Το Dept. Q είναι το crime drama που χρειαζόμασταν

Τρία πράγματα χρειάζεται μια σωστή, παραδοσιακή crime σειρά: ομίχλη, μυστήριο κι έναν περίεργο τύπο. Σε όλα αυτά κάνει check η νέα σειρά του Netflix «Dept. Q», την οποία είδα μέσα σε 2 μέρες – τόσο καλή.

Το σκηνικό μας είναι η Σκοτία και η υπόθεσή μας μοιάζει να κρύβεται πίσω από την ομίχλη και τη μνήμη κι όλα θα διαδραματιστούν σε ένα υπόγειο γραφείο-αποδυτήριο, ξεχασμένο και βρόμικο. Εκεί οι ψίθυροι, φήμες και οι μνήμες συνθέτουν μια παράξενη υπόθεση και θα πάρουν μορφή από μια μικρή ομάδα παρεξηγημένων –outcasts– ντετέκτιβ που μοιάζουν λες και η ζωή του αστυνομικού τούς έχει καταπιεί και τους έχει φτύσει σ’ αυτό το υπόγειο με ένα σκοπό: να μην απασχολούν την κανονική ροή του υπόλοιπου τμήματος και να ρίξουν φως στις πιο δύσκολες υποθέσεις, αυτές δηλαδή που παραμένουν τις άλυτες – ή τέλος πάντων να έχουν κάτι να απασχολούνται χωρίς να ενοχλούν τους υπόλοιπους. Καλώς ήλθατε στο Τμήμα Q.

Ο Καρλ Μερκ, ένας ντετέκτιβ εσωστρεφής και σνομπ, που έχει γλιτώσει από σφαίρα – αλλά όχι από τον εαυτό του, ο οποίος τον βασανίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Το παρελθόν του τον συνοδεύει σε κάθε βήμα: ένα επαγγελματικό φιάσκο που άφησε πίσω του έναν αστυνομικό νεκρό, τον συνεργάτη του παράλυτο και ανοιχτές πληγές, εσωτερικές και εξωτερικές. Οι ανώτεροί του του δείχνουν έλεος με τη μορφή της εξορίας: «Θα ασχολείσαι με αρχεία. Με υποθέσεις που δεν έχουν κλείσει. Με χαρτιά και σκιές. Όχι με ανθρώπους». Μόνο που, φυσικά, τίποτα δεν μένει θαμμένο για πάντα.

Ο Μάθιου Γκουντ στον ρόλο του μυστήριου, πολλά βαρύ, πνευματώδη ντετέκτιβ κερδίζει επάξια τη συμπάθεια του κοινού, παρότι βάζει τα δυνατά του για να μην τον συμπαθήσεις

Το «Dept. Q», διά χειρός Σκοτ Φρανκ (μπορεί να τον ξέρεις από το «The Queen’s Gambit»), ξετυλίγεται σε εννέα επεισόδια που αποπνέουν αέρα σκανδιναβικού νουάρ αλλά με βρετανικά κινηματογραφικά στάνταρ. Ο Μάθιου Γκουντ στον ρόλο του μυστήριου, πολλά βαρύ, πνευματώδη ντετέκτιβ κερδίζει επάξια τη συμπάθεια του κοινού, παρότι βάζει τα δυνατά του για να μην τον συμπαθήσεις. Αν και ο Φρανκ παραμένει εγκλωβισμένος στην ανάγκη κάθε δημιουργού να κάνει τον ντετέκτιβ του αντι-ήρωα, δεν δίνεται έμφαση τόσο στην ιδιοφυΐα του όσο στην απογοήτευση του ίδιου του πρωταγωνιστή με τον εαυτό του. Είναι μια βουτιά στο τραύμα, στην ενοχή και στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη δικαιοσύνη και την εμμονή.

Ο Μάθιου Γκουντ δεν κρατά απλώς τον ρόλο του Μαρκ Μερκ – γίνεται ο Μερκ. Είναι σαν τις περιπτώσεις που απλά δεν μπορείς να φανταστείς άλλον σ’ αυτόν τον ρόλο. Όπως π.χ. ο Ηρακλής Πουαρό είναι ο Ντέιβιντ Σάτσετ, ο Τόνι Σταρκ είναι ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και ο Καρλ Μερκ είναι ο Μάθιου Γκουντ. Δεν έχει μόνο μια μέθοδο να ξετυλίξει το νήμα της υπόθεσης· άλλες φορές το κάνει επιθετικά κι άλλες μέσω της σιωπής.

Δίπλα του, ο Ακράμ Σαλίμ, ένας Σύρος πρόσφυγας με αμφίβολες μεθόδους και μυστήρια επαγγελματική ιδιότητα, μα με καθαρό βλέμμα, έρχεται όχι μόνο να σπάσει τον πάγο, αλλά και για να μας θυμίσει πόσο πολύπλοκη είναι τελικά η ηθική.

Η πρώτη υπόθεση του τμήματος δεν μοιάζει αρχικά με κάτι ιδιαίτερο: μια ανεξήγητη εξαφάνιση μιας νεαρής εισαγγελέως με πολλούς εχθρούς και σκοτεινό παρελθόν, που όλοι έχουν κατατάξει στην κατηγορία «χαμένη υπόθεση». Όμως, όπως συμβαίνει πάντα με το καλό νουάρ, όσο ξετυλίγεται η ιστορία τόσο περισσότερο ο θεατής αρχίζει να αναρωτιέται: Ποιο είναι τελικά το έγκλημα; Ποιος ο θύτης; Και –κυρίως– ποιος λέει την αλήθεια;

Μην περιμένετε γρήγορη εξέλιξη. Η σειρά χτίζει αριστοτεχνικά το μυστήριο, χωρίς να κάνει κοιλιά ή να σε κουράσει. Πρέπει να είσαι alert για βλέμματα ή σιωπές γεμάτες νοήματα. Η υπόθεση της σειράς χρειάζεται υπομονή. Όσο βαθαίνει τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται η σήψη κάτω από την επιφάνεια: μια καταπιεσμένη ιδέα της αγάπης, βιαιότητα, επαρχιακές πόλεις που κρατούν καλά κρυμμένα τα μυστικά τους και τα πολλά πρόσωπα μιας αστυνομίας που παραπαίει μεταξύ αδράνειας και αυταπάτης.

Η σειρά ξεχωρίζει και για το καστ της: η Κέλι ΜακΝτόναλντ στον ρόλο της ψυχολόγου που προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τον Μερκ, ο οποίος δεν έχει καν πειστεί πως αξίζει θεραπεία, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι τη χρειάζεται απεγνωσμένα. Μη σας μπερδέψει το γλυκό παρουσιαστικό της! Ο Τζέιμι Σάιβς, ο συνεργάτης που έμεινε (;) παράλυτος, είναι συγκινητικά παρών, ακόμη και καθηλωμένος στο κρεβάτι, και η νεαρή Ρόουζ, ένα κορίτσι που προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια του ψάχνοντας τη λύτρωση σε σκοτεινές υποθέσεις άλλων. Μια αέναη μάχη ανάμεσα στον εσωτερικό κόσμο των πρωταγωνιστών και στο καθήκον.

Το «Dept. Q» είναι για εκείνους που αγαπούν τις ιστορίες οι οποίες δεν σου δίνουν εύκολες ή γρήγορες απαντήσεις. Που αναζητούν όχι τόσο το «ποιος το έκανε» αλλά το «γιατί έγινε». Που, όσο τρομακτικό κι αν φαίνεται το υπόγειο, εκείνοι δεν τρομάζουν να κατέβουν και να βρουν τη λύση – οκέι, είμαι πολύ dramatic. Είναι η σειρά που θα ανυπομονείς να γυρίσεις σπίτι για να αράξεις και να τη δεις, κι όχι αυτή που θα κάνεις binge watching. Επιτέλους, Netflix!

Στο τέλος, το μεγαλύτερο μυστήριο δεν είναι ο δολοφόνος αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Και μερικές φορές, το πιο τρομακτικό πράγμα που μπορείς να συναντήσεις δεν είναι το τέρας που κρύβεται στο σκοτάδι, αλλά εκείνο που κουβαλάς μέσα σου.