Κινηματογραφος

Ο πάγος που καίει: Ερωτικό τρίγωνο κάτω από τους πάγους

Πρόκειται για ένα ιμπρεσιονιστικό και χαμηλόφωνο κινηματογραφικό χαϊκού

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 906
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο πάγος που καίει: Κριτική για την ταινία του Άντονι Τσεν, με πρωταγωνιστές τους Ζου Ντονγιού, Λιου Χαοράν, Κου Τσουξάου

Στη διάρκεια του χειμώνα της πανδημίας σε μια μεθοριακή πόλη της Κίνας, μια κοπέλα και δύο νεαροί ενώνουν τις μοναξιές τους.

Ο ταλαντούχος Άντονι Τσεν από τη Σιγκαπούρη (Χρυσή Κάμερα στις Κάννες το 2013 με το «Ilo Ilo») μετά από την «Εποχή της βροχής» και τους ερωτικούς… μουσώνες, σκιαγραφεί ακόμη μια ντελικάτη αισθηματική ιστορία, με φόντο αυτή τη φορά το παγωμένο χειμερινό τοπίο. Η ταινία που γυρίστηκε την περίοδο της πανδημίας, θυμίζει έντονα το «Ζιλ και Ζιμ» του Φρανσουά Τριφό και σκιαγραφεί εύστοχα –αν και πιο υποτονικά από όσο χρειάζεται– το ψυχολογικό και συναισθηματικό αδιέξοδο των ηρώων οι οποίοι είναι εκπρόσωποι της Generation Z. Πρόκειται για ένα ιμπρεσιονιστικό και χαμηλόφωνο κινηματογραφικό χαϊκού, που ταυτίζει ολοκληρωτικά τη ζωή με τον έρωτα. Το πάγωμα, ή καλύτερα το απότομο φρενάρισμα της ζωής, μοιραία επηρεάζει την ερωτική συμπεριφορά των νεαρών ηρώων που μοιάζουν χαμένοι μπροστά σε αυτή την πρωτόγνωρη δοκιμασία. Με τα όμορφα, τρυφερά αλλά και παιχνιδιάρικα πλάνα του, ο Τσεν δεν επιτρέπει στη μελαγχολία να τον καταβάλει και επιλέγει ένα αισιόδοξο σχόλιο για την επόμενη μέρα των άτυχων πρωταγωνιστών του.