Ο θρύλος του σινεμά Αλέν Ντελόν: Οι πρώτοι ρόλοι, οι μεγάλες επιτυχίες και η οικογενειακή διαμάχη

Υπήρξε σύμβολο του σεξ και ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους του γαλλικού - και όχι μόνο - σινεμά. Ο Αλέν Ντελόν υπήρξε σταρ, αφήνοντας το δικό του στίγμα στον κινηματογράφο του '60 και '70. Ο Αλέν Ντελόν πέθανε στις 18 Αυγούστου 2024. 

Ποιος ήταν, όμως, ο Αλέν Ντελόν και τι τον έκανε να ξεχωρίσει;

Ο Αλέν Ντελόν γεννήθηκε στο Σω του νομού Ω-ντε-Σεν, της περιφέρειας Ιλ-ντε-Φρανς, ένα πλούσιο προάστιο του Παρισιού. Οι γονείς του, Εντίτ και Φαμπιάν Ντελόν χώρισαν όταν ο Ντελόν ήταν τεσσάρων ετών. Και οι δύο ξαναπαντρεύτηκαν. Ο Ντελόν έχει μια ετεροθαλή αδερφή και δύο ετεροθαλείς αδελφούς. Η γιαγιά του από τον πατέρα του ήταν Κορσικανή, από το Προυνέλι-ντι-Φιουμόρμπο. Όταν οι γονείς του χώρισαν, ο Ντελόν στάλθηκε να ζήσει με ανάδοχους γονείς. Μετά τον θάνατο των ανάδοχων γονέων, οι γονείς του Ντελόν ανέλαβαν από κοινού την επιμέλειά του, αλλά η συμφωνία δεν αποδείχθηκε ικανοποιητική. Φοίτησε σε καθολικό οικοτροφείο, το πρώτο από τα πολλά σχολεία από τα οποία αποβλήθηκε λόγω απείθαρχης συμπεριφοράς. Ο Ντελόν άφησε το σχολείο στα 14 του και εργάστηκε για λίγο στο κρεοπωλείο του πατριού του. Κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό τρία χρόνια αργότερα, σε ηλικία 17 ετών, και κατά τη διάρκεια του 1953-1954 υπηρέτησε ως πεζοναύτης στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας.

Αλέν Ντελόν: Τα μεροκάματα και η φιλία που τον οδήγησε στον κινηματογράφο

Το 1956, μετά τη ναυτική του θητεία, ο Ντελόν επέστρεψε στη Γαλλία και ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρος, αχθοφόρος, γραμματέας και βοηθός πωλήσεων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με την ηθοποιό Μπριζίτ Ομπέρ, και ενώθηκε μαζί της σε ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ των Καννών, απ' όπου θα ξεκινούσε η κινηματογραφική του καριέρα. Στις Κάννες, ο Ντελόν βρέθηκε μπροστά σε έναν κυνηγό ταλέντων του Αμερικανού παραγωγού Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ. Μετά από μια οντισιόν, ο Σέλζνικ του πρόσφερε συμβόλαιο, υπό την προϋπόθεση ότι θα μάθει αγγλικά. Ο Ντελόν επέστρεψε στο Παρίσι για να μάθει την γλώσσα, αλλά εκεί γνώρισε τον Γάλλο σκηνοθέτη Υβ Αλεγκρέ, ο οποίος ήταν πεπεισμένος ότι έπρεπε να μείνει στη Γαλλία για να ξεκινήσει την καριέρα του. Ο Σέλζνικ επέτρεψε στον Ντελόν να ακυρώσει το συμβόλαιό του και ο Αλεγκρέ του έδωσε τον πρώτο κινηματογραφικό του ρόλο στην ταινία Send a Woman When the Devil Fails (γαλλ. Quand la femme s'en mêle, 1957). Ο Μαρκ Αλεγκρέ (αδελφός του Ιβ) έδωσε στον Ντελόν τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Sois belle et tais-toi (1958), στην οποία συμμετείχε και ο νεαρός ηθοποιός Ζαν Πολ Μπελμοντό. Στη συνέχεια, ο Ντελόν έπαιξε στη ρομαντική ταινία Κριστίν (1958), βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Άρθουρ Σνίτσλερ, δίπλα στη Ρόμι Σνάιντερ. Ο Ντελόν και η Σνάιντερ ξεκίνησαν μια ερωτική σχέση, η οποία έλαβε μεγάλη δημοσιότητα εκείνη την εποχή. Η ταινία ήταν η 17η πιο δημοφιλής ταινία στο γαλλικό box office εκείνη τη χρονιά.

