Μισός αιώνας Apollo 11: Ποια Σελήνη; Ας πάμε στον Άρη

«Εμείς, το πλήρωμα, αισθανόμασταν το βάρος του κόσμου στους ώμους μας, ξέραμε ότι θα μας κοιτάζουν όλοι, φίλοι και εχθροί», έλεγε πριν από λίγες ώρες ο 88χρονος Μάικλ Κόλινς, ο τρίτος του πληρώματος του διαστημοπλοίου Apollo 11 στην μυθική βάση εκτόξευσης του διαστημικού Kennedy Center από όπου ξεκίνησε στις 16 Ιουλίου 1969 η διαστημική αποστολή της NASA που θα κατέληγε τέσσερις ημέρες μετά στον ιστορικό περίπατο στην Σελήνη.

Ο Κόλινς βρέθηκε σε ένα από τα κέντρα της NASA όπου άρχισαν οι εκδηλώσεις για την 50ή επέτειο από την έναρξη της διαστημικής αποστολής.

Με την ευκαιρία, εκτίθεται για πρώτη φορά εδώ και δέκα χρόνια η διαστημική στολή του Νιλ Άρμστρονγκ στο Μουσείο Αέρος και Διαστήματος της Ουάσινγκτον. Και στο Μνημείο Ουάσινγκτον προβάλλεται μία γιγάντια φωτογραφία του ιστορικού πυραύλου Saturn V.

Το πλήρωμα χρειάσθηκε τέσσερις ημέρες για να φθάσει στην Σελήνη.

Η σεληνάκατος Eagle, με επιβαίνοντες τον Άρμστρονγκ και τον Μπαζ Όλντριν, προσσεληνώθηκε στις 20 Ιουλίου 1969 στις 20.17 GMT. Ο Άρμστρονγκ έκανε την έξοδο λίγες ώρες αργότερα, βάζοντας το πόδι του στην Σελήνη στις 02.56 GMT στις 21 Ιουλίου 1969, αργά το βράδυ στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέσα στην νύκτα στην Ευρώπη.

Ο Μάικλ Κόλινς έμεινε μόνος σε τροχιά γύρω από την Σελήνη στο διαστημικό σκάφος Columbia, το μόνο μέσον μεταφοράς για την επιστροφή στην γη.

«Με ρωτούσαν πάντοτε εάν αισθανόμουν το πιο μοναχικό πλάσμα του ηλιακού συστήματος, όταν ήμουν μόνος σε τροχιά. Και η απάντηση είναι "όχι". Αισθανόμουν καλά!».

Ο Μπαζ Όλντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στην Σελήνη, επρόκειτο να είναι κεντρικό πρόσωπο των εκδηλώσεων αυτών των ημερών στην Φλόριντα και την Αλαμπάμα.

Αλλά δεν εμφανίσθηκε, χωρίς εξήγηση. Ακύρωσε την παρουσία του την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με πηγή του Space & Rocket Center, στο Χάντσβιλ, όπου επρόκειτο να συμμετάσχει σε επίσημο δείπνο και συνέντευξη Τύπου.

Ο 89χρονος Μπαζ Όλντριν είναι ενεργός στο Twitter και παραμένει εκκεντρικός με τις γνωστές κάλτσες του στα χρώματα της αμερικανικής σημαίας. Εμφανίσθηκε σε εκδήλωση προς τιμήν της αποστολής Apollo 11 στην Καλιφόρνια.

Ο κυβερνήτης της αποστολής Νιλ Αρμστρονγκ πέθανε το 2012 σε ηλικία 82 ετών.

Αναταραχή στη NASA

Μακριά από τη Φλόριντα, από όπου ξεκίνησαν οι τρεις αστροναύτες και από το Χιούστον, όπου βρισκόταν και το ιστορικό κέντρο ελέγχου, εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε ένα λιγότερο γνωστό κέντρο της NASA, αλλά επίσης πολύ σημαντικό για την ιστορική διαστημική αποστολή: στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα.

Εκεί γεννήθηκε ο πύραυλος Saturn V, ο ισχυρότερος που έχει κατασκευασθεί ποτέ, από την ομάδα του γερμανού μηχανικού Βέρνερ φον Μπράουν, πρώην ναζί, που παραδόθηκε μαζί με τους καλύτερους γερμανούς μηχανικούς και επιστήμονες στους Αμερικανούς στο τέλος του πολέμου.

Κάτω από ένα γιγάντιο αντίγραφο του Saturn V, 900 άτομα δείπνησαν χθες μαζί με πρώην αστροναύτες, μέλη των τοπικών αρχών...και τα παιδιά του φον Μπράουν.

Ορισμένοι βετεράνοι της NASA εμφανίσθηκαν επικριτικοί απέναντι στο σημερινό πρόγραμμα της NASA για την επιστροφή στην Σελήνη το 2024. Ο πρώην αστροναύτης Εντ Γκίμπσον δεν συμφωνεί με την ιδέα εγκατάστασης ενός μίνι σεληνιακού σταθμού. «Κατά την γνώμη μου, πρέπει απλώς να πάμε και να προσσεληνωθούμε», εξήγησε στο Χάντσβιλ.

Πολλοί νοσταλγούν την εποχή Κένεντι, όταν η χώρα και το Κονγκρέσο υποστήριζαν χωρίς να υπολογίζουν το κόστος του προγράμματος Apollo.

«Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο χθες και το σήμερα είναι ότι δεν είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε τα μέσα να το κάνουμε καλά», δήλωσε ο Αλ Γουόρντεν, της αποστολής Apollo 15.

Όσο για τον Μάικλ Κόλινς στην Φλόριντα, θεωρεί άχρηστη την επιστροφή στην Σελήνη: «Εγώ λέω: ας πάμε στον Άρη».

Αυτές οι συζητήσεις και οι επικρίσεις απηχούν την αναταραχή που επικρατεί στο εσωτερικό της NASA.

Ο διευθυντής της διαστημικής υπηρεσίας έπαυσε από τα καθήκοντά του τον επικεφαλής των επανδρωμένων πτήσεων την περασμένη εβδομάδα., μάλλον εξαιτίας των διαφωνιών του για τον στόχο του 2024 για την επιστροφή στην Σελήνη που θέλει ο Ντόναλντ Τραμπ και θεωρείται ανέφικτος για πολλούς ειδικούς.

Το διάστημα των πέντε ετών φαίνεται πολύ μικρό, διότι ούτε ο πύραυλος, ούτε το διαστημικό σκάφος, ούτε η σεληνάκατος είναι έτοιμα, ούτε καν προγραμματισμένα.