Κριτική ταινίας: Στην αυλή του σχολείου (Playground)

Πρώτη μέρα στο δημοτικό σχολείο για τη μικρή Νορά, που προσπαθεί να βρει τη θέση της στο νέο άγνωστο περιβάλλον. Στο διάλειμμα ψάχνει να βρει τον μεγαλύτερο αδερφό της Αμπέλ. Ταράζεται όταν τον βλέπει να πέφτει θύμα bullying από 3-4 αγόρια και σπεύδει να τον προστατεύσει. Ο Αμπέλ της ζητά να απομακρυνθεί και να μην πει τίποτα σε κανέναν:  κυρίως στους γονείς τους.

Πρώτη ταινία μιας Βελγίδας σκηνοθέτριας που μέσα σε ελάχιστο χρόνο –λίγο μεγαλύτερη από μία ώρα η διάρκεια του φιλμ– εντυπωσιάζει με την αμεσότητα του δράματος και τη σπαρακτική ερμηνεία της θαυμάσιας πιτσιρίκας που υποδύεται τη Νορά. Το θέμα του bullying σπανίως έχει δοθεί στη μεγάλη και μικρή οθόνη με τέτοια συνέπεια. Xωρίς περιττά κολπάκια ή εύκολους διδακτισμούς, η κάμερα της Λορά Βαντέλ σκιτσάρει την αγωνιώδη περιπέτεια της μικρής πρωταγωνίστριας που με το ένστικτο και τον αυθορμητισμό της προσπαθεί να βρει την κατάλληλη λύση για τον αδελφό της. Ατόφια συγκίνηση, αφοπλιστικές ερμηνείες, αίσθηση θρίλερ λόγω του αμείωτου σασπένς για ένα υπέροχο ντεμπούτο που κέρδισε το Βραβείο της Fipresci στο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2021 και είναι η επίσημη πρόταση του Βελγίου για τα βραβεία Όσκαρ 2022.