Ο θάνατος της Μπελ: Ζορζ Σιμενόν, όπως Άλφρεντ Χίτσκοκ

Ο δάσκαλος Πιέρ και η σύζυγός του Κλεά, που διατηρεί κατάστημα οπτικών στη μικρή επαρχιακή πόλη όπου ζουν, φιλοξενούν την έφηβη κόρη μιας φίλης τους. Όταν η κοπέλα βρίσκεται στραγγαλισμένη, οι υποψίες πέφτουν στον Πιέρ.

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ζορζ Σιμενόν, το φιλμ του Μπενουά Ζακό («Καζανόβα», «Αντίο, βασίλισσα») είναι μια ενδιαφέρουσα σπουδή πάνω στο θέμα της ενοχής και της σχέσης τού φαίνεσθαι με το είναι. Το στόρι θα ήταν ταμάμ για τον Χίτσκοκ π.χ. (πάντα στα θρίλερ του ο μετρ ψηλάφιζε τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψέματος) χάρη στο καλογραμμένο σενάριο, που διατηρεί αμείωτη την ένταση που συνδέεται με το αστυνομικό μυστήριο. Ταυτόχρονα εγείρει ερωτήματα γύρω από την παθητική στάση του Πιέρ (είναι αθώος ή ένοχος;) ο οποίος επιμένει –κάπως αδικαιολόγητα– σ’ έναν αυστηρό προσωπικό κώδικα τιμής, με συνέπεια να δυσχεραίνει τη θέση του. Με δυνατές και λιγότερο δυνατές στιγμές η συνεργασία μεταξύ Κανέ και Γκενσμπούρ, ενώ η αφήγηση του Ζακό σε αρκετά σημεία δείχνει να εναρμονίζεται με τη σφραγίδα αμφισημίας και πεσιμισμού που χαρακτηρίζει το έργο του Σιμενόν.