Ο Ντελόν πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κωμωδία Οι γυναίκες είναι αδύναμες (Faibles femmes, 1959), η οποία υπήρξε μια μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και ήταν η πρώτη από τις ταινίες του Ντελόν που προβλήθηκε στην Αμερική. Ο Ντελόν έκανε κάποιες προσωπικές εμφανίσεις στη Νέα Υόρκη για την προώθηση της ταινίας. Στη συνέχεια ο Ντελόν έπαιξε σε δύο ταινίες που του εξασφάλισαν τη διεθνή φήμη. Το 1960, εμφανίστηκε στην ταινία Γυμνοί στον ήλιο (Plein Soleil) δίπλα στον Μορίς Ρονέ σε σκηνοθεσία Ρενέ Κλεμάν, που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ, το οποίο βασίστηκε στο μυθιστόρημα Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ της Πατρίσια Χάισμιθ. Ο Ντελόν υποδύθηκε τον Τομ Ρίπλεϊ, λαμβάνοντας κριτικό έπαινο για την ερμηνεία του. Η Χάισμιθ δήλωσε θαυμάστρια της ερμηνείας του Ντελόν. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και στο κύκλωμα του art house στις αγγλόφωνες χώρες. Στη συνέχεια έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία του Λουκίνο Βισκόντι, Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του (1960). Ο κριτικός κινηματογράφου Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times έγραψε ότι η ερμηνεία του Ντελόν ήταν «συγκινητικά εύκαμπτη και εκφραστική».

Ο Ντελόν έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1961 με το έργο του Τζον Φορντ Κρίμα που είναι πόρνη με τη Ρόμι Σνάιντερ στο Παρίσι. Ο Λουκίνο Βισκόντι σκηνοθέτησε την παράσταση που έσπασε ρεκόρ εισιτηρίων. Συναντήθηκε ξανά με τον Ρενέ Κλεμάν στην ιταλική κωμωδία για τον φασισμό, Che gioia vivere (1961). Ήταν μια μικρή επιτυχία. Πιο δημοφιλής ήταν μια σπονδυλωτή ταινία με πολλούς αστέρες, το Amours célèbres (1961), όπου ο Ντελόν υποδύθηκε τον Αλβέρτο Γ' της Βαυαρίας απέναντι από την Μπριζίτ Μπαρντό. Περίπου αυτή την εποχή ο Ντελόν αναφέρθηκε ως πιθανότητα να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Λόρενς της Αραβίας. Ο Πίτερ Ο'Τουλ τελικά επιλέχτηκε, αλλά στη συνέχεια ο Ντελόν υπέγραψε με τη Seven Arts μια συμφωνία τεσσάρων ταινιών, συμπεριλαμβανομένης μιας διεθνούς ταινίας μεγάλου προϋπολογισμού της ιστορίας του Μάρκο Πόλο και του βασιλιά του Παρισιού, που σχετιζόταν με τον Αλέξανδρο Δουμά. Καμία από τις δύο ταινίες δεν ολοκληρώθηκε. Αντίθετα, έλαβε την συμμετοχή στην ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι Η έκλειψη (1962), μια σημαντική κριτική επιτυχία, αν και το κοινό ήταν μικρό.

Η «μέθοδος Ντελόν»

Το 1963 ο παραγωγός Ζακ Μπαρ έκανε την ταινία Η μεγάλη ληστεία του καζίνο με πρωταγωνιστή τον Ζαν Γκαμπέν και με την υποστήριξη της MGM. Ο συμπρωταγωνιστής του Γκαμπέν επρόκειτο να είναι ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν μέχρι που ο Ντελόν άσκησε πίεση στον Μπαρ για τον ρόλο. Ο Ντελόν πήρε τα δικαιώματα διανομής της ταινίας σε ορισμένες χώρες αντί για έναν απλό μισθό. Επειδή αυτό δεν είχε γίνει ποτέ πριν στη Γαλλία, έγινε γνωστό ως «μέθοδος του Ντελόν». Το στοίχημα απέδωσε καλά, με τον Γκαμπέν να ισχυρίζεται αργότερα ότι ο Ντελόν κέρδισε 10 φορές περισσότερα χρήματα από ό,τι είχε ως αμοιβή. Ωστόσο, το 1965, ο Ντελόν ισχυρίστηκε ότι "κανείς άλλος δεν το έχει δοκιμάσει από τότε και έχει βγάλει χρήματα". Ωστόσο, η εμπειρία έδωσε στον Ντελόν μια γεύση για την παραγωγή ταινιών. Υπέγραψε επίσης μια συμφωνία πέντε ταινιών με την MGM, από τις οποίες Η μεγάλη ληστεία του καζίνο ήταν η πρώτη.

Η φήμη του ενισχύθηκε περαιτέρω όταν δούλεψε ξανά με τον Λουκίνο Βισκόντι για τον Γατόπαρδο (Il Gattopardo) με τον Μπαρτ Λάνκαστερ και την Κλαούντια Καρντινάλε. Αυτή ήταν η έβδομη μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς στη Γαλλία και Η μεγάλη ληστεία του καζίνο ήταν η έκτη. Ο Γατόπαρδος προβλήθηκε επίσης ευρέως στις ΗΠΑ από τη 20th Century Fox. Ο Ντελόν ήταν πλέον ένας από τους πιο δημοφιλείς σταρ στη Γαλλία. Πρωταγωνίστησε στη Μαύρη τουλίπα (La tulipe noire, 1964), μια άλλη επιτυχία. Το Les Félins (1964), που τον ένωσε ξανά με τον Ρενέ Κλεμάν και συμπρωταγωνίστησε με την Τζέιν Φόντα, γυρίστηκε σε γαλλική και αγγλική έκδοση. Η ταινία διανεμήθηκε από την MGM, αλλά δεν είχε επιτυχία. Το 1964, ο Ντελόν ίδρυσε μια εταιρεία παραγωγής, την Delbeau Production, με τον Ζορζ Μπομέ. Παρήγαγαν την ταινία Ο επαναστάτης του Αλγερίου (L'insoumis) (1964), όπου ο Ντελόν υποδύθηκε έναν δολοφόνο του OAS. Έπρεπε να επανεξεταστεί λόγω νομικών ζητημάτων. Παρά το γεγονός ότι διανεμήθηκε από την MGM, το κοινό ήταν μικρό.

Οι υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκη το όνομά του 

Το όνομα του Αλέν Ντελόν ενεπλάκη σε δύο υποθέσεις. Την 1η Οκτωβρίου 1968 ένας ρακοσυλλέκτης εντοπίζει στη χωματερή του Ελανκούρ έξω από το Παρίσι το πτώμα σε αποσύνθεση του 31χρονου Σέρβου Στέφαν Μάρκοβιτς, του πρώην γραμματέα και σωματοφύλακα του Αλέν Ντελόν. Το πτώμα ήταν καλυμμένο με έναν πλαστικό μουσαμά. Η εισαγγελική έρευνα στρέφεται αρχικά στην κατεύθυνση του ήδη διάσημου ηθοποιού και της συζύγου του Ναταλί Ντελόν, με την οποία ο Μάρκοβιτς είχε σύντομο δεσμό. Στις 25 Ιανουαρίου του 1969 ο Αλέν Ντελόν θα κληθεί να καταθέσει για περισσότερες από 24 ώρες στην Εισαγγελία, που ερευνούσε την υπόθεση Μάρκοβιτς. Είχαν προηγηθεί άλλες τρεις καταθέσεις στην αστυνομία από τον ηθοποιό, μετά τον εντοπισμό του πτώματος. Τελικά θα αφεθεί ελεύθερος, αφού δεν είχαν προκύψει ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος του.

Στις 5 Ιουλίου 2023, τα τρία παιδιά του κατέθεσαν μήνυση κατά της γυναίκας που παρουσιάζονταν ως σύντροφος του ηθοποιού, για ηθική παρενόχληση, υπεξαίρεση αλληλογραφίας, κακοποίηση ζώων, βία εκ προθέσεως, απαγωγή και κατάχρηση αδυναμίας. Σύμφωνα με τον γιο του Άντονι Ντελόν, ο πατέρας του ζήτησε γραπτώς από την Ρόλιν να εγκαταλείψει την κατοικία στο Ντουσί-Μοντκορμπόν. Ξεκίνησε προανάκριση στις 6 Ιουλίου. Στις 7 Ιουλίου, η Γιασίν Μπουζρό, δικηγόρος της Χιρόμι Ρόλιν, βεβαιώσε ότι αμφισβητεί «το σύνολο των γεγονότων». Επιπλέον, η δικηγόρος πρόσθεσε ότι θα υποβάλει μήνυση κατά μελών της οικογένειας Ντελόν και των σωματοφυλάκων για επιβαρυντική εκούσια βία που υπέστη στις 5 Ιουλίου 2023 Ταυτόχρονα, η Ρόλιν έγραψε στον εισαγγελέα Μονταργκί μια επιστολή στην οποία αμφισβήτησε ότι ήταν σύντροφος του Αλέν Ντελόν, λέγοντας ότι είχε στενή σχέση μαζί του για περισσότερα από είκοσι χρόνια, ενώ ανέφερε σε μια άλλη συνέντευξη, «ότι είχαν 33 χρόνια σχέση αγάπης». Ο εισαγγελέας Μονταργκί απέρριψε τις δύο καταγγελίες που υπέβαλαν τα τρία παιδιά του Ντελόν κατά της εξηντάχρονης Χιρόμι Ρόλιν, λόγω ανεπαρκώς χαρακτηρισμένων αδικημάτων. Η καταγγελία της Ρόλιν, που υποβλήθηκε ως απάντηση κατά των παιδιών του Ντελόν, απορρίφθηκε επίσης για τους ίδιους λόγους. Ο δικηγόρος της Ρόλιν ανακοίνωσε, ωστόσο, ότι η πελάτισσα του σχεδίαζε να υποβάλει καταγγελία σε πολιτικό δικαστήριο προκειμένου να ξαναρχίσουν οι έρευνες. Ο Άντονι Ντελόν, από την πλευρά του, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να γίνει πολιτικός διάδικος κατά της Χιρόμι Ρόλιν, ώστε «η αλήθεια να γίνει γνωστή».

Η οικογενειακή αντιπαράθεση λίγο πριν τον θάνατό του

Στις 4 Ιανουαρίου 2024, ο Αλέν Ντελόν υπέβαλε καταγγελία κατά του γιου του Άντονι μετά από συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Paris Match. Ο Άντονι Ντελόν μίλησε για την εύθραυστη υγεία του πατέρα του και κατηγόρησε την ετεροθαλή αδερφή του Ανούσκα ότι χειραγωγεί τον πατέρα του σχετικά με την κληρονομιά.Σε αυτή τη συνέντευξη, ο μεγαλύτερος γιος αποκαλύπτει ότι ο πατέρας του είναι «αδυνατισμένος» και ότι «δεν αντέχει άλλο να βλέπει τον εαυτό του έτσι». Ο Άντονι υπέβαλε καταγγελία εναντίον της Ανούσκα, κατηγορώντας την ότι δεν ενημέρωσε την οικογένεια για τα αρνητικά αποτελέσματα πέντε γνωστικών τεστ που πραγματοποίησε ο πατέρας τους μεταξύ 2019 και 2022, αφού υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο το 2019. Από την πλευρά της, η Ανούσκα κατηγόρησε τα αδέρφια της ότι έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή του πατέρα τους και ισχυρίστηκε ότι ήθελαν να μεταφέρουν τον πατέρα τους στην Ελβετία για να συνεχίσει να νοσηλεύεται εκεί. Στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι κατέθεσε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, συκοφαντική καταγγελία, απειλές και παρενόχληση κατά του Άντονι Ντελόν. Επιπλέον, ο δικηγόρος του Αλέν Ντελόν δηλώνει ότι ο πελάτης του «δεν αντέχει την επιθετικότητα του γιου του Άντονι που του λέει συνέχεια ότι είναι γέροντας».

Στις 29 Μαρτίου 2024, η Ανούσκα μήνυσε τους αδελφούς της για παραβίαση της ιδιωτικής ζωής μετά τη μετάδοση μιας ηχογράφησης τον Ιανουάριο του 2024 στο Instagram μιας συνομιλίας μεταξύ της ίδιας με τον πατέρα της. Σωματικά εξασθενημένος από τον καρκίνο, ο Ντελόν τέθηκε τον Απρίλιο του 2024 υπό καθεστώς επιμελείας μετά από δικαστική απόφαση, σε μια ακρόαση που έγινε στο δικαστήριο Μονταργκί παρουσία των τριών παιδιών του ηθοποιού.

Ο Ντελόν υποβλήθηκε σε διαδοχική θεραπεία το 2012 και το 2013 για καρδιακή αρρυθμία. Εισήχθη και χειρουργήθηκε το 2014 στο νοσοκομείο Lariboisière στο Παρίσι για «πρόβλημα με το νεύρο του προσώπου». Τον Φεβρουάριο του 2016, ενώ πρωταγωνιστούσε στο Ball Ball της Όπερας της Βιέννης, αρνήθηκε να πάει στην Αυστρία για λόγους υγείας. Ο Ντελόν νοσηλεύτηκε τον Ιούνιο του 2016 στο Μονταργκί μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, στη συνέχεια το 2017 για προβλήματα κυκλοφορίας, απαιτώντας χειρουργική επέμβαση. Τον Ιούνιο του 2019, υπέστη νέο καρδιαγγειακό ατύχημα και εγκεφαλική αιμορραγία, που οδήγησε στη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Salpêtrière στο Παρίσι και στη συνέχεια σε ελβετική κλινική. Τον Σεπτέμβριο του 2021, ο ηθοποιός υπέστη τραυματισμό στο κεφάλι μετά από πτώση στο σπίτι του. Ήταν η εποχή που διαγνώστηκε με καρκίνο. Σύμφωνα με ιατρική πραγματογνωμοσύνη που υποβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2024 στο πλαίσιο έρευνας για την Χιρόμι Ρολίν, ο Ντελόν αντιμετώπιζε σημαντική επιδείνωση της ψυχικής του υγείας και ειδικότερα πλήρη αντίληψη της διάκρισης.

Πέθανε τα ξημερώματα της 18ης Αυγούστου 2024, σε ηλικία 88 ετών, στο κτήμα του στο Ντουσί στη Κεντρική Γαλλία και κηδεύτηκε στο κτήμα του, La Brûlerie, στις 24 Αυγούστου. 

Διαβάστε επίσης → Ο «άλλος» Αλέν Ντελόν: Επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων τέχνης