Η Αίθουσα Τέχνης Ρεββέκα Καμχή συμμετέχει στη φετινή Art-Athina με έργα των συνεργατών της Ντιάννα Μαγκανιά, Άγγελου Πλέσσα, Μανταλίνας Ψωμά, Κωνσταντίνου Κακανιά, αλλά και ξένω καλλιτεχνών, όπως των Rita Ackermann, Sean Landers, Nobuyoshi Araki και Nan Goldin.www.rebeccacamhi.com
H Rita Ackermann γεννήθηκε στην Ουγγαρία και σπούδασε στη Σχολή Kαλών Τεχνών της Bουδαπέστης. Tα τελευταία χρόνια ζει στη Νέα Υόρκη. Eχει εκθέσει σε σημαντικές γκαλερί στην Αμερική, την Eυρώπη και την Ιαπωνία. Έχει συμμετάσχει στην Μπιενάλε του Whitney Museum της Νέας Υόρκης και έχει παρουσιάσει δουλειά της σε μεγάλα Μουσεία όπως το MoCA, στο Μαΐάμι, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Μόντρεαλ, το Pompidou στο Παρίσι κ.ά. Στα έργα της χρησιμοποιεί ακρυλικό, λάδι, σπρέι και κάρβουνο, έντονα χρώματα, τα οποία επεξεργάζεται πάνω στους μουσαμάδες με μεγάλες βούρτσες ή με τα χέρια της δημιουργώντας την αίσθηση του ανάγλυφου. Το κολάζ κατέχει κεντρικό ρόλο στη δουλειά της και αναμειγνύεται συνεχώς με τη ζωγραφική, με αποτέλεσμα φιγούρες και ποιητικές φράσεις να μπλέκονται με εικόνες από εφημερίδες επιχειρώντας μία εξερεύνηση ανάμεσα στο αφηρημένο και το πραγματικό, το κυνικό και το ρομαντικό.
Ο Nobuyoshi Araki γεννήθηκε στο Τόκιο. Εκεί σπούδασε φωτογραφία και στη συνέχεια ξεκίνησε μια πλούσια εκδοτική δραστηριότητα φωτογραφικών βιβλίων. Ο Araki θεωρείται αδιαμφισβήτητα ο σπουδαιότερος εν ζωή φωτογράφος στην Ιαπωνία και σίγουρα ο πιο αντιφατικός. Η ανεξάντλητη του ενέργεια αντικατοπτρίζεται στα περίπου 350 βιβλία που έχει εκδώσει μέσα στις 4 τελευταίες δεκαετίες. Η θεματολογία της δουλειάς του περιλαμβάνει κοινωνικά ταμπού που σχετίζονται με τη ζωή και τον θάνατο αλλά και ένα έντονο ερωτικό στοιχείο. Κάποια από τα σημαντικότερα φωτογραφικά του βιβλία είναι τα: Sentimental Journey (1971), Tokyo Lucky Hole (1985), και Shino.
Η Nan Goldin γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον και άρχισε να πειραματίζεται με την φωτογραφική της μηχανή από πολύ μικρή ηλικία μετά την αυτοκτονία της μεγαλύτερης αδελφής της «ώστε να κρατήσει τις αναμνήσεις της». Η πρώτη της έκθεση το 1973 ήταν βασισμένη στην γκέι και τρανσέξουαλ κοινότητα της πόλης. Στα τέλη των 70s μετακομίζει στην Νέα Υόρκη και ξεκινά να καταγράφει την New Wave σκηνή, την γκέι κουλτούρα και τους απόκληρους της συνοικίας Bowery. Αυτές οι φωτογραφίες θα γίνουν η πιο διάσημη δουλεία της με τίτλο “The Ballad of Sexual Dependency”. Η αισθητική της επηρέασε την τέχνη της φωτογραφίας, αλλά και μία ολόκληρη γενιά, ρίχνοντας μία ρεαλιστική ματιά στην underground Νέα Υόρκη. Έργα της έχουν εκτεθεί στα σημαντικότερα μουσεία και γκαλερί παγκοσμίως όπως: Mathew Marks gallery ( Νέα Υόρκη), Institute of Contemporary Arts (Λονδίνο), MoMA (Νέα Υόρκη), Whitney Museum of American Art (Νέα Υόρκη), Musée du Louvre (Παρισι) κ.α.
Konstantin Kakanias, “Forty four (Devon the spider)”, 2012, gouache on paper, 77 x 111 cm
Ο Κωνσταντίνος Κακανιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961, σπούδασε στο Παρίσι και τα τελευταία χρόνια ζει, εργάζεται στο Λος Άντζελες. Εικονογραφήσεις του έχουν δημοσιευτεί σε μεγάλα περιοδικά της Ευρώπης και της Αμερικής όπως στο περιοδικό των New York Times και των Los Angeles Times. 'Έχει εκθέσει έργα του σε γκαλερί στην Ευρώπη και στην Αμερική καθώς και σε σημαντικά μουσεία, ανάμεσα τους, The UC Berkeley Art Museum, Λος 'Αντζελες, The Hammer Museum, Λος 'Αντζελες, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Μουσείο Γουλανδρή, Αθήνα κ.α. 'Εχουν εκδοθεί τρία βιβλία με σχέδιά του (Freedom or Death, Mrs Tependris: The Contemporary Years και Mrs Tependris...just before the Olympic Games in Athens). Το τελευταίο κυκλοφόρησε με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Ολυμπιακών Αγώνων του Υπουργείου Πολιτισμού με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 2004.
Angelo Plessas, “The Extropist”, 2012, print on fabric, 200 x 140 cm
O Άγγελος Πλέσσας ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η δουλειά του Άγγελου Πλέσσα τοποθετείται μέσα και γύρω από το διαδίκτυο. Ο καλλιτέχνης ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών που μεγάλωσαν με το διαδίκτυο και διατηρούν το στούντιο τους στον φορητό υπολογιστή τους. Τα έργα του συνήθως εστιάζουν σε θέματα ταυτότητας και εξουσίας και γίνονται χαρακτήρες και πορτρέτα, όπου συνυπάρχουν το παράξενο και το καυστικό, εκφράζοντας αφηρημένα συναισθήματά, όπως συνήθως βιώνονται στην καθημερινή μας ηλεκτρονική επικοινωνία. Ο Άγγελος Πλέσσας έχει εκθέσει την δουλειά του σε μουσεία, ιδρύματά και γκαλερί με ατομικά project, όπως στο όσιο Jeu de Paume στο Παρίσι, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, στο Berkeley Art Museum και στο Ίδρυµα ∆ΕΣΤΕ. Έχει συμμετάσχει στις Μπιενάλε της Αθήνας, της Βαλένθια και των Τιράνων. Το 2009, βραβεύθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Αναθέσεων Rhizome του New Museum της Νέας Υόρκης. Είναι υπότροφος του Προγράμματος Fulbright.
Mantalina Psoma, “The Removal 17”, 2011, oil on canvas, 50 x 60 cm
Η Μανταλίνα Ψωμά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γερμανία. Η δουλειά της έχει δημοσιευτεί στο βιβλίο Vitamin P, ''New Perspectives in Painting'', Phaidon Press, που περιλαμβάνει 114 από τους σημαντικότερους σύγχρονους ζωγράφους διεθνώς. H δουλειά της Μανταλίνας Ψωμά δανείζεται στοιχεία από τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο, συλλαμβάνοντας στιγμιότυπα και δίνοντας έμφαση στην ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος χώρου αλλά και στον ψυχισμό των απεικονιζόμενων, έχοντας ως αφετηρία της την κλασική ζωγραφική.
O Sean Landers γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη και σπούδασε στο Yale University όπου είναι πλέον επίτιμος διδάκτορας. Έργα του έχουν εκτεθεί επανειλημμένα σε γκαλερί και μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής. Η έννοια της ανθρώπινης αδυναμίας αλλά και της αυτολύπησης, ο παραλογισμός που συνεπάγεται τον έλεγχο του εαυτού, αποτελούν θέματα που απασχόλησαν αρκετά τον Landers και επαναλαμβάνονται κατά καιρούς στο έργο του.
DeAnna Maganias, “Untitled”, 2008, acrylic and pen on paper mounted on board 103 x 108 cm
H Ντιάννα Μαγκανιά γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον. Αντλεί τη θεματολογία της από προσωπικές ανησυχιες και εμπειρίες, τις οποίες μεταφράζει σε οικουμενικά βιώματα και καταστάσεις. Στο σύνολό του, το έργο της μας κάνει να αμφισβητούμε τη θέση μας στο φυσικό κόσμο που ζούμε ή τουλάχιστον να αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον μας από μιαν άλλη οπτική. Η δουλειά της δεν κατατάσσεται σε μια εικαστική μορφή επειδή δεν περιορίζεται ούτε στην τεχνική προσέγγιση ούτε στο υλικό. Ανάλογα με τις εννοιολογικές απαιτήσεις του εκάστοτε έργου, η καλλιτέχνιδα επιλέγει το κατάλληλο μέσον για να το φέρνει εις πέρας. Η Μαγκανιά έχει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Ιταλία.
10°
