Δεν είμαι εγώ: Η αυτοπροσωπογραφία του Καράξ

Άναρχα στιγμιότυπα, όπου η τρομακτική πραγματικότητα και η κινηματογραφική φαντασία αλληλοσυμπληρώνονται χωρίς καμία σύνδεση στη μόλις 41 λεπτών ταινία του Καράξ. Δεν περιμέναμε τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο από τον αιρετικό δημιουργό του γαλλικού κινηματογράφου Λεός Καράξ μόλις μάθαμε ότι έφτιαξε μια μεσαίου μήκους κινηματογραφική ταινία με θέμα την πολιτική, το σινεμά αλλά και την προσωπική ζωή του. Τούτο το θαυμάσιο και πρωτότυπο κινηματογραφικό πείραμα με τη μορφή δοκιμίου εναλλάσσει ρυθμό, στιλ και ταχύτητα, χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη σύνδεση μεταξύ των οπτικών εμπνεύσεων και των φιλοσοφικών στοχασμών του δημιουργού του.

Εκεί λοιπόν που βλέπουμε τον ίδιο τον Καράξ να περπατά στην Αριστερή Όχθη του Παρισιού μαζί με την επτάχρονη κόρη του και να ανταλλάσουν απολαυστικές στιχομυθίες (μεγάλη μούρη η μικρή), παρεμβάλλονται καθηλωτικές εικόνες από το έργο του Γκοντάρ ή αλληγορικές σκέψεις για την επεισοδιακή ζωή του Πολάνσκι, μαζί με κάποια αντισυμβατικά πρελούδια που πιστοποιούν για μια ακόμη φορά την ασυναγώνιστη εικονοκλαστική δύναμη του δημιουργού των «Εραστών της γέφυρας».