Πήγα στα εγκαίνια της έκθεσης του Τάσου Βρεττού «Το αίνιγμα του Δάσους»
Δύο πράγματα θα χάσετε αν δεν τη δείτε: Τις φωτογραφίες που είναι άλλη αίσθηση να τις βλέπεις από κοντά και το φανταστικό κτίριο μέσα στο οποίο είναι τοποθετημένες
O curator είναι κι αυτός αφηγητής μιας ιστορίας, της ιστορίας που το εμπιστεύεται ο καλλιτέχνης. Καθώς μπαίνουμε στο κτήριο Νόμπελ τη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης του Τάσου Βρεττού «Το αίνιγμα του Δάσους» μέσα στο σκοτάδι που διακόπτεται από τα φωτεινά έργα του σπουδαίου φωτογράφου και τις πράσινες αχτίδες στο γυμνό τσιμέντο, συναντάμε τη Νάντια Αργυροπούλου, η οποία μαζί με τον Γιώργο Τζιρτζιλάκη επιμελήθηκαν την έκθεση.
Στους γυμνούς τοίχους, φωτογραφικά έργα μεγάλης κλίμακας από μια νύχτα στο δάσος. Οι κορμοί μοιάζουν με ερπετά, γυαλίζουν καθώς το φως πέφτει επάνω τους. Μοιάζουν με ζώα, με τέρατα, σε υποβάλλουν, σε τρομάζουν. Σε ακολουθούν. Είναι τα καμένα της Πάρνηθας, μια σπουδή του Βρεττού στη διάρκεια της καραντίνας. Πώς μοιάζει η ζωή όταν φεύγει η ζωή; Βραδινές λήψεις, βροχερές νύχτες, σκηνές δυστοπικές. Ακόμη κι αν δεν ξέρεις, καταλαβαίνεις. Σα δέρμα φιδιού μοιάζει ο καμένος κορμός και λίγο πιο πέρα ένα τέρας με μακριά άκρα, μυστηριακό και απόκοσμο.
Φτάσαμε εκεί χωρίς να γνωρίζουμε καθόλου τον χώρο. Στον ισόγειο χώρο του κτηρίου Νόμπελ, η Νάντια Αργυροπούλου μας εξηγεί. «Ο Γιώργος Μάρκου είχε οραματιστεί να δημιουργήσει ένα μουσείο με τη συλλογή που στα χρόνια είχε συγκεντρώσει με χιλιάδες αυθεντικά αντικείμενα και χειρόγραφα του ιδρυτή των βραβείων, Άλφρεντ Νόμπελ». Εκκεντρικός ή ιδιοφυής; Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Το κτήριο σχεδιάσαν δυο κορυφές της αρχιτεκτονικές: ο βραβευμένος με Pritzker Kenzō Tange και ο Edward Larrabee Barnes, οι οποίοι συγκέρασαν στα 3000 τετραγωνικά δυο κόσμους: το γιαπωνέζικο ζεν και τη βυζαντινή παρακαταθήκη. Μάλιστα, στον κήπο υπάρχει γιαπωνέζικος κήπος και παρεκκλήσι. Ο μπρουταλισμός του γυμνού σκυροδέματος δημιουργεί ένα αισθητικό σύμπαν που μεταμορφώνεται: η έκθεση είναι άλλη το πρωί και άλλη το βράδυ.
Διαβάζω στο σημείωμα της έκθεσης: «παρότι οι φωτογραφίες του Βρεττού δεν φιλοδοξούν να αποτελέσουν μαρτυρίες ολέθρου, ωστόσο επισκέπτονται φυσικά σώματα που δεν υπάρχουν πια ως είχαν, καθώς η πυρκαγιά αρχικά και η υλοτόμηση κατόπιν άλλαξαν δραστικά τα φυσικά δεδομένα των περιοχών τους. Σώματα τα οποία συγκρατούν τόσο την αύρα και τα σημάδια του βαθέος χρόνου και της ιστορίας από όπου προέρχονται, όσο και εκείνα της συγκυρίας και βίας που τα διαμόρφωσε».
Στον επάνω όροφο ο επισκέπτης βλέπει φύσεις του Τάσου Βρεττού, μικρές στιγμές σε ένα δάσος, σε μιαν άλλη ζωή: ένα πανί με έναν σούπερμαν, έναν ιππέα με το άτι του. Τα μεγάλα κούτσουρα που ταξιδεύουν στη θάλασσα και καταλήγουν σε μια παραλία. Πειραματισμοί με φως και με σκοτάδι. Στο πυκνό δάσος και στο ξέφωτο. Η έκθεση είναι μαγική: να πάτε να τη δείτε. Είναι ανοιχτή από Τετάρτη έως Κυριακή. Εκεί, στην ήσυχη γειτονιά του Χαλανδρίου, ανάμεσα στις νεόδμητες πολυκατοικίες και τα οικόπεδα, ο Γιώργος Μάρκου είχε ονειρευτεί ένα μουσείο: ο δήμος Χαλανδρίου, ο οποίος και αγόρασε το κτήριο, έχει σκοπό να το αποτελειώσει (μεγάλη συζήτηση) και να αποτελέσει έναν νέο τόπο συνάντησης. Ανυπομονούμε!
Διάρκεια έκθεσης: Παρασκευή 4/11 έως Κυριακή 11/12/2022 «Το αίνιγμα του Δάσους», Κτίριο «Νόμπελ», χώρος πολιτισμού Δήμου Χαλανδρίου, Ήβης 30 &Τυμφρηστού, Χαλάνδρι Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη – Παρασκευή 17:30–21:30 Σάββατο &Κυριακή 12:00–18:00
Επίσκεψη στην έκθεση του φωτογράφου Τάσου Βρεττού «Το αίνιγμα του Δάσους» στο κτίριο «Νόμπελ» στο Χαλάνδρι
Επίσκεψη στην έκθεση του φωτογράφου Τάσου Βρεττού «Το αίνιγμα του Δάσους» στο κτίριο «Νόμπελ» στο Χαλάνδρι
Επίσκεψη στην έκθεση του φωτογράφου Τάσου Βρεττού «Το αίνιγμα του Δάσους» στο κτίριο «Νόμπελ» στο Χαλάνδρι
