Περάσαμε την προηγούμενη βδομάδα λέγοντας πόσο ωραίος είναι ο κόσμος του Android σε σχέση με το ανταγωνιστικό κλειστό μοντέλο της Apple και του iPhoneOS. Οπότε τώρα θα μου επιτρέψετε να βγάλω την παράνοιά μου που, όπως έχετε ψυχανεμιστεί, αποτελεί μάλλον τη φυσική μου κατάσταση. Δεν γνωρίζω εάν φταίει περισσότερο η ανεπτυγμένη φαντασία μου ή η ανεπτυγμένη ηλικία μου, αλλά αυτός ο καινούργιος online smartphone κόσμος μού μοιάζει περισσότερο περιοριστικός, παρά ελεύθερος.
Σίγουρα πάντως ευθύνονται ο ναρκομανής Philip K. Dick και ο σοσιαλιστής Όργουελ, κύριε πρόεδρε, και θα τους καλέσω να καταθέσουν πριν με στείλετε για ψυχιατρική εκτίμηση. Ίσως όμως να φταίει η πραγματικότητα κι όχι εγώ που είμαι παρανοϊκός. Αλλά έτσι δεν λένε όλοι οι παρανοϊκοί; Σας παραθέτω λοιπόν τα στοιχεία.
Πειστήριο πρώτο
Είναι στη διακριτική ευχέρεια των κατασκευαστών κινητών και των παρόχων κινητής τηλεφωνίας να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν εφαρμογές από ένα Android λειτουργικό. Θα μου πείτε, αυτή ήταν η κατάσταση πάντα στην κινητή τηλεφωνία και με το Αndroid έχεις πολύ πιο εύκολα τη δυνατότητα να το κάνεις root όπως λένε, δηλαδή να περάσεις μια άλλη εκδοχή του λειτουργικού από αυτή που προέβλεψε η εταιρεία.
Θέλετε κι ένα παράδειγμα; Το VoIP. Με τα smartphones μπορείτε να παρακάμψετε τις χρεώσεις του δικτύου που βρίσκεστε εάν δεν σας συμφέρει, χρησιμοποιώντας VoIP. Με δυο λόγια, μπορείτε να μιλάτε με τους φίλους σας δωρεάν μέσω VoIP ή να τηλεφωνήσετε στο σταθερό της μαμάς σας με κόστος 2 λεπτά το λεπτό, δηλαδή πιο φθηνά ακόμα και από κλήση από σταθερό προς σταθερό.
Για να μη μιλήσω για την πιο ακριβοπληρωμένη υπηρεσία data του κόσμου. Όχι, δεν είναι το να μιλήσεις με το διαστημικό σταθμό, αλλά να στείλεις ένα απλό SMS στη γειτόνισσα κι αυτή να σου απαντήσει. Αααα, ναι, ξέχασα, στο ίντερνετ έχουμε αυτό το δωρεάν πράγμα που λέγεται instant messaging και, χμμμ… θα δουλεύει και στα smartphones.
Με λίγα λόγια, οι πάροχοι σταθερής τηλεφωνίας προκειμένου να μη χάσουν τα έσοδα από την υπερτιμολόγηση της φωνής και των SMS, θα φροντίσουν φυσικά να κλειδώσουν τέτοιες δυνατότητες και το χειρότερο είναι πως έχουν το δικαίωμα να το κάνουν. Κι αυτό εμένα μου φαίνεται πολλά βήματα πίσω στο σημαντικό θέμα που ονομάζεται net nutrality, το να μην περιορίζει ή χρεώνει διαφορετικά ο πάροχος τις υπηρεσίες ίντερνετ που σου προσφέρει.
Οι αισιόδοξοι θα σας πουν πως α) πιθανότατα θα μπορεί να παρακαμφθεί ο περιορισμός, β) πολύ πιθανό οι εταιρείες να αναγκαστούν από την πίεση των χρηστών να άρουν τέτοιους περιορισμούς. Αλλά α) το ότι μπορεί να παρακαμφθεί από εσένα που είσαι νερντ είναι άχρηστο εάν δεν μπορεί να παρακαμφθεί εξίσου εύκολα και από τη γειτόνισσα που έβαλες στο μάτι, β) ναι, είναι πιθανό στη Γερμανία η Ένωση Καταναλωτών Κάτω Θουρινγκίας να αναγκάσει τους παρόχους. Αλλά στο Ελλάντα σκεφτείτε πως οι πάροχοι είναι ελεύθεροι να πουλάνε «απεριόριστα» προγράμματα με 25 ευρώ το μήνα χωρίς να βάζουν εισαγωγικά στη λέξη και χωρίς να τιμωρείται κανείς για παραπλανητική διαφήμιση.
Πειστήριο δεύτερο
Μέχρι να φτιαχτούν ανεξάρτητες εφαρμογές στο Android, οι περισσότερες λύσεις αυτή τη στιγμή είναι το σιχαμένο “cloud computing” της Google. Google Docs για σουίτα γραφείου, gmail για email, google-talk για instant messaging, googlevoice για VoIP, youtube για βίντεο. Σε λίγο θα πρέπει να αρχίσουμε να προσθέτουμε ένα γκ μπροστά από κάθε λέξη. waste@techiechan.com
19°
