Ο μεσολαβητής: Η επιστροφή του Ντέιβιντ ΜακΚένζι

Η Σάρα είναι μια βιοτεχνολόγος που έχει στα χέρια της ενοχοποιητικά έγγραφα για την εταιρεία στην οποία εργαζόταν μέχρι πρόσφατα. Συνειδητοποιώντας, όμως, ότι το υλικό αυτό ίσως να είναι πηγή μεγάλων κινδύνων για εκείνη, αποφασίζει να το ξεφορτωθεί. Κάτι τέτοιο μόνο εύκολο δεν είναι, αλλά θα καταφέρει να βρει το τηλέφωνο ειδικού «διορθωτή», ο οποίος ειδικεύεται στη διαπραγμάτευση συμφωνιών μεταξύ διεφθαρμένων εταιρειών και ατόμων που γνωρίζουν μυστικά για τη βρόμικη δράση τους.

Πολιτικά θρίλερ παλιάς κοπής από τα 70s («Η συνομιλία» του Κόπολα είναι το πρώτο φιλμ που μας ήρθε στον νου) θυμίζει η νέα ταινία του Βρετανού Ντέιβιντ Μακένζι, ο οποίος πριν από λίγα χρόνια μάς είχε δώσει το θαυμάσιο «Πάση θυσία», με τον Τζεφ Μπρίτζες. Μπορεί ο «Μεσολαβητής» να υπολείπεται της αξίας εκείνου του έργου, όμως καταφέρνει να γίνει κατά διαστήματα συναρπαστικό (ο θεατής θα απολαύσει ένα ψυχαγωγικό δίωρο) χάρη στη μίξη ρεαλισμού και σασπένς της αφήγησης, αλλά και την άρτια σκιαγράφηση των κεντρικών χαρακτήρων. Αν και το σενάριο επιχειρεί να ξεσκεπάσει τις βρόμικες διαδρομές του χρήματος μέσω πολιτικών και επιχειρηματικών διαύλων, το θρίλερ που ξετυλίγεται είναι περισσότερο ανθρωποκεντρικό, λαμβάνοντας χαρακτηριστικά μελέτης για την ανθρώπινη μοναξιά και αποξένωση.

«Ας κρατήσουμε την επικοινωνία μας σ’ αυτό το επίπεδο», λέει ο άγνωστος Ας στην απελπισμένη Σάρα όταν τον ρωτά μέσω τηλεφώνου αν αισθάνεται ποτέ μοναξιά. Είναι προφανές ότι η κοπέλα (ακόμη μια υποδειγματική μεταμόρφωση για τη Λίλι Τζέιμς) αναζητά όχι μόνο ασφάλεια ή προστασία, αλλά και μια ζεστή, ανθρώπινη συντροφιά. Τον άνθρωπο-φάντασμα υποδύεται, σε ακόμη μια αριστουργηματική ερμηνεία, ο ξεχωριστός Ριζ Άχμεντ, ο οποίος αποδίδει όλη την εσωτερική αγωνία του ατόμου που πολεμάει το σύστημα με τα ίδια του τα όπλα και γνωρίζει καλά ότι το παραμικρό λάθος σε αυτή τη μάχη μπορεί να αποβεί μοιραίο. Ο «Μεσολαβητής» είναι ένα θρίλερ με ιδιότυπη γοητεία και στιβαρό ρυθμό, που βρίσκει τα πατήματά του όσο το σασπένς διατηρείται αμείωτο, όμως δυστυχώς ξεμένει από καλές ιδέες στο δεύτερο μέρος.