Τίποτα πιο θλιβερό από ένα έργο όπου οι θανατώσεις παιδιών είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Όμως ο σκηνοθέτης πατάει σε πραγματικά γεγονότα χωρίς να τα εκμεταλεύεται μελοδραματικά προκειμένου να συγκινήσει το θεατή και αρκείται στην ανάπτυξη του θέματός του με αποστασιοποίηση της κάμερας και ψυχραιμία στη διαχείρηση των αισθημάτων. Η ευγονική είναι το βασικό θέμα του φιλμ. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ναζιστικής ιδεολογίας, που πάντως δεν ήταν οι πρωτοπόροι στο… είδος αφού ανάλογες πρακτικές αναπτύχθηκαν από τους ευρωπαίους αποικιοκράτες, τους αμερικανούς για την εξόντωση των ινδιάνων αλλά και κάποιες σκανδιναβικές κυβερνήσεις στην αρχή του περασμένου αιώνα, ενώ ως αρχή της θεωρείται ο κοινωνικός δαρβινισμός. Με την κινητήρια δύναμη μιας αυθεντικά συγκινητικής ιστορίας ο ικανότατος Ουέσελ πλάθει μια δραματική πλοκή όπου το πολιτικό στοιχείο συναντάει την ανθρώπινη οπτική. Η πρακτική εφαρμογή των κοινωνικών πολιτικών της ναζιστικής Γερμανίας, που τοποθετούσαν στο κέντρο της ιδεολογίας της τη βελτίωση της Άριας φυλής μέσω της εξόντωσης ανθρώπων που στοχοποιήθηκαν ως «ανάξιοι ζωής» (Lebensunwertes Leben), μεταφέρεται εύστοχα στο σενάριο που καταγράφει τον αγώνα του νεαρού Ερνστ όχι απλώς να επιβιώσει αλλά κυρίως να κατανοήσει όλη την εξωφρενική και απάνθρωπη διάσταση μιας τέτοιας πολιτικής. Είναι συγκλονιστικές οι σκηνές όπου τα πιο λαμπερά επιστημονικά μυαλά της Γερμανίας βρίσκουν σατανικό τρόπο για να θανατώνονται τα παιδιά (λιμοκτονούν ενώ τρώνε, καθώς από τις σούπες λαχανικών ύστερα από αρκετές βράσεις εξαφανίζονται όλες οι θρεπτικές ουσίες), ενώ αίσθηση προκαλεί η στάση του διευθυντή του ιδρύματος που πασχίζει μέχρι και το τέλος για να πείσει για την ορθότητα και το δίκαιο («ουσιαστικά βοηθάμε αυτά τα παιδιά απαλύνοντας τον πόνο και τερματίζοντας το βασανιστήριο τους») της πρακτικής τους. Στον απαιτητικό ρόλο του τελευταίου ο Σεμπάστιαν Κοχ («Οι ζωές των άλλων», «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι», «Homeland») δίνει μια δυνατή και κυρίως πειστική ερμηνεία, αποδίδοντας όλες τις αποχρώσεις του σκιώδη χαρακτήρα του, αλλά εκείνος που κλέβει την παράσταση είναι ο πιτσιρικάς Ίβο Πιέτζκερ από το βραβευμένο «Τζακ».
19°
