Τα έργα του μοιάζουν με old fashioned κινηματογραφικές αφίσες, σαν εκείνες που χαζεύαμε έξω από τα θερινά σινεμά τα παλιά καλοκαιρινά απογεύματα τρώγοντας παγωτό χωνάκι. Ο Γιάννης Βαλυράκης χρησιμοποιώντας καμβάδες μεγάλων διαστάσεων και έντονες αποχρώσεις δημιουργεί έργα που αποπνέουν νοσταλγία για μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί, αυτή των παλιών κινηματογραφικών πόστερ. Φιλοξενήσαμε ένα έργο του στο εξώφυλλο του τεύχους 485 της A.V. και μιλήσαμε μαζί του για τη δουλειά του
Πες μας δυο λόγια για το έργο που έφτιαξες για το εξώφυλλο της Athens Voice.
Είναι ένα κομμάτι της θεματολογίας που δουλεύω αυτό τον καιρό (αφίσες κινηματογράφου) και είναι εμπνευσμένο από τους χαρακτήρες του David Fincher.Το έργο είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να δίνει την εντύπωση ότι είναι μόνο ένα τμήμα της τεράστιας επιφάνειας μιας αφίσας κινηματογράφου. Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον το μεγάλο μέγεθος της κινηματογραφικής αφίσας και τη δυνατότητα που μου δίνεται να αποδίδω τους χαρακτήρες σε διαστάσεις μεγαλύτερες ή ακόμα και διπλάσιες του πραγματικού. Περιορίζω την χρωματική μου παλέτα, όπως θα έκανα και στη μεταξοτυπία και χρησιμοποιώ έντονες αποχρώσεις δίνοντας ένταση στις φιγούρες. Προσπαθώ να πετύχω μια μείξη street art, pop art και comic σαν αντίθεση στην ρετρό ιδέα της παλιάς αφίσας του σινεμά.
Κάνεις έργα βασισμένα στην παλιά τεχνική της ζωγραφισμένης στο χέρι κινηματογραφικής αφίσας. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το είδος;
Αγαπώ τον κινηματογράφο και μικρό παιδί στεκόμουν έκθαμβος μπροστά στη μεγαλοπρέπεια της κινηματογραφικής αφίσας. Μου έκανε εντύπωση πώς κάτι τέτοιο μπορεί να φτιάχνεται στο χέρι και το παρατηρούσα με δέος. Νιώθω τυχερός μάλιστα, που πρόλαβα τέτοιες αφίσες να αλλάζουν στους κινηματογράφους κάθε εβδομάδα. Βρίσκω πια αυτή την τέχνη, να την έχει παρασύρει χωρίς επιστροφή το ποτάμι των ψηφιακών εκτυπώσεων.
Από πού αντλείς έμπνευση για τα έργα σου;
Σίγουρα η μουσική, οι χαρακτήρες, η ατμόσφαιρα, τα χρώματα και οι χρωματικές παλέτες μιας ταινίας είναι σκαλοπάτι έμπνευσης. Σημαντική για μένα όμως είναι και η καθημερινότητα. Η ζωή στους δρόμους της πόλης, οι μυρωδιές και τα χρώματα της, οι άνθρωποι και ό,τι αποτυπώνεται στο πρόσωπο τους.
Σε ποια γειτονιά της Αθήνας ζεις και ποια είναι τα τρία πράγματα που αγαπάς πιο πολύ σ’ αυτήν;
Ζω στο Χολαργό, που είναι η γειτονιά των παιδικών μου χρόνων. Αν και απέχει πολύ ο σημερινός Χολαργός από αυτόν που γνώρισα ως παιδί, με αποζημιώνει ακόμη και μάλιστα αδρά. Αγαπώ τη γειτονιά μου για πολλούς-πολλούς λόγους, κι αν χρειάζεται να βρω μόνο τρεις, θα ‘λεγα τα καλοκαιρινά βράδια που ακούω τους πιτσιρικάδες να παίζουν στην πλατεία μέχρι αργά, το ότι μπορώ, επίσης βράδυ, να κάνω ποδήλατο σε ήσυχους δρόμους που υπάρχουν ακόμη στο Χολαργό και ότι μπορώ να φτάσω μέχρι τον Υμηττό και να δω τα φώτα της πόλης από ψηλά.
Αν μπορούσες να ζωγραφίσεις σε όποιο κτίριο θέλεις στην Αθήνα, τι θα έφτιαχνες και πού;
Το κτίριο στην οδό Σταδίου με τη ζωγραφισμένη διαφήμιση τσιγάρων που παραμένει ακόμα, αντιστέκεται χρόνια πολλά, αν και μισοσβησμένη από τον χρόνο. Κάθε φορά που περνάω από αυτό το σημείο της Σταδίου, θα σταθώ και θα παρατηρήσω αυτή την προκλητική για μένα μεγάλη επιφάνεια. Και κάθε φορά, θα’ χω μια καινούργια, διαφορετική από την προηγούμενη ιδέα.
Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο;
Συνεχίζω πάντα να δουλεύω μια σειρά από πόστερ κινηματογράφου, αυτή την περίοδο μάλιστα, ένα κομμάτι της δουλειάς βρίσκεται στον πολυχώρο Cinco (Σκουφά 52). Δουλεύω ταυτόχρονα κάποια Gig posters σε μεταξοτυπία στο στούντιο μου.
Ο Γιάννης Βαλυράκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε τις βασικές του σπουδές, συνεχίζοντας με Αρχιτεκτονική Ανακαίνιση στην Πάτρα. Ακολούθησαν σπουδές πάνω στις τέχνες και το design (υποτροφία), στο Loughborough School of Arts της Αγγλίας, Μεταξοτυπίας στο South Nottingham College και Οπτικών Τεχνών (Visual Arts) στο Central College Nottingham. Ο μεταπτυχιακός του τίτλος είναι στην Απεικόνιση και Εικονογράφηση (MA in 2D & 3D Visualization and Illustration). Έχει εργαστεί στην Αγγλία, όπου διατηρούσε προσωπικό στούντιο ως ελεύθερος επαγγελματίας και έχει εκθέσει και συνεργαστεί στα Backlit Studios και Surface Gallery του Nottingham. Έργα του βασισμένα στην παλιά τεχνική της ζωγραφισμένης στο χέρι κινηματογραφικής αφίσας εκθέτει στον πολυχώρο Cincο (Σκουφά 50, Κολωνάκι).
19°
