Ενημέρωση Γονέων: Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα

Ο εξάχρονος Αρμάντ κατηγορείται για επιθετική συμπεριφορά προς έναν συμμαθητή του. Οι γονείς και η δασκάλα των παιδιών συναντιούνται για να βρουν μια λύση, αλλά οι μεταξύ τους διαφορετικές απόψεις υποδαυλίζουν την κατάσταση, αντί να μειώσουν την απόσταση.

Η πρώτη ταινία του Χάφντελ Ούλμαν Τόντελ είναι ένα άνισο ψυχόδραμα με θέμα τις ευθύνες που βαραίνουν (κυρίως) τους γονείς αλλά και τους εκπαιδευτικούς στο πλαίσιο της διαπαιδαγώγησης των αθώων παιδικών ψυχών. Η σεναριακή προσέγγιση του ελλειπτικού δράματος δεν πρωτοτυπεί (ως αντιγραφείς, τα μικρά παιδιά αναπαράγουν οτιδήποτε τα συγκινεί ή τους τραβά το ενδιαφέρον), με τον αφηγηματικό τόνο να ορίζεται κυρίως από την αγωνία της αποκάλυψης της αλήθειας, που βρίσκεται αποκλειστικά στο μυαλό των μαθητών. Όμως η καταγγελτική ματιά για τους γονείς, οι οποίοι προβαίνουν σε επίδειξη δύναμης αντί της ειλικρινούς ανησυχίας για τη συμπεριφορά των παιδιών τους, δεν έχει πολύ ψαχνό. Αρκετοί συμβολισμοί (το μοτίβο της βίας, η αποστασιοποιημένη γονική συμπεριφορά, ο καθωσπρεπισμός) είναι δοσμένοι με μια τετριμμένη συναισθηματική φόρμα που κουράζει αντί να προβληματίζει ουσιαστικά.