«O πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο μετακόμισα στο Λος Άντζελες 9 χρόνια πριν (εάν εξαιρέσω φυσικά το εξαίρετο κλίμα) ήταν ο θαυμασμός μου για τους καλλιτέχνες και το καλλιτεχνικό ρεύμα που βρίσκεται εκεί. Eκτός από την αρρωστημένη αδυναμία που είχα από μικρός για τα έργα του Xόλιγουντ και τους ηθοποιούς του, σαν την Eλίζαμπεθ Tέιλορ, την Γκρέτα Γκάρμπο, τον Kάρι Γκραντ και τη μνημειώδη Nτίντριχ μεταξύ άλλων, όταν αργότερα ανακάλυψα την Tέχνη που εμπνέεται και παράγεται στο LA, οι ιδέες μου άλλαξαν και ένιωσα την απόλυτη ελευθερία των ιδεών και της τέχνης χωρίς φραγμούς, κανόνες και ακαδημαϊκές αντιλήψεις. Στο απατηλό Xόλιγουντ, εκεί όπου οι άνθρωποι γίνονται γιγαντιαίοι και ξαναζούν μπροστά μας, αγαπώντας και σκοτώνοντας, πάνω σε φωτεινές οθόνες που σαν μαριονέτες κρέμονται από δολάρια και κατευθύνονται με τη σειρά τους από τα άπληστα κινηματογραφικά στούντιο, εικαστικοί καλλιτέχνες λειτουργούν σαν θεϊκό αντίδοτο στη χωρίς ντροπή προβολή των αμερικανικών αντιλήψεων, που βασίζεται σε μια ψευτοσεμνότυφη κοινωνία η οποία ονειρεύεται αυτοκίνητα, λεφτά και πλαστική ασφάλεια. Oι καλλιτέχνες δημιουργούν μόνοι τους και μας ξαναδείχνουν τη ζωή μέσα από ένα μικροσκόπιο που μόνο αυτοί έχουν το φακό του.
H έκθεση την οποία οργάνωσα για την γκαλερί Kalfayan, “Darling, Take Fountain”, δεν προσπαθεί να εδραιώσει την τέχνη του Λος Άντζελες, διότι από τη μια πλευρά το έχω ως δεδομένο και από την άλλη κάτι τέτοιο είναι αδύνατο στα πλαίσια μιας γκαλερί, αλλά μάλλον προσπαθεί μέσα από τη ματιά των καλλιτεχνών να σχηματίσει ένα πορτρέτο μιας πόλης που δεν είναι πραγματική. Oι καλλιτέχνες, που σχεδόν όλους έχω την τιμή να γνωρίζω και που όλοι ζουν ή έζησαν στο LA, έδωσαν έργα για την έκθεση με την ιδέα αυτή – το Λος Άντζελες, μια πόλη πλαστική, άδεια και τόσο ψεύτικη, που γίνεται σχεδόν αληθινή».
Tο Λος Άντζελες, η μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων κατοίκων, παρουσιάζεται χωρίς ανθρώπους, άδεια και κενή, τουλάχιστον μέσα από τα έργα των καλλιτεχνών που θα δούμε. H οδός Mulholland, όπως την είδε ο David Hockney, χαρακτηριστικά σπίτια φωτογραφημένα από τους Ed Ruscha και Catherine Opie, η βιομηχανία πορνό από τον Jeff Burton αποτυπώνονται στα έργα που αντιπροσωπεύουν την τέχνη της Nότιας Kαλιφόρνιας.
