Εικαστικα

5 εικαστικές βόλτες στην Αθήνα

Εσύ τι θα δεις τις γιορτές;

A.V. Team
ΤΕΥΧΟΣ 684
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Βόλτα στις χριστουγεννιάτικες γκαλερί. Γιατί είτε σε φάση μοναξιάς, είτε σε φάση παρέα, παντού η Αθήνα τέτοιες μέρες χαρίζει εικόνες και τέχνη πολυποίκιλης ομορφιάς. Μικρός οδηγός, επομένως, για να βγείτε στα καλύτερα εικαστικά των ημερών, τρία, δυο, ένα, ακολούθησε.

Στην Γκαλερί Σκουφά, στο Κολωνάκι, μια all star αρμάδα από 50 καλλιτέχνες ειδικού ζωγραφικού βάρους και συναισθήματος μεγατόνων, εμπνέονται από την εποχή. Γιατί τα Χριστούγεννα, πάνω από όλα είναι συναίσθημα. Κυριτσόπουλος, Μαντζαβίνος, Χαδούλης, Χάρος, Τζινούδης, Κοντέλλης, σε καλούν να δεις τις δικές τους εκδοχές στο θέμα Χριστουγεννιάτικη Ιστορία. Έως και τις 12/1.

Ειρήνη Κανά @ Γκαλερί Σκουφά

Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, Νέα Ιωνία, αποκέντρωση οέο, γιατί δεν είναι μόνο το αθηναϊκό downtown που σπαρταράει, είναι και οι τρεις συλλέκτες, Βογιαζόγλου, Φέλιος και Χριστοφής, που παρουσιάζουν 70 από τα καμάρια τους, χωρίς ανταγωνισμό, χωρίς κομπασμούς, μόνο αγάπη και ισχύς εν τη ζωγραφική ενώσει: «Τρεις συλλέκτες - τρεις εποχές» θα πει πως από Κεσανλή, Ρόρη, Παύλο, Μπιτσάκη, Σελιμά, Σακαγιάν, Γαΐτη, Ακριθάκη, και άλλους τόσους σε τρελό χρονικό random play, θα απολαύσεις ένα πανόραμα ελληνικής μεταπολεμικής ζωγραφικής.

Αχ, Ρεβέκκα! Στην γκαλερί Καμχή, στο Μεταξουργείο, συναισθήματα, φιγούρες και όνειρα, εφιάλτες με μάτια που κοιτούν και πρόσωπα που κάτι θέλουν να σου εξομολογηθούν, καθηλώνουν. Ζωγραφική και φωτογραφία όπου παίζουν υπογραφές παγκόσμιας κλάσης: Ρίτα Άκερμαν, Νομπουγιόζι Αράκι, Ναν Γκόλντιν, κι από «ελληνάκια» οι πολυαγαπημένοι Μωρίς Γκανής και Μανταλίνα Ψωμά. Εντάξει, έχεις χρόνο ως και τις 28 Φεβρουαρίου, αλλά το ξαναλέω: κάτι τέτοιες μέρες, ειδικά για τους μοναχικούς, οι γκαλερί και οι βόλτες εντός τους είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό για τη μοναξιά και τις μαυρίλες!

Alma (Κολωνακίου) maters, Τάσος Μισούρας rules, αίνιγμα, ρομαντισμός, ανατροπή, επιθυμία, αγωνία για συνεύρεση. Προσωπική αδυναμία: ο μελαγχολικός υπαινιγμός του πινέλου του, το ρευστό και το αποσπασματικό τούτου του ζωγράφου φτιάχνει μια αφήγηση-μελομακάρονο με τη γλυκύτητά του, αρμονικά με το sweet disaster των ημερών.

Γλυφάδα, στην Blender, για τις ζωγραφιές του Γεράσιμου (Μεμά) Τουλιάτου, που, όταν ζούσε και μεγαλουργούσε, τα τεράστια έργα του κοσμούσαν τις εισόδους των κινηματογράφων. Αλέν Ντελόν και Μπρους Γουίλις, «Το χάραμα» του Μπίστικα, κι άλλα πόσα κινηματογραφικά ενσταντανέ, όπως τα επιμελήθηκαν οι κόρες του, θα τα βρεις χάρτινα και γιγάντια στον όγκο, να σε ξαναγυρνούν σε κάποια παλιά Χριστούγεννα στη Σταδίου, που έψαχνε να βρει πού παίζει η «Μελωδία της ευτυχίας».