Ντάνιελ Ντέι Λιούις - Ρόναν Ντέι Λιούις: Πατέρας και γιος μιλούν για την Ανεμώνη

Με αφορμή την πρώτη ταινία του γιου του, Ρόναν Ντέι Λιούις, ο τρεις φορές βραβευμένος με Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου (ρεκόρ) Ντάνιελ Ντέι Λιούις επιστρέφει στον κινηματογράφο. Πατέρας και γιος βρέθηκαν στην Αθήνα, προσκεκλημένοι της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή, με αφορμή την προβολή της ταινίας τους «Ανεμώνη» στο πλαίσιο του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, και μιλήσαμε μαζί τους.

Η «Ανεμώνη» των Ντάνιελ Ντέι Λιούις και Ρόναν Ντέι Λιούις

― Λογικά, Ντάνιελ, θα έχετε κουραστεί να απαντάτε στην ερώτηση γιατί επιλέξατε τώρα να επιστρέψετε στο σινεμά…
Όχι, όχι. Δεν έχω κουραστεί. Τουλάχιστον όχι ακόμη. (γέλια) Ο βασικός λόγος είναι πως βρήκα το κατάλληλο υλικό για να ξανανιώσω εκείνη την ένταση και τον ενθουσιασμό που είχα χάσει ως ηθοποιός. Σαφώς και η παρουσία του Ρόναν ήταν ένας ακόμη λόγος –απολαμβάνω να δουλεύουμε μαζί–, αλλά η δύναμη της ιστορίας είναι εκείνη που μ’ έκανε να πω το ναι.

― Ρόναν, πώς αντιμετωπίσατε τη συμμετοχή του πατέρα σας στο φιλμ;
Στην αρχή των γυρισμάτων ήταν λίγο περίεργα και είχα μια σχετική αγωνία. Η δημιουργία του φιλμ από κοινού (σ.σ. συνυπογράφουν το σενάριο) ήταν κάτι που θα κάναμε για πρώτη φορά. Όμως, επειδή έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν σε πολλά πράγματα, γνωρίζω από πρώτο χέρι τον ενθουσιασμό, τον περφεξιονισμό και την προσήλωσή του σε ό,τι κι αν κάνει. Κι αυτός ήταν ο βασικός λόγος που του πρότεινα να συνεργαστούμε. Συν μια σκέψη που με στενοχωρούσε, πως, αν δεν κάναμε την ταινία αυτή, μπορεί έπειτα από μερικά χρόνια να το μετάνιωνα.

― Πώς δουλέψατε τη συνεργασία σας στο σενάριο;
Ρ.Ν.Λ.: Αρχικά ανταλλάσαμε ιδέες σε χαλαρό ρυθμό. Ενώ είχα καταλήξει σε μια συγκεκριμένη μορφή όσον αφορά το σενάριο, που το είχα γράψει πριν από αρκετά χρόνια, όταν κάναμε τα γυρίσματα, πολλά πράγματα λειτουργούσαν ενστικτωδώς.

Ν.Τ.Λ.: Ήταν ένας συνδυασμός αρκετών πραγμάτων οι αλλαγές αυτές, όπως π.χ. το να κρατάμε ενίοτε αποστάσεις από τον ρεαλισμό ή το να αφήνουμε το φυσικό τοπίο να επιβάλλεται στο σετ. Η ταινία αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει σε κάποιο στούντιο ή κάπου αλλού εκτός από εκείνο το ξύλινο σπιτάκι, που έβγαζε αρκετή ενέργεια και μας ανάγκαζε να αυτοσχεδιάζουμε ή να αλλάζουμε συνεχώς την υφή της ιστορίας. Και στο κομμάτι αυτό ο Ρόναν έκανε τρομερή δουλειά, χάρη και στην εμπειρία του από τη ζωγραφική, πιάνοντας το κατάλληλο ύφος που έπρεπε να έχει η συγκεκριμένη ιστορία.

― Γνωρίζουμε, Ντάνιελ, ότι δεν σας αρέσει να το ακούτε, αλλά για πολλούς είστε ο μεγαλύτερος εν ζωή ηθοποιός στον πλανήτη. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά αν όχι, τότε ποιος είναι για σας ο κορυφαίος;
Είναι κάπως δύσκολο να απαντήσω, αφού υπάρχουν τόσοι σπουδαίοι ηθοποιοί… (σκέφτεται). Οι περισσότεροι, βέβαια, όπως ο Μάρλον Μπράντο ή ο Λόρενς Ολίβιε, δεν είναι πια στη ζωή. Όμως, αν έπρεπε να διαλέξω τον κορυφαίο των κορυφαίων, αυτός μάλλον θα ήταν ο Ρόμπερτ ντε Νίρο. Θυμάμαι ακόμη πώς ένιωσα όταν είδα τον «Ταξιτζή» για πρώτη φορά. Υπήρχε κάτι εκπληκτικά ρεαλιστικό και τρομακτικό συνάμα στην ερμηνεία του. Είδα το φιλμ άλλες τρεις τέσσερις φορές τις επόμενες μέρες και νομίζω ότι τότε συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ότι το μέλλον μου ήταν στον κινηματογράφο.

