Κινηματογραφος

Η τελετουργία: Ένα αρκετά ενδιαφέρον, αν και άνισο, φιλμ από την Τζούλια Μαξ

Το ντεμπούτο της στις μεγάλου μήκους ταινίες έχει πολλά κενά

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 976
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την Τελετουργία. Σκηνοθεσία: Τζούλια Μαξ. Πρωταγωνιστούν: Κόλμπι Μίνιφι, Κέιτ Μπέρτον, Τσέλσι Όλντεν

Όταν ο πατέρας της αρρωσταίνει βαριά, η Μέγκαν επιστρέφει στο πατρικό της για να βοηθήσει τη μητέρα της, Μπάρμπαρα, στη φροντίδα του. Τα πράγματα όμως δεν πηγαίνουν καλά, κι όταν το μοιραίο έρχεται, η Μέγκαν έκπληκτη βλέπει τη μητέρα της να συμπεριφέρεται περίεργα και να ζητά τη βοήθεια ενός παράξενου άντρα για να ξαναζωντανέψει τον νεκρό σύζυγό της.   

Το οικογενειακό θρίλερ είναι πολύ της μόδας τελευταία. Η νεοφερμένη Τζούλια Μαξ στο ντεμπούτο της στις μεγάλου μήκους ταινίες, υπογράφει ένα αρκετά ενδιαφέρον, αν και άνισο, φιλμ. Ουσιαστικά είναι σαν να παρακολουθούμε δύο διαφορετικά έργα. Το πρώτο μέρος αποτυπώνει με όρους ρεαλισμού ένα τυπικό οικογενειακό δράμα (με μόλις 2-3 στιγμιότυπα που προϊδεάζουν για το… σόου που ακολουθεί), που είναι βασισμένο στην ανταγωνιστική και ενίοτε εκρηκτική σχέση των δύο γυναικών. Η μετάβαση από τον ρεαλισμό του πρώτου μισού στο εμφατικό και τρομακτικό σύμπαν της τελετουργίας δυστυχώς δεν γίνεται χωρίς προβλήματα, παρότι η ατμόσφαιρα είναι υποβλητική. Υπάρχουν πολλά σκηνοθετικά τρικ, χωρίς όμως την αναγκαία επεξήγηση, το σενάριο έχει κενά, ενώ το πολιτικό σχόλιο απουσιάζει έναντι μιας εύκολης και ρηχής ψυχανάλυσης.