Κινηματογραφος

Για πάντα νέοι: «Γιατί θέλετε να γίνετε ηθοποιοί;»

Η ηθοποιός και σκηνοθέτρια Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι μια ιστορία για χαμένες νεανικές ψυχές που αναζητούν τον δρόμο τους

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 912
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Για πάντα νέοι: Κριτική για την ταινία της Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, με πρωταγωνιστές τους Νάντια Τερέσκιεβιτς, Σοφιάν Μπενασέρ, Λουί Γκαρέλ, Μισά Λεσκότ

Τα όνειρα, οι ανταγωνισμοί και κυρίως οι σχέσεις μεταξύ μιας χούφτας φερέλπιδων ηθοποιών που περνούν μια επίπονη αλλά και ευεργετική (ως προς το μέτρημα των δυνάμεών τους) εξεταστική δοκιμασία προκειμένου να τα καταφέρουν να γίνουν δεκτοί στην περίφημη θεατρική σχολή του Πατρίς Σερό. Η φρεσκάδα και ο ρεαλισμός είναι οι δύο πυλώνες πάνω στους οποίους χτίζει η ηθοποιός και σκηνοθέτρια Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι μια ιστορία για χαμένες νεανικές ψυχές που αναζητούν τον δρόμο τους. Στην 8η φορά που η σημαντική Γαλλίδα ηθοποιός βρίσκεται πίσω από την κάμερα (με έντονο το αυτοβιογραφικό χαρακτήρα καθώς έχει όντως σπουδάσει στη σχολή Les Amandiers του Πατρίς Σερό) επιχειρεί να σκιαγραφήσει το όραμα της τέχνης και πιο συγκεκριμένα της υποκριτικής που κινεί τις ζωές αυτών των παιδιών.

Στην εξαιρετική εισαγωγική σεκάνς που θυμίζει ντοκιμαντέρ, βλέπουμε την πρώτη θερμή γνωριμία των νεαρών ηθοποιών (η Στέλλα της θαυμάσιας Νάντια Τερέσκιεβιτς που κρύβει την πλούσια καταγωγή της, η δυναμική έγκυος, το ευαίσθητο πρεζόνι κ.ά.) με τα μέλη της επιτροπής, τα οποία θα επιλέξουν ποιοι από αυτούς θα γίνουν αποδεκτοί στη φημισμένη σχολή. Εδώ ακριβώς είναι που μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. «Γιατί θέλετε να γίνετε ηθοποιοί;» είναι η προαπαιτούμενη και βασική ερώτηση. Από τις απαντήσεις που δίνουν κάποιοι από αυτούς («Aν δεν γίνω δεκτός εδώ ξεχνώ το όνειρό μου να γίνω ηθοποιός και γίνομαι ντελιβαράς», λέει με ειλικρίνεια ένας εξ αυτών, ενώ μια κοπέλα υποστηρίζει ότι ήταν ηθοποιός από τότε που έβγαζε φωτογραφίες με τη μητέρα της σαν ήταν παιδί) μπαίνουν τα όρια αλλά και το πλαίσιο λειτουργίας μιας αγχωτικής διεργασίας που για αρκετούς είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου».

Δημιουργός σπάνιας ενσυναίσθησης και αντίληψης της πραγματικότητας, η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι οι ηθοποιοί δεν είναι «κανονικοί» άνθρωποι. Από τις ακραίες εξουθενωτικές πρόβες και τα μεταξύ τους εύθραυστα φλερτ έως την υπερβάλλουσα δραματικότητα και το συνεχές κρυφτούλι με τον κίνδυνο, οι γεμάτοι ορμή νεαροί ηθοποιοί πασχίζουν να αποδείξουν ότι δεν έχουν σχέση με τους μικροαστούς γονείς τους ή τους καθωσπρέπει ανθρώπους. Δεν καταφέρνουν να είναι πάντα πειστικοί. Όμως δεν μπορείς να τους αρνηθείς τη συμπάθεια, ειδικά όταν συνειδητοποιούν ότι είναι κι εκείνοι θνητοί με σάρκα και οστά. Η σκηνοθέτρια δεν νοσταλγεί, ούτε ηθικολογεί μιλώντας για το σοκ της θνητότητας που βιώνουν κάποια στιγμή οι νεαροί ήρωές της. Το έργο της δεν αφορά μόνο το πέρασμα του χρόνου ή το άδειασμα της κλεψύδρας. Το μελαγχολικό «Για πάντα νέοι» μιλά κυρίως για το τίμημα της ανίκητης αισιοδοξίας που καλούνται να πληρώσουν κάποιοι αμετανόητοι ρομαντικοί.