Γιγάντια πόλη 3.600 ετών στο Καζακστάν αλλάζει τα δεδομένα για την Εποχή του Χαλκού

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν εκτεταμένο οικισμό της Εποχής του Χαλκού στη στέπα του Καζακστάν, ο οποίος ήταν πιθανότατα μια σημαντική πρώιμη πόλη στην ακμή της, περίπου 3.600 χρόνια πριν, όπως αναφέρει μια νέα μελέτη.

Η αρχαία πόλη Σεμιγιάρκα στο Καζακστάν κάλυπτε έκταση περίπου 140 εκταρίων, δηλαδή τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τους άλλους γνωστούς οικισμούς της περιόδου στην περιοχή.

Χρονολογείται γύρω στο 1600 π.Χ. και αποτελεί τον πρώτο οικισμό της στέπας όπου εντοπίστηκε τόσο εκτεταμένη ζώνη αφιερωμένη στη μεταλλουργία και την παραγωγή κασσιτερούχου χαλκού (μπρούντζου), όπως αναφέρει η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antiquity.

Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Μιλιάνα Ραντιβόγεβιτς από το University College London, τονίζει πως η ανακάλυψη «μεταμορφώνει την κατανόησή μας για τις κοινωνίες της στέπας», αποδεικνύοντας ότι κοινότητες που θεωρούνταν νομαδικές ήταν ικανές να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν μόνιμους, οργανωμένους οικισμούς με εκτεταμένη βιοτεχνική παραγωγή.

Η Σεμιγιάρκα βρίσκεται σε ύψωμα πάνω από τον ποταμό Ιρτίς, βόρεια στο Καζακστάν, με θέα σε ένα δίκτυο χαραδρών και κοιλάδων — χαρακτηριστικό που της χάρισε το προσωνύμιο «Πόλη των Επτά Χαραδρών». Η γεωγραφική της θέση δείχνει πως ενδέχεται να έλεγχε τη μετακίνηση και το εμπόριο κατά μήκος του ποταμού.

Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας drones και ανασκαφές σε διαφορετικά σημεία, εντόπισαν δύο μεγάλες σειρές από επιχωματώσεις που σχημάτιζαν μικρότερα τμήματα, πιθανότατα κατοικίες, με τούβλινα τοιχώματα στο εσωτερικό τους. Εκεί όπου οι δύο σειρές συναντιούνταν υπήρχε μια σημαντικά μεγαλύτερη κατασκευή, η οποία πιθανόν λειτουργούσε ως χώρος τελετουργιών ή διοίκησης.

Σε μια άλλη περιοχή, νοτιοανατολικά του οικισμού, οι αρχαιολόγοι βρήκαν μεταλλικά αντικείμενα, όγκους μεταλλεύματος και σκωρία, στοιχεία που δείχνουν ότι εκεί αναπτυσσόταν οργανωμένη μεταλλουργία - ίσως ένα από τα πρώτα παραδείγματα συστηματικής παραγωγής χαλκού και κράματος τσίγκου-χαλκού στην Ευρασία.

Τα μεταλλεύματα φαίνεται πως προέρχονταν από τις κοντινές Άλταιες, στην περιοχή όπου συναντώνται τα σύνορα του Καζακστάν, της Ρωσίας, της Μογγολίας και της Κίνας. Η στρατηγική θέση της πόλης υποδηλώνει ότι ίσως λειτουργούσε ως κέντρο εμπορίου και διανομής υλικών.

Ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Νταν Λόρενς από το Πανεπιστήμιο του Ντάραμ, σημείωσε ότι το μέγεθος και η οργάνωση της Σεμιγιάρκα «δεν θυμίζουν τίποτα από όσα γνωρίζουμε για τους οικισμούς της στέπας εκείνης της περιόδου», καθώς ξεπερνά κατά πολύ τα μικρά χωριά και καταυλισμούς της εποχής.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι κοινωνίες της περιοχής ανέπτυξαν σχεδιασμένους, σύνθετους οικισμούς αντίστοιχους με εκείνους άλλων πιο «αστικών» πολιτισμών της αρχαίας εποχής.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι ανασκαφές που συνεχίζονται -και όσες θα ακολουθήσουν- θα βοηθήσουν να αποσαφηνιστεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Σεμιγιάρκα στον ευρύτερο χάρτη της Εποχής του Χαλκού.

(Με πληροφορίες Live Science)