― Ρόναν, εκτός από σκηνοθέτης και σεναριογράφος, είστε και ζωγράφος. Πολλά από τα κάδρα σας θυμίζουν πίνακες.
Προσπάθησα να δώσω στοιχεία της σχέσης ανθρώπου-φύσης, αλλά και το δέσιμο ανάμεσα στα δύο αποξενωμένα αδέλφια. Η ιδέα της αδελφοσύνης ήταν κάτι που με απασχολούσε από παλιά, και μάλιστα από εκεί ξεκίνησε και το σενάριο, όμως το σημαντικό στοιχείο της ιστορίας της «Ανεμώνης» αφορούσε το σκοτεινό παρελθόν τους. Ειδικά του Ρέι (σ.σ. ο χαρακτήρας του Ντάνιελ Ντέι Λιούις είναι ένας πρώην στρατιωτικός που ζει απομονωμένος στο δάσος), που κουβαλά μέσα του την ενοχή.

― Ντάνιελ, πώς προσεγγίσατε τον ρόλο του Ρέι; Βρήκατε κοινά στοιχεία;
Όχι, δεν εντόπισα κοινά στοιχεία. Από την άλλη, προσπαθούσα να βρω τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται ο Ρέι για να μπορεί να ζει σ’ εκείνη την ερημιά, μακριά από τους ανθρώπους. Και, παρότι μου ήταν ξένος σαν χαρακτήρας, μπορούσα να νιώσω την ξεκούραση που έχει η ψυχή του χάρη στην ευεργετική δύναμη της φύσης που τον περιβάλλει.

― Ρόναν, τι σας προβλημάτισε περισσότερο στο φιλμ;
Η απειρία. Το γεγονός πως ήταν η πρώτη μου ταινία με γέμιζε κάποιες στιγμές με άγχος, από την άλλη πλευρά, όμως, καταλάβαινα ότι η ιστορία που αφηγούμασταν είχε αρκετό συμβολισμό και δυνατή δραματουργία.

― Εσείς, Ντάνιελ, στη μεγάλη καριέρα σας νιώσατε ποτέ φόβο; Φοβηθήκατε ποτέ την αποτυχία;
Συνέχεια. Δεν μπορείς να είσαι ποτέ βέβαιος αν αυτό που κάνεις είναι όντως καλό ή έχει κι άλλα περιθώρια βελτίωσης. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να είμαι αρχικά ικανοποιημένος από το πώς αντιμετώπισα μια σκηνή, αλλά έπειτα από λίγη ώρα να σκέφτομαι ότι με μια άλλη προσέγγιση ίσως το αποτέλεσμα να ήταν καλύτερο. Όταν, λοιπόν, σου γεννιούνται τέτοιες σκέψεις, δεν μπορείς ποτέ να επαναπαύεσαι.

― Μοιάζετε να αναζητάτε ρόλους που δοκιμάζουν έντονα τις σωματικές δυνάμεις σας. Είναι κάτι που κάνετε συνειδητά;
Ν.Ν.Λ.: Όχι απαραίτητα. Πολλές φορές το ίδιο το σενάριο απαιτεί έντονη σωματική δοκιμασία, που σε οδηγεί στα επίπεδα της εξάντλησης. Κι αυτό, φυσικά, για τους επικριτές της Μεθόδου είναι αρνητικό. (γέλια)

― Η τελευταία ερώτηση δεν έχει να κάνει με το σινεμά αλλά με το ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι παλιά είχα διαβάσει μια συνέντευξή σας, Ντάνιελ, όπου λέγατε ότι σας αρέσει το ποδόσφαιρο. Τη θυμήθηκα προχτές, βλέποντας τον Γκάρι Όλντμαν σε τηλεοπτική συνέντευξη να λέει πως θα χάριζε άνετα το Όσκαρ του για να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ...
Ν.Ν.Λ.: Σοβαρά, είπε κάτι τέτοιο ο Γκάρι; Είμαστε παιδικοί φίλοι. Τα σπίτια μας τα χώριζε ένας δρόμος και μαζί πηγαίναμε στο γήπεδο για να δούμε τη Μίλγουολ. Είμαστε κι οι δύο οπάδοί της.
Ρ.Ν.Λ.: Ναι, είναι οπαδός της Μίλγουολ. Ακόμα πηγαίνει στο γήπεδο. 
Ν.Ν.Λ.: Φέτος πάμε καλά στο πρωτάθλημα. Ποιος ξέρει, ίσως σε λίγα χρόνια να καταφέρουμε να ανέβουμε και στην Πρέμιερ Λιγκ.

INFO
H συνέντευξη του σκηνοθέτη Ρόναν Ντέι Λιούις και του πατέρα του, Ντάνιελ Ντέι Λιούις, πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, που φιλοξένησε τους καλεσμένους του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε η διεθνής πρεμιέρα της ταινίας «Ανεμώνη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Όλα τα έσοδα της κινηματογραφικής προβολής διατέθηκαν για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή. Η ταινία βγαίνει στις αίθουσες από τις 13 Νοεμβρίου 2025 σε διανομή Tanweer.