Κινηματογραφος

Ασυνήθιστες φίλες: Η Ιζαμπέλ Ιπέρ στο στοιχείο της

Εξαίσιο το δέσιμο των Ιπέρ και Χερζί σε ένα αλάνθαστο υποκριτικό σχήμα, που αποτελεί και το δυνατό όπλο του φιλμ.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 954
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για το Ασυνήθιστες φίλες. Σκηνοθεσία: Πατρισιά Μαζουί. Πρωταγωνιστούν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Αφσιά Χερζί

Δύο γυναίκες διαφορετικών κοινωνικών τάξεων, η μεγαλοαστή Αλμά και η εργάτρια Μινά, γνωρίζονται σε μια φυλακή κατά τη διάρκεια επίσκεψης στους έγκλειστους συζύγους τους.

Δεν είναι η πρώτη συνεργασία της Πατρισιά Μαζουί με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, καθώς είχαν δουλέψει μαζί και στο παρόμοιας θεματικής «Saint-Cyr» πριν από 25 χρόνια. Οι «Ασυνήθιστες φίλες» έχουν πιο έντονο βέβαια το στοιχείο της γυναικείας αλληλεγγύης, αλλά ταυτόχρονα κρατούν σε ευδιάκριτο σημείο τα κοινωνικο-πολιτικά χαρακτηριστικά μιας σχέσης που ξεκινά με ειλικρίνεια και αλληλοσεβασμό, πριν μεταλλαχτεί σε ένα μελαγχολικό σχόλιο για τη μοναξιά και την ιδιοτέλεια. Η Μαζουί αποφεύγει όσο μπορεί τον εύκολο διδακτισμό προκειμένου να οδηγήσει τον προβληματισμό της σε πιο γόνιμα εδάφη, αλλά η ανάλαφρη διάθεση επηρεάζει περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε το φιλμ. Εξαίσιο το δέσιμο των Ιπέρ και Χερζί σε ένα αλάνθαστο υποκριτικό σχήμα, που αποτελεί και το δυνατό όπλο του φιλμ.