Ο Πατρίσιο Γκουσμάν είναι ένας από τους σπουδαίους ντοκιμαντερίστες των ημερών μας και η προηγούμενη ταινία του «Nostalgia for the Light» αποτελεί ένα φιλμ σταθμό, προσωπικό, πολιτικό και αναμφίβολα σπουδαίο. Το «Μαργαριταρένιο κουμπί» κινείται στο ίδιο ύφος, αν και αντί για την έρημο της Ατακάμα αυτή τη φορά εξερευνά τον ωκεανό που αποτελεί το μεγαλύτερο φυσικό σύνορο της Χιλής και την ιστορία των πρώτων κατοίκων της χώρας που ζούσαν σε απόλυτη αρμονία με αυτόν, φτάνοντας ως τη δικτατορία του Πινοσέτ και τους ανθρώπους που βρήκαν στο νερό έναν υγρό τάφο. Γοητευτικό και μαγευτικό, αλλά και σκληρό, το φιλμ του Γκουσμάν δεν είναι τίποτα παρά ένα ευρηματικό κομμάτι σινεμά κάπου ανάμεσα σε ημερολόγιο κι κινηματογραφικό δοκίμιο γεμάτο υπέροχες εικόνες ιδέες κι αφορμές για σκέψη.
18°
