Ο «Καταρρέων Μύλος» του Έγκον Σίλε εκτίθεται στη Βιέννη

Ένας νερόμυλος υπό κατάρρευση. Τα αφρισμένα νερά του ποταμού απειλούν τα ίδια τα θεμέλιά του. Είναι Ιούνιος του 1916 και η Ευρώπη βρίσκεται στην καρδιά της δίνης του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Έγκον Σίλε, στρατευμένος, θα καταφέρει να ζωγραφίσει εννέα μόνο πίνακες κατά τη διάρκεια που υπηρέτησε. Οι περισσότεροι προσωπογραφίες. Ανάμεσά τους όμως και ένα τοπίο. Με μία σχεδόν ασυνήθιστη, για το στυλ του, αντικειμενικότητα. Πίσω από την οποία όμως διακρίνονται οι συμβολισμοί: η παροδικότητα του κτίσματος, η απειλή, τα φουρτουνιασμένα νερά που απειλούν την ίδια την ύπαρξη του. «Ζούμε στην πιο βίαιη εποχή που έχει δει ποτέ ο κόσμος [...] - ο καθένας μας πρέπει να υποστεί τη μοίρα του ζώντας ή πεθαίνοντας - έχουμε γίνει σκληροί παριστάνοντας πως δε φοβόμαστε», θα γράψει στην αδελφή του εκείνες τις μέρες. Ο ίδιος θα χαρακτηρίσει αργότερα τον πίνακά του ως «ίσως το καλύτερο τοπίο μου». Θα προλάβει να δημιουργήσει αρκετούς ακόμη πίνακες, βυθισμένους, τους περισσότερους, στην απόγνωση μέχρι τον θάνατό του, δύο χρόνια αργότερα, εξαιτίας της ισπανικής γρίπης, στα είκοσι οχτώ του χρόνια.

Τώρα, ο «Καταρρέων Μύλος» του εκτίθεται μαζί με άλλα 130 έργα του στη μεγάλη έκθεση με τίτλο «Changing Times. Egon Schiele's Last Years: 1914-1918» στο Leopold Museum της Βιέννης, που εγκαινιάσθηκε προχθές και θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Ιουλίου.