Κινηματογραφος

Πέθανε αγάπη μου: Η Τζένιφερ Λόρενς σε ψυχική κατάρρευση

Μια κατασκότεινη αλληγορία για τη μητρότητα, τον γάμο και την εύθραυστη ψυχική υγεία που μόνο κατά διαστήματα γίνεται ουσιώδες ή αποτελεσματικό ως προς τους στόχους που θέτει.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία Πέθανε αγάπη μου. Σκηνοθεσία: Λιν Ράμσεϊ. Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ Πάτινσον, Σίσι Σπέισεκ, Νικ Νόλτε

Η νεαρή συγγραφέας Γκρέις και ο σύζυγός της, Τζάκσον, φεύγουν από τη Νέα Υόρκη και πηγαίνουν μαζί με το νεογέννητο μωρό τους να ζήσουν στην εξοχή. Στο απομονωμένο σπίτι της Μοντάνα, η Γκρέις δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με τη μοναξιά και τη φροντίδα του μωρού της, ενώ ταλαιπωρείται κι από μαύρες σκέψεις που την κρατούν ξάγρυπνη.

Η Λιν Ράμσεϊ υπογράφει ένα ακραία άγριο και πεσιμιστικό ψυχολογικό θρίλερ όπου η διαταραχή της νεαρής μητέρας Γκρέις (μια συναρπαστικά τολμηρή ερμηνεία από την Τζένιφερ Λόρενς) έχει άμεση σχέση με την επιλόχειο κατάθλιψη. H πειστική σκιαγράφηση των χαρακτήρων, ο σκληρός τρόπος που η σκωτσέζα σκηνοθέτρια τονίζει το ψυχολογικό αδιέξοδο της ηρωίδας και το μεθοδικό χτίσιμο του σασπένς συνεισφέρουν στον τρόπο δόμησης της ιστορίας, η οποία όμως από ένα σημείο μοιάζει να βουτάει –όπως και η Γκρέις– στο κενό. Το «Πέθανε αγάπη μου» καταλήγει σε μια κατασκότεινη αλληγορία για τη μητρότητα, τον γάμο και την εύθραυστη ψυχική υγεία που μόνο κατά διαστήματα γίνεται ουσιώδες ή αποτελεσματικό ως προς τους στόχους που θέτει.