Motel Destino: Ένα κράμα ρεαλισμού και ποίησης για τη βραζιλιάνικη κοινωνία

Ο Εράλντο ονειρεύεται να αφήσει πίσω του τη βία και τις περιορισμένες φιλοδοξίες της μικρής πόλης του, έχοντας ως στόχο τη μετακόμιση στο πολλά υποσχόμενο Σάο Πάολο. Πριν τα καταφέρει όμως θα πρέπει να διορθώσει ένα ολέθριο σφάλμα του που προκαλεί την οργή της αδίστακτης προστάτιδάς του, η οποία κουμαντάρει ανήλικες συμμορίες. Θα βρει καταφύγιο στο μοτέλ Motel Destino, το οποίο διευθύνει ο σκληρός Ελίας και η αισθησιακή σύζυγός του, Νταϊάνα.

Πριν από μια πενταετία περίπου ο Βραζιλιάνος Καρίμ Αϊνούζ εντυπωσίασε την κινηματογραφική υφήλιο με την «Αόρατη ζωή της Ευριδίκης Γκουσμάο», μια συναρπαστική οικογενειακή τραγωδία με θέμα τη θέση της «αόρατης» γυναίκας στην συντηρητική και φαλλοκρατική Βραζιλία των 50s. Όπως σε εκείνη την ταινία έτσι κι εδώ ο ικανότατος Αϊνούζ φτιάχνει ένα εύστοχο κράμα ρεαλισμού και ποίησης, που απώτερο στόχο έχει την κριτική στην έλλειψη της ηθικής δυναμικής και ευκαιριών ανέλιξης στη βραζιλιάνικη κοινωνία. Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι ένας άντρας αλλά και πάλι ο σκηνοθέτης μιλάει ουσιαστικά για τις γυναίκες.

Υπό μία έννοια το έργο είναι μια άτυπη συνέχεια της «Ευριδίκης Γκουσμάο» καθώς η ταινία περιγράφει διεξοδικά τον ρόλο –και την ενδυνάμωση– της γυναίκας στη Βραζιλία των 80s μέσα από μια ιστορία κινηματογραφικής πραγμάτευσης σεξουαλικών εμμονών και ανάγλυφης ζωντάνιας. Ίσως μερικοί βρουν το έργο αδέξιο ή χωρίς σαφή προσανατολισμό λόγω της εμμονής του σκηνοθέτη στη γλαφυρή απεικόνιση των ερωτικών σκηνών. Όμως ο σκηνοθέτης ξέρει καλά τι κάνει. Χρησιμοποιώντας ένα πρόσχημα αρχαιοελληνικής τραγωδίας –ο θάνατος του αδελφού που θα είχε αποφευχθεί αν δεν υπήρξε η απερισκεψία και το… σεξ–, αναπτύσσει ένα καίριο προβληματισμό που διερευνά τα θέματα φύλου και σεξουαλικότητας. Ταυτόχρονα η εύστοχη μετάβαση της ερωτικής ιστορίας σε ένα αρχετυπικό νουάρ (γεμάτο από ένα ρευστό ποιητικό ρεαλισμό) καθιστά το συναρπαστικό «Motel Destino» στην πιο σέξι ταινία της χρονιάς.