Ο Στάθης Αλεξόπουλος εξερευνά τη διαχρονική σχέση του ανθρώπου με τα αντικείμενα του πόθου

Μια έκθεση σύγχρονης τέχνης στο κέντρο της πόλης. Το «Νyx Esperia Palace» σε συνεργασία με τη Sianti Gallery φιλοξενεί το πρότζεκτ «Shapes of Desire» του Στάθη Αλεξόπουλου. Στους κοινόχρηστους χώρους του ξενοδοχείου, οι πελάτες του αλλά και οι διερχόμενοι πολίτες που βρίσκονται στο κέντρο για δουλειές ή για ψώνια μπορούν να έρθουν σε επαφή με μια σειρά από εργα τέχνης, πίνοντας τον καφέ ή το ποτό τους. 

Η σύγχρονη τέχνη έρχεται πιο κοντά στον κόσμο, σε ένα μέρος που δεν ξεφεύγει από τα όρια της γκαλερί και του μουσείου και γίνεται μέρος της καθημερινότητας της πόλης με τον πιο αρμονικό τρόπο. Έντονα χρώματα και σχήματα κοσμούν το Nyx Esperia ενώ οι χώροι του διαμορφώθηκαν από τον καλλιτέχνη έτσι ώστε να μπορέσει να εντάξει με τον καλύτερο τρόπο τα έργα του, ώστε να φαίνονται πλήρως εναρμονισμένα με τον περιβάλλοντα χώρο. 

Στάθης Αλεξόπουλος: The shapes of desire στο Nyx Esperia Palace

Ο Στάθης Αλεξόπουλος δημιουργεί τα σχήματα του πόθου και της επιθυμίας. Αυτό το πρότζεκτ αποτελεί εννοιολογικά για εκείνον μια συνέχεια της πρηγούμενης έκθεσής του με τίτλο «Kidsroom», που είχε φιλοξενηθεί επίσης σε ξενοδοχείο, στο Electra Art Space. Εκεί, επηρεασμένος και από τον ερχομό του παιδιού του, είχε αφιερώσει το πρότζεκτ του σε παιχνίδια που κάθε παιδί επιθυμεί, όπως ένα παπάκι, ένα αυτοκινητάκι ή ένας αγαπημένος ήρωας της Disney, σε διάφορα χρώματα. Στη νέα του έκθεση εστιάζει στα «παιχνίδια» των ενηλίκων, δηλαδή όλα εκείνα τα αντικείμενα που επιθυμεί κάποιος να αποκτήσει. Δεν τα βλέπει όμως με την έννοια της υλικότητας αλλά με τον συμβολισμό που κρύβουν: ταχύτητα, δυναμισμός, χαλάρωση, ψυχική ηρεμία, ελευθερία... 

Στην έκθεση θα δούμε έργα σε διάφορα σχέδια και σχήματα που ο καλλιτέχνης έχει δουλέψει με πολύ κόπο και μεράκι αλλά και ειδικές τεχνικές, ώστε να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει. Όπως μου ανέφερε ο Στάθης Αλεξόπουλος, «η έκθεση αυτή προέκυψε από έργα που δουλεύω τα τελευταία τρία χρόνια. Για να γίνει κάθε έργο χρειάζεται πολλή δουλειά. Περνάει από διάφορα στάδια μέχρι να βγει το αποτέλεσμα που εσείς βλέπετε». Μας έδωσε ένα ενδεικτικό παράδειγμα: «Η Κίτρινη Formula 1, που έχει φτιαχτεί σχεδόν στο μέγεθος μιας κανονικής Formula, μου πήρε σχεδόν 1,5 χρόνο για να την ολοκληρώσω». Ενώ τα έργα πιο μικρής κλίμακας θα πάρουν το καθένα τουλάχιστον ένα μήνα. Και πάει λέγοντας. Εξαρτάται από την επεξεργασία που θα γίνει στα υλικά και τα χρώματα. 

Στάθης Αλεξόπουλος: Οι τεχνικές που χρησιμοποιεί και τα χρώματά του

Ο Στάθης Αλεξόπουλος ακολουθεί στα έργα του πάντα την ίδια διαδικασία. Στα έργα του θα δείτε αυτή τη χαρακτηριστική τεχνική με τους κόμπους που είναι το σήμα κατετεθέν του. Όταν ξεκινάει να δουλεύει σε ένα άργο, αρχίζει παραδοσιακά, φτιάχνοντας το στο χέρι, χρησιμοποιώντας εύπλαστα υλικά αρχικά, όπως ο πηλός.  Στη συνέχεια, για να πετύχει το αποτέλεσμα που θέλει, φτιάχνει ένα καλούπι πάνω στο σχέδιό του, ένα μοναδικό καλούπι για κάθε έργο, στο μέγεθος που επιθυμεί να κατασκευαστεί. Από το καλούπι δημιουργείται μια κατασκευή όπως εκείνος τη θέλει. Και εκεί θα χρησιμοποιήσει τα υλικά υψηλής αντοχής, όπως η ρητίνη, ο ορείχαλκος, το αλουμίνιο και το μάρμαρο.

Στη συνέχεια, επεμβαίνει στο χρώμα. Η επέμβαση αυτή γίνεται με τρείς τρόπους. Από τη μια είναι τα χρώματα αυτοκινήτων. «Μέσα στο εργαστήριό μου, έχω ένα ολόκληρο καθετοποιημένο βαφείο αυτοκινήτων. Εκεί βάφω πολλά από τα γλυπτά μου». Πέρα από τα χρώματα αυτοκινήτων, υπάρχει και μια άλλη τεχνική, αυτή που δίνει την εντύπωση καθρέφτη. Θα τη δείτε στο έργο «Riva». Αλλά η πιο χαρακτηριστική του τεχνική -που είναι δική του πατέντα- είναι αυτό το γαλαζοπράσινο χρώμα που έχουν όλα τα έργα του που θυμίζει αλλοιωμένο από τα πολλά χρόνια χαλκό. Το χρώμα αυτό που προκύπτει το αποκαλει «Tiphanys green patina». Με έναν χημικό τρόπο επεμβαίνει στον μπρούντζο, ώστε να τον οξειδώσει και να πάρει την πράσινη πατίνα που δημιουργεί ο ορείχαλκος μέσα στον χρόνο. Έτσι επιτυγχάνει και μια ζωγραφικότητα στα έργα του. Στο σερφ που βλέπουμε παρακάτω χρησιμοποίησε τόσο αυτήν την τεχνική, όσο και έντονα στοιχεία ορείχαλκου, ώστε να πετύχει και μια χρωματική αντίθεση. Μάλιστα, όπως μου αποκάλυψε, τα φινάκια του σερφ τα έχει χυτεύσει σε κανονικό εργαστήριο αργυροχρυσοχοΐας, χρησιμοποιώντας πολύ καλής ποιότητας ορείχαλκο, ώστε να δίνει την αίσθηση του χρυσού και να δημιουργείται ένα έντονο χρωματικό κοντράστ με την πράσινη πατίνα. 

Μιλώντας μου για την έκθεση στο Nyx, μου ανέφερε ότι ήταν μεγάλη πρόκληση για εκείνον να στηθεί εκεί και να εναρμονιστεί με τον χώρο. «Κάναμε πολλές δοκιμές και μετακινήσαμε πολλά αντικείμενα του ξενοδοχείου, ώστε να τοποθετηθούν τα έργα μου με μια λογική. Νομίζω όμως ότι τελικά αυτό πέτυχε και ήταν σαν να μεταμορφώσαμε το ξενοδοχείο σε μια γκαλερί». 

Ξεκινώντας από τον χώρο υποδοχής, εκεί κρατήσανε κάποιους καναπέδες για να κάθεται ο κόσμος, αλλά υπήρχαν και άλλες που αφαιρέθηκαν. Ωστόσο, ο χώρος διαμορφώθηκε σαν τόπος χαλάρωσης και υποδοχής. Γι αυτό άλλωστε τοποθετήθηκε εκεί το «joystick» από το Playstation αλλά και το παιχνιδιάρικο χρωματιστό «Art».  Από την άλλη, η Κίτρινη Formula έπρεπε να τοποθετηθεί σε ένα σημείο που και να χωράει (αφού έχει φιλοτεχνηθεί σε κανονικές διαστάσεις, όπως προαναφέραμε) αλλά και να αναδεικνύεται.

Όσο προχωράμε προς τα μέσα, αποκαλύπτονται εμβληματικά σύμβολα της ταχύτητας, όπως το σήμα της Ferrari και της Lamborghini. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης, είναι αφιερωμένο στη θάλασσα και την ελευθερία μέσω της ταχύτητας. Εκεί θα βρούμε το σερφ, αλλά και το «Riva», αλλά και τα οχήματα, όπως η τζάγκουαρ και η κόκκινη Formula. 

Μια έκθεση που θα μας ταξιδέψει σε χρώμα και σχήματα, γεμάτη δυναμισμό και αντιθέσεις σε έναν χώρο, όπου μπορεί εύκολα κάποιος να πάει για ποτό ή για φαγητό -ή ακόμα και για βόλτα- και να έρθει σε επαφή με έργα τέχνης με έναν χαλαρό τρόπο, βολτάροντας στην πόλη ή κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα ανάμεσα στα τρεξίματά του στους γρήγορους ρυθμούς της Αθήνας. 

Δείτε περισσότερα για την έκθεση στο City Guide της Athens Voice