Ίσως επειδή ήταν το παρθενικό ταξίδι, ως παιδί επτάχρονο, η πόλη με τις περίεργες βάρκες σαν λεπτές φέτες από καρπούζι, τα ομιχλώδη κανάλια, την πολυθρύλητη αρχιτεκτονική, την τέχνη, τη μουσική και την Ιστορία, μοιάζει να είναι μια πόλη αναγεννησιακό κόσμημα, που δεν μπορείς να της αντισταθείς, ενώ σίγουρα ενσαρκώνει πιο πιστά τον πρώτο έρωτα. Η Βενετία (ιταλικά: Venezia, βενετσιάνικα: Venesia) είναι χτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες. Είναι πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Βένετο και βρίσκεται στην ομώνυμη ελώδη λιμνοθάλασσα. Ολόκληρη η πόλη, μαζί με τη λιμνοθάλασσά της, είναι καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Αν και τα χειμερινά ταξίδια είναι δεύτερη επιλογή και της περιόδου των Χριστουγέννων ακόμη χειρότερη, ως βέρος νότιος, λάτρης των πιο θερμών κλιμάτων, αποφεύγω –όσο γίνεται– το κρύο και τον πολύ κόσμο. Ωστόσο, πήγα στο Μιλάνο καταχείμωνο τουρτουριστό. Σύντομα, μετά από ακόμη μια γουντιαλενική κατάσταση, ευτυχώς βρέθηκα Βενετία. Μπορεί κανείς να φτάσει με διάφορους τρόπους εκεί. Αεροπλάνο, τρένο, καράβι. Πήραμε το τρένο.
Βγαίνοντας από τον κεντρικό σταθμό μια πόλη μαγική άνοιξε μπροστά μας. Η Βενετία είναι εκθαμβωτική όπου και να πας, όπως και να τη δεις. Καμία άλλη πόλη δεν έχει αυτή τη θεατρική αίσθηση. Το νερό, τα λιθόστρωτα δρομάκια, οι γέφυρες, τα σκάφη και οι γόνδολες, το χρώμα των τοίχων, τα γλυπτά, τα αδιανόητα κτίρια –σκαλιστά, ζωγραφιστά από πάνω μέχρι κάτω–, τα πάντα είναι όμορφα κατασκευασμένα και με αισθητική. Ακόμη και αν χρειαστεί να επισκεφτείς το νοσοκομείο της πόλης, το κτίριο που το στεγάζει είναι ένα μνημείο σε λειτουργία. Μόνη παραφωνία κάτι νεοκατασκευές εσωτερικών χώρων πολυκαταστημάτων.
Δεν χρειάζεται να έχεις κάποιο πλάνο. Η πόλη περπατιέται ολόκληρη και μάλιστα άνετα. Μπορείς να την περιηγηθείς ακόμη και σε μια μέρα, αλλά θα την καταλάβεις καλύτερα αν έχεις περισσότερες. Πάρε όποιο δρομάκι σε τραβάει πιο πολύ και μπες σε οποιοδήποτε μαγαζί σου γυαλίσει. Δεν είναι όλα καλά, αλλά με λίγο υπομονή θα βρεις να φας και να πιεις το ποτό σου σε κάποιο ποιοτικό μαγαζί. Οι πληροφορίες στο internet είναι σε αφθονία, αν και ένας προπολεμικός οδηγός της πόλης είναι το ίδιο χρήσιμος σήμερα όσο και την εποχή που εκδόθηκε.
Προτάσεις: Το παλάτι των Δόγηδων, η πλατεία San Marco, το δημόσιο νοσοκομείο, βόλτα στο Murano και το Burano, κοντινά νησιά. Το κονσέρτο «Τέσσερεις εποχές» στην εκκλησία του San Vidal. Φαγητό στο Grotto, ενώ για ποτό υπάρχουν πολλά μπαρ. Η μεγάλη ομορφιά της προσελκύει αναπόφευκτα υπερβολικό τουρισμό – που είναι θέμα. Βέβαια, πώς να μη θέλει όλος ο κόσμος να δει τη Βενετία της Αναγέννησης;
Περισσότερες φωτογραφίες στο προσωπικό μου instagram εδώ
