Εικαστικα

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στη Στέγη

Νέο φωτογραφικό υλικό από το Still Life

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου έφτασε τα 50, εξακολουθεί όμως να είναι νέος, πρωτότυπος και επαναστατικός, με το νεύρο ενός εφήβου. Από το 2009 ξεκίνησε μια εναλλακτική ερευνητική πορεία προς την μεγαλύτερη δυνατή απλότητα και τον επαναπροσδιορισμό των πρωταρχικών σκηνικών υλικών. Αυτή είναι η συλλογιστική πορεία και πίσω από την τελευταία και πολυαναμενόμενή του δουλειά, για πρώτη φορά στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Ο ίδιος μαζί με έξι περφόρμερ πραγματώνουν το σκηνικό σύμπαν του Still Life. Το ίδιο το Still Life είναι ένα έργο που απογυμνώνει τα συνθετικά του υλικά. Κάτω από ένα μεγάλο ουρανό, σε μια σκηνική ερημιά, ο άνθρωπος-εργάτης αναμετριέται με τη βαρύτητα των βασικών υλικών στην προσπάθειά του να ενωθεί με την ελαφρότητα του σύμπαντος που τον περιέχει. Τα σώματα διασπώνται, δημιουργώντας οπτικές απάτες με στόχο να φωτίσουν σταδιακά τη σισύφεια αναζήτηση του ανθρώπου για νόημα.

Τοίχοι γκρεμίζονται, οι ερμηνευτές βγαίνουν μέσα από τα συντρίμμια, πέφτουν, σηκώνονται και ισορροπούν. Το έργο θυμίζει την ελληνική πραγματικότητα. Ξεκινάει με τον Παπαϊωάννου καθισμένο σε μια απλή μαύρη καρέκλα κρατώντας μια πέτρα. Η καρέκλα χάνεται ξαφνικά και ο ίδιος παλεύει να ξεφύγει από τα πρέπει και τα συνηθισμένα και να αλλάξει το χάρτη της υπάρχουσας πραγματικότητας.Το έργο πήγε πολύ καλά εισπρακτικά και οι παραστάσεις πήραν παράταση για λίγες ακόμα μέρες στα μέσα Ιουνίου.