Κινηματογραφος

Τελευταίος σταθμός Ροκαφόρτ: Μια ιστορία με… ζουμί αλλά και εύκολες λύσεις

Το ισπανικό θρίλερ που δεν αποφεύγει τις κοινοτοπίες

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 963
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία Τελευταίος σταθμός Ροκαφόρτ. Σκηνοθεσία: Λουίς Πριέτο. Πρωταγωνιστούν: Ναταλία Αθαρά, Χαβιέ Γκουτιέρεθ, Βαλέρια Σορόγια

Η Λάουρα εργάζεται σε έναν από τους παλιούς σταθμούς του μετρό στη Βαρκελώνη. Στον όχι και τόσο πολυσύχναστο σταθμό, περνά αρκετές ώρες μοναξιάς, ώσπου μια μέρα μαθαίνει για τον ανατριχιαστικό αστικό μύθο που τον συνοδεύει.

Ισπανικό θρίλερ που δεν αποφεύγει τις κοινοτοπίες προκειμένου να αφηγηθεί μια ιστορία που έχει μεν… ζουμί (τα συμβάντα αυτοχειρίας στον εν λόγω σταθμό σχετίζονται με ένα μυστικό από τα παλιά) αλλά και εύκολες λύσεις όταν η κάμερα οδηγείται προς τα σκοτεινά τούνελ του τρόμου. Όλα αρχίζουν με ένα μακάβριο στιγμιότυπο από το 1999, πριν οδηγηθούμε στο σήμερα και στην καταγραφή της συνηθισμένης ρουτίνας της πρωταγωνίστριας, που συνήθως βγαίνει για ποτό με τον παλιό εργοδηγό και τη νεαρή συνάδελφό της. Φυσικά το βλέμμα του εκπαιδευμένου σινεφίλ εύκολα θα πιάσει τα βασικά σημεία σύνδεσης των δύο χρονικών περιόδων καθώς και τις ομοιότητες στις ιστορίες, που εξυπηρετούν τον σκηνοθέτη για τη δημιουργία ενός τυπικού αστικού θρίλερ, με αρκετές σκηνές που παγώνουν το αίμα.