Κριτική ταινίας: Η εξουσία του σκύλου (The Power of the Dog)

Ο αδίστακτος ιδιοκτήτης ενός τεράστιου ράντζου Φιλ Μπέρμπανκ προκαλεί δέος στους γύρω του αλλά αδυνατεί να κερδίσει την εκτίμηση του αδελφού του. Όταν ο δεύτερος φέρνει στο σπίτι τη νέα του γυναίκα και τον γιο από τον πρώτο της γάμο, ο Φιλ είναι βέβαιος ότι εκείνη τον παντρεύτηκε για τα λεφτά του κι αποφασίζει να τους κάνει τη ζωή κόλαση.

Ένα χαμηλόφωνο και ελεγειακό νεογουέστερν είναι το νέο φιλμ της Κάμπιον –η οποία επιστρέφει στο σινεμά μετά από το «Brightstar» του 2012– που τοποθετείται ιστορικά στη Μοντάνα του 1925. Η αδιόρατη μελαγχολία και ο πεσιμισμός της οικογενειακής τραγωδίας χαρακτηρίζει τη ραχοκοκαλιά του έργου που έχει ως κομβικό χαρακτήρα τον γιο της Κίρστεν Ντανστ, έναν εύθραυστο έφηβο ο οποίος ψάχνει να βρει τη δύναμη για να αντέξει τις συνεχείς προσβολές του Φιλ και των βοηθών του. Ώσπου έρχεται ένα ασήμαντο γεγονός για να αποδειχτεί ότι ο νεαρός «τοιούτος» που ειρωνεύονται διαρκώς οι άξεστοι καουμπόις είναι πιο δυνατός από ό,τι δείχνει. Η Κάμπιον είχε λατρέψει το μυθιστόρημα του Τόμας Σάβατζ, όταν το πρωτοδιάβασε και αποδεικνύεται ότι σωστά έπραξε αποφασίζοντας να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη για λογαριασμό του Netflix. To «The power of dog» είναι μια θεσπέσια παραβολή που γίνεται κραυγή διαμαρτυρίας για το αδυσώπητο πρόσωπο της αιώνιας πατριαρχίας που ξεδιπλώνεται μέσω της ιστορίας των δύο πλούσιων κληρονόμων. Τα δύο αδέλφια Μπέρμπανκ, που τους χωρίζουν τα πάντα αλλά τους ενώνει η κοινή περιουσία και το παιδικό παρελθόν, είναι οι δύο πόλοι μιας χαμηλότονης και ακριβοθώρητης αλληγορίας που κρύβει καλά τα μυστικά της και τα αποκαλύπτει στο μαγικό, απρόσμενο φινάλε. Τότε που συνειδητοποιούμε με έκπληξη ότι η δύναμη του σκύλου δεν είναι μόνο δύναμη αλλά και εξουσία. Μια εξουσία υπόγεια αλλά και αόρατη για όσους αδυνατούν να την αντιληφθούν.