Πολιτισμος

Βλάσσης Μπονάτσος: 18 χρόνια από τον θάνατό του

«Μόνο στη φαντασία επιτρέπω να μου βάζει όρια»

Κατερίνα Παναγοπούλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Βλάσσης Μπονάτσος, 30 Νοεμβρίου 1949 - 14 Οκτωβρίου 2004: Η Κατερίνα Παναγοπούλου γράφει για τον Έλληνα τραγουδιστή, ηθοποιό και παρουσιαστή.

«Μόνο στη φαντασία επιτρέπω να μου βάζει όρια» έγραφε ο Βλάσης Μπονάτσος στο ημερολόγιό του.

Ηθοποιός, ρόκερ, showman, γυάλινος ήρωας της δεκαετίας του ‘90. 18 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τις 14 Οκτωβρίου 2004, από την ημέρα, δηλαδή, που έφυγε από τη ζωή από -σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν- αποφρακτική οιδηματώδη λαρυγγίτιδα.

Γιος δικαστή και καθηγήτριας πιάνου, ο Βλάσης Μπονάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου 1949. Τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με το μουσικό συγκρότημα «Πελόμα Μποκιού». Αξέχαστη έχει μείνει η συμμετοχή του στην παράσταση Εβίτα στο πλάι της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Τα χρόνια που ακολούθησαν έπαιξε σε αρκετές ταινίες και σειρές: Ένα Ελεύθερο Κορίτσι (1973), Ο δράκος, πρόσωπο της ημέρας (1983), Τηλέ-Καννίβαλοι (1987), Πατρίς-Ληστεία-Οικογένεια (1988), Ο διάβολος και το κερατό του (1989), Δίψα (τηλεοπτική σειρά, 1990), Ο Δραπέτης (1991), Γυναίκες δηλητήριο (1993), Στον αστερισμό της γραβάτας (1993), Βίτσια γυναικών (2000), «Με το κλειδί στο χέρι» στην ΕΡΤ, τις «Κόντρες», «Βλας Μπακ», «Άλλα Κόλπα», «Με φόρα», «Πάμε για άλλα». Σταθμός στην καριέρα του ήταν η συμμετοχή του σε μία από τις δύο μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής τηλεόρασης τους «Απαράδεκτοι», με τον Γιάννη Μπέζο, τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη Δήμητρα Παπαδοπούλου.

Ο Μπονάτσος είχε το δικό του ύφος και στιλ, ανέτρεψε τους κανόνες της τηλεοπτικής γλώσσας, δημιούργησε σχολή.

Στα ελαττώματά του οι συνεργάτες του τού καταλόγιζαν ασυνέπεια «στα όρια του μύθου!». Αλλά «δεν ήταν σκόπιμη» σπεύδουν να διευκρινίσουν. Ο Βλάσης είχε μέχρι την τελευταία στιγμή μια γνήσια παιδικότητα. Όπως έλεγε ο ίδιος «αργώ, αλλά τη δουλειά τη βγάζω πολύ πιο γρήγορα από τους άλλους, όλοι γελάνε και τελικά έτσι περνάμε καλά».

Στο ημερολόγιό του έγραφε: «Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα τελειώνουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι εξελίσσονται, αλλάζουν, αναπτύσσονται και ξεκινούν και πάλι από την αρχή»

Όπως έχει διηγηθεί η σύζυγός του Μάρθα Κουτρουμάνου «η κόρη του του έγραφε γράμματα και τα έβαζε στις γλάστρες. Μην ανησυχείς μαμά –μου έλεγε- ο μπαμπάς έχει πάει με τους αγγέλους και μη σου πω ότι είναι και αρχηγός των αγγέλων»

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει;