Ο Τζον Κράμερ είναι ένας ηλικιωμένος καρκινοπαθής που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο και του μένουν ελάχιστοι μήνες ζωής. Όταν μαθαίνει για τη δράση ενός εναλλακτικού γιατρού που έχει καταφέρει να θεραπεύσει δεκάδες ετοιμοθάνατους ασθενείς, αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του και πηγαίνει στην πόλη του Μεξικού για να πάρει μέρος στην επαναστατική θεραπεία.
Σε μια ακόμη σπλατεριά του αιματοβαμμένου franchise που γέννησε η φαντασία του Τζέιμς Γουάν το 2004, η δοκιμασμένη συνταγή του Κέβιν Γκρόιτερτ (έχει σκηνοθετήσει άλλα δύο φιλμ, το «Saw 3D» του 2010 και το «Saw VI» του 2009) ταιριάζει μια χαρά. Η νέα ταινία είναι από τις πιο βίαιες και σαδιστικές της σειράς. Ξεκινά με ένα απροσδόκητο ρεαλισμό (με εξαίρεση μια σκηνή στην εισαγωγή του φιλμ διάρκειας λίγων μόλις δευτερολέπτων, το πρώτο βίαιο στιγμιότυπο έρχεται σχεδόν μετά από μία ώρα) ο οποίος τοποθετεί σε γερές ιδεολογικές βάσεις τη νέα ιστορία: η περιπέτεια υγείας του απελπισμένου, μελλοθάνατου άντρα είναι το πρόσχημα για να ξετυλιχτεί μια τρομακτική ιστορία εκδίκησης που ουσιαστικά μας εισάγει στο σύμπαν του Jigsaw. Οι φαν του φιλμ γνωρίζουν φυσικά την ιστορία του αρχετυπικού βασανιστή που θέτει στα θύματα του άλυτα φιλοσοφικά ερωτήματα και ζητήματα ηθικής, και θα την απολαύσουν δεόντως. Όμως το ίδιο προφανώς θα συμβεί και με τους νέους ενδιαφερόμενους, αρκεί να έχουν γερό στομάχι. Όπως σε κάθε «Saw» έτσι κι εδώ το σπλάτερ αποθεώνεται με φρικιαστικούς ακρωτηριασμούς και με έναν άκρατο σαδισμό που θα δοκιμάσει τις αντοχές τους.
Ένα σφιχτοδεμένο και καλογυρισμένο δράμα που σοκάρει ως έναν βαθμό, αλλά από τη στιγμή που η εικόνα (ως προς το τι έχει πραγματικά συμβεί) γίνεται ξεκάθαρη, το ενδιαφέρον ατονεί
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής υπογράφει ακόμη ένα τίμιο φιλμ, με ιδέες σατιρικά βέλη προς μια παρεξηγημένη συνθήκη ζωής, αλλά κι ένα ευρηματικό τέχνασμα γύρω από τη διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας
32°
