.
Κείμενο: Σπυρίδων Περεσιάδης, Σύλληψη, σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Αρχαίο Θέατρο Σάμου (Ξύλινο), 30-31 Αυγούστου

Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός: Το φετινό τρέιλερ

Το τρέιλερ για φέτος πραγματοποιήθηκε σε ένα ιστορικό κτίριο της Αθήνας, στο παλιό εργοστάσιο της Softex, ένα βιομηχανικό κτίριο που βρισκόταν σε λειτουργία μέχρι πριν από μερικά χρόνια ενώ χτίστηκε σε έναν χώρο με πλούσια αρχαιολογική ιστορία, την οποία όχι μόνο δεν καταπάτησε αλλά τη σεβάστηκε. Εδώ λοιπόν είναι ένας χώρος όπου υπάρχουν πολλά και διαφορετικά θραύσματα της ελληνικής ιστορίας από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.

ΙΝFO
1 Ιουλίου έως 31 Αυγούστου
Σε 70 αρχαιολογικούς χώρους σε 12 περιφέρειες της Ελλάδας
Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν (με προκράτηση θέσης ιδανικά), αλλά ενδέχεται να υπάρχει αντίτιμο για την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο που φιλοξενεί την εκδήλωση.
Η προκράτηση θέσεων για τις εκδηλώσεις 1-13 Ιουλίου ξεκινά σήμερα