Κριτική του Κωνσταντίνου Καϊμάκη για τη νέα ταινία του Νόα Μπάουμπακ «Ιστορία Γάμου» (Marriage Story) με τους Άνταμ Ντράιβερ και Σκάρλετ Τζοχάνσον
Ο θεατρικός σκηνοθέτης Τσάρλι και η ηθοποιός σύζυγός του Νικόλ αποφασίζουν να χωρίσουν μετά από 10 χρόνια γάμου ψάχνοντας να βρουν την καλύτερη συμβιβαστική λύση για χάρη του 8χρονου γιου τους Χένρι. Όμως γρήγορα αντιλαμβάνονται πως ένα βελούδινο διαζύγιο μόνο εύκολο δεν είναι.
Ο Νόα Μπάουμπακ επιστρέφει στο θέμα της πιο πετυχημένης δημιουργίας του –όχι δεν είναι το «Frances Ha»– χάρη στην οποία έχει και τη μοναδική του μέχρι τώρα οσκαρική υποψηφιότητα στην κατηγορία του πρωτότυπου σεναρίου από το μακρινό 2006. Τότε, οι «Δεσμοί διαζυγίου» («The squid and the whale» με τους Τζεφ Ντάνιελς, Λόρα Λίνεϊ και Τζέσι Άιζενμπεργκ) αφηγούνταν το χρονικό της διάλυσης ενός γάμου και μιας τετραμελούς οικογένειας με μια απλότητα που έκανε τη διαφορά στο κατά τα άλλα κοινότυπο θέμα. Με την ίδια απλότητα ο Μπάουμπακ προσεγγίζει εκ νέου το νέο του φιλμ κρατώντας ίσες αποστάσεις όχι μόνο από τους δύο πρωταγωνιστές του αλλά κι από τη χαρμολύπη του καλογραμμένου σεναρίου του (μια δεύτερη υποψηφιότητα ίσως για τον νεοϋορκέζο δημιουργό;). Όμως κάποια στιγμή η ισορροπία μεταξύ χιούμορ και δράματος χάνεται και το δράμα αρχίζει να βαραίνει στο στόρι με αποκορύφωμα το δακρύβρεχτο αλλά και εμπνευσμένο φινάλε που θα σας στείλει αδιάβαστους. Το φιλμ ξεκινά και τελειώνει σχεδόν από το ίδιο σημείο. Μια δυνατή και πανέξυπνη ιδέα –το γράμμα με τα θετικά σημεία που εκτιμά ο ένας στον άλλο που τους ζητά να γράψουν ο σύμβουλος γάμου– που ουσιαστικά συλλαμβάνει την αιτία χωρισμού του ζευγαριού αλλά αλλιώς αντιμετωπίζεται στην αρχή που ξεκινά η περιπέτεια κι αλλιώς βιώνεται στο τέλος, όταν όλα μοιάζουν να έχουν καταρρεύσει. Η πικρή διαπίστωση ότι ο έρωτας κάποια στιγμή τελειώνει συνοδεύει την άρνηση του Μπάουμπακ να κατασκευάσει θύτες και θύματα (αν και ενστάσεις για το πώς βλέπει τον Τσάρλι και πώς τη Νικόλ θα υπάρξουν ανάμεσα στους θεατές) στη φορτωμένη συναισθηματικά ιστορία του. Η επιμονή του στον ρεαλισμό δίχως τη διάθεση να στρογγυλέψει σκληρές γωνίες ή να κάνει πιο φιλικό το φιλμ ως προς τον μέσο θεατή καθιστούν την «Ιστορία γάμου» μια απαιτητική ταινία που παρότι κάποιες στιγμές είναι περισσότερο φλύαρη από ό,τι θα έπρεπε, αξίζει να δει κανείς. Και φυσικά οι ερμηνείες των δύο σπουδαίων σταρ –αλλά και των υποστηρικτικών δεύτερων ρόλων και κυρίως της θαυμάσιας Λόρα Ντερν ως αδίστακτης δικηγόρου– είναι ικανές να σας καθηλώσουν αφού το μπρα ντε φερ μεταξύ Τζόχανσον και Ντράιβερ έχει πολλές διακυμάνσεις και εντάσεις. Εκείνη παίζει με παροιμιώδη ευκολία την ανασφαλή ηθοποιό που θέλει να διηγηθεί πλέον τη δική της ιστορία και να επιστρέψει στο «σπίτι» της στο Λος Άντζελες με τους άνετους χώρους και το στάτους κβο του μεγάλου θεάματος. Εκείνος είναι ο νεοϋρκέζος δημιουργός που έχει μάθει να ακολουθεί πιστά το καλλιτεχνικό όραμά του χωρίς παρεκκλίσεις και συμβιβασμούς αλλά βλέπει σχεδόν πάντα να περνά το δικό του. Μετά από 10 χρόνια κοινής πορείας –εκείνη παίζει στα θεατρικά που ανεβάζει ο άντρας της– αποφασίζουν να χωρίσουν «φιλικά». Όμως όπως ξέρετε κι οι περισσότεροι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το τέλος δεν σημαίνει μόνο μια νέα αρχή αλλά και το έναυσμα για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου όπου θα βγουν στη φόρα τερατώδεις αλήθειες! Όλα όσα δεν ομολογούσαν μέχρι πρότινος οι αγαπημένοι σύντροφοι πέφτουν σαν χιονοστιβάδα. Από το αλκοολίκι και το κέρατο μέχρι τα μικρά κι ασήμαντα στη συμπεριφορά του ενός που έκαναν έξω φρενών τον άλλο. Στη μέση υπάρχει ο μικρός Χένρι που θα είναι ίσως το μοναδικό θύμα σε αυτή την ιστορία γάμου. Θλιβερό αλλά και τόσο αληθινό